Αγάπη Σε Αναμονή

Κεφάλαιο 34

--Μη μου μιλάς για απαγορευμένους έρωτες.Οι κανόνες υπάγονται στην λογική.Ο έρωτας είναι πέρα από τα όρια της δικαιοδοσίας της.
Μη μου μιλάς για αληθινούς έρωτες.Στον έρωτα δεν έχει θέση η αλήθεια.
Μίλα μου μόνο για έρωτες φανταστικούς,ονειρικούς,μεθυστικούς.Κι όσο μου μιλάς,εγώ θα σ'ερωτεύομαι αληθινά και απαγορευμένα...--

Αθήνα,7 χρόνια πριν.
1 ημέρα αργότερα.

Νεφέλη

-"Θάλεια,λογικέψου.Ο Πάτροκλος δεν θα σε περιμένει για πολύ καιρό."απευθύνεται ο Χρήστος στην Θάλεια λέγοντας της την αλήθεια και εγώ συνεχίζω να κοιτάω απορροφημένη την οθόνη του κινητού μου ενώ από πολλές απόψεις δεν θα έπρεπε.

Αυθόρμητα τα δάχτυλα μου χαϊδεύουν το πρόσωπό του Ορέστη και στιγμιαία χαμογελάω.Χαμογελάμε και οι δύο στον φακό παρασυρμένοι από τον έρωτα μας.Αν κάποιος ήταν ειδικός στο να διαβάζει τις κόρες των ματιών,θα καταλάβαινε πως στα δικά μας μάτια καθρεφτίζεται αυτός ο δυνατός έρωτας,αυτή η γλυκιά παύλα πικρή καταστροφή μας,αυτό το αίσθημα το οποίο φανέρωνε πως η αγάπη μας θα μπορούσε να τα νικήσει όλα.Ένα αίσθημα το οποίο εδώ και καιρό πιστεύω πως έμεινε πίσω,έμεινε εκεί,έμεινε κάτω από τα συντρίμμια της αγάπης μας σχεδόν νεκρό.Η φωτογραφία αυτή μυρίζει καλοκαίρι και την γνωστή ερωτική μυρωδιά της θάλασσας.Στο βάθος αχνοφαίνεται μια από τις πολλές θάλασσες της Αμοργού και μια νοσταλγία για το καλοκαίρι δημιουργείται ξανά μέσα μου.Γιατί η δικιά μας ιστορία αγάπης δεν είχε ένα τέλος το οποίο της άρμοζε;Γιατί τα πράγματα μπερδεύτηκαν και γιατί θα συνεχίζουν να μπερδεύονται ακόμα περισσότερο στο μέλλον;Με τον Ορέστη πίστεψα πως ζούσα το δικό μου παραμύθι.Δίπλα στον Ορέστη πίστεψα πως είχα μετατραπεί σε μια πριγκίπισσα.Πίστεψα πως θα ζήσουμε ευτυχισμένοι για πάντα στο παλάτι μας.Κάποτε θεωρούσα πως όλα τα παραμύθια έχουν ένα χαρούμενο τέλος.Μα τώρα ξέρω.Τώρα είμαι σίγουρη.Στην πραγματική ζωή δεν υπάρχουν παραμύθια με πριγκίπισσες και πρίγκιπες.Υπάρχουν μόνο δράκοι και μάγισσες.

-"Κανένας δεν ζήτησε από τον Πάτροκλο να με περιμένει και εκτός από αυτό,εγώ και ο Πάτροκλος δεν ταιριάζουμε σαν χαρακτήρες.Πόσες φορές θα το πω και σε εσένα και στην Νεφέλη;Εγώ και ο Πάτροκλος δεν ταιριάζουμε.Μήπως θέλετε να σας το ζωγραφίσω;"αναρωτιέται η φίλη μου απηυδίσμενη έχοντας φτάσει στα όρια της και εγώ αποφασίζω να απενεργοποιήσω το κινητό μου για να μην μπω ξανά στον πειρασμό να παρατηρήσω κάποια φωτογραφία του Ορέστη.