Κεφάλαιο 13

637 75 51
                                    

--Από τη στιγμή που αγαπηθήκαμε δεν είχαμε ανάγκη κανέναν.Δύο μπορούν να κάνουν τον κόσμο ολόκληρο, αφού ο κόσμος από δύο έγινε...--

Αμοργός,8 χρόνια πριν.

Νεφέλη

Αναστενάζω βαθιά και τρώω μια μεγαλύτερη κουταλιά από το αγαπημένο μου παγωτό.Μερικοί ήχοι ακούγονται από την πόρτα αλλά δεν δίνω σημασία καθώς υποθέτω πως φυσάει ο αέρας.Έτσι όλη η προσήλωση μου πέφτει στην ταινία.

-"Μπορούμε να μοιραστούμε μαζί αυτό το παγωτό;"ακούω την φωνή του Ορέστη να με ρωτάει και εγώ γυρνάω το βλέμμα μου στο σημείο από το οποίο προέρχεται η φωνή.

Kαι όντως τον βλέπω με σάρκα και οστά μπροστά μου και όλο αυτό δεν αποτελεί παραίσθηση ή ψευδαίσθηση.Χριστέ μου ο Ορέστης είναι εδώ.Ανοίγω το στόμα μου με σκοπό να απαντήσω στην ερώτηση του όμως από το στόμα μου κανένας ήχος δεν μπορεί να βγει και δεν μπορώ να αρθρώσω καμία λέξη.

Εκείνος από την μεριά του μου χαμογελάει ήρεμα,εντελώς γαλήνια και γλυκά.Φοράει μια γκρι φόρμα και ένα λευκό απλό κοντομάνικο μπλουζάκι το οποίο αναδεικνύει ακόμα καλύτερα την ομορφιά του Ορέστη.Το άρωμα του άκρως μεθυστικό και ερωτεύσιμο έχει πλημμυρίσει τον χώρο κάνοντας αισθητή την παρουσία του και εγώ είμαι ευάλωτη μπροστά του έχοντας πιαστεί στους ιστούς της ομορφιάς του για ακόμα μια φορά.Έρχεται προς το μέρος μου με την ίδια ηρεμία και κάθεται δίπλα μου στον λευκό καναπέ ενώ εγώ ανασηκώνομαι ελάχιστα για να αφήσω το τεράστιο μπολ το οποίο περιέχει το παγωτού στο τραπεζάκι.Όταν πια το αφήνω,το χέρι του Ορέστη με γυρίζει προς το μέρος του.Τα μάτια του μπορώ να καταλάβω πως με κοιτάζουν με μεγάλη στοργή και έρωτα μιας και τα δικά μου τον κοιτάζουν με τον ίδιο τρόπο παρατηρώντας τα γένια λίγων ημερών του.

Γρήγορα βρίσκομαι τοποθετημένη μέσα στην αγκαλιά του και τα απαλά χέρια του Ορέστη είναι τυλιγμένα γύρω μου.Τον νιώθω να με σφίγγει υπερβολικά πολύ απάνω στο σώμα του λες και φοβάται πως θα με χάσει όμως δεν με πειράζει καθώς μέσα σε αυτή την αγκαλιά νιώθω επιτέλους μετά από δύο ημέρες ξανά ζωντανή,ξανά καλά έχοντας αποκτήσει στην ζωή μου πάλι νόημα.

-"Συγγνώμη Νεφέλη μου."μου ψιθυρίζει σιγανά χαϊδεύοντας την πλάτη μου κυκλικά και εγώ από την μεριά μου δεν μιλάω απλώς έχω τοποθετεί το κεφάλι μου στην καμπύλη του λαιμού του και το άρωμα του με έχει μεθύσει ολοκληρωτικά.

Αγάπη Σε Αναμονή Where stories live. Discover now