"ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂ပတ္က ငွါးေပးထားတဲ့စာအုပ္"
"ဖတ္ၿပီးသြားၿပီလား"
"Nae...noteေတြပါ ကူးထားလိုက္တယ္ေနာ္...ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ Unnie"
"တကယ္ ေက်းဇူးတင္တယ္ေပါ့"
"အင္း..."
"အဲ့လိုဆို တစ္ရက္ dateေပးပါ"
"ဟမ္...ေနာက္အပတ္က စာေမးပြဲ႐ွိတယ္ေလ"
"စာေမးပြဲၿပီးမွ ေျပာတာပါ ကေလးရဲ႕"
"Nae...Nae"
"စာေမးပြဲၿပီးရင္ first dateလား...Unnie" Jennie႐ုပ္တည္နဲ႔ေနာက္လိုက္ေတာ့...
"မဟုတ္ပါဘူး...တစ္ခါ dateဖူးေသးတယ္ေလ"
"အာ...ဘာလဲ အဲ့တုန္းက dateတာ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္...ဒီတိုင္းေက်းဇူးတင္လို႔ အျပင္တူတူသြားရေအာင္ေခၚတာ...ခုက dateဖို႔ Unnieက စေျပာတာ"
"ဟြန္...အရင္နဲ႔ မတူဘဲ dateမွာေပါ့။ ဘယ္လို dateၾကမလဲ"
"ရား...Unnie အ႐ူးႀကီး ဘာေတြေျပာေနတာလဲ"
႐ွက္ၿပီး ေျပးဖို႔လုပ္ေနတဲ့ Jennieလက္ကို သူလွမ္းဆြဲထားလိုက္တယ္။ တစ္ခုခုဆို ႐ွက္ၿပီး ထြက္ေျပးေနက်ဆိုေတာ့...
"႐ုပ္႐ွင္ၾကည့္မယ္...တူတူမုန္႔စားမယ္...ညေနအိမ္ျပန္လိုက္ပို႔မယ္...အဲ့လိုဆိုလိုတာပါ"
"Nae...ေျပာၿပီးရင္ အတင္းဆြဲထားတဲ့ လက္ေလး လႊတ္ပါဦး"
"မလႊတ္ခ်င္ဘူး...ဘယ္သူ႔ကိုမွလည္း မေပးႏိုင္ဘူး ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ေကာင္မေလးမို႔"
"Jisooအ႐ူးႀကီး လႊတ္ေတာ့"
"Babe...စာေမးပြဲေကာင္းေကာင္းေျဖခဲ့ေနာ္။ စာေမးပြဲ ၿပီးမယ့္ရက္ကို ေစာင့္ေနမယ္"
"Promise" လက္သန္းေလးေထာင္ျပၿပီး ကေလးလိုရီေနေတာ့တာပဲ။
"သြားေတာ့မယ္...လက္ကိုလႊတ္ေတာ့"
Jisooလႊတ္ေပးလိုက္ရတယ္။
"Unnie...unnieေရာ စာေမးပြဲေသခ်ာေျဖေနာ္။ ေျဖႏိုင္မယ္လို႔ယံုၿပီး အမွတ္လာၾကည့္လွည့္မယ္"
YOU ARE READING
Referred Pain
Fanfictionမူလေနရာ မဟုတ္ဘဲ တျခားေနရာမွာ ခံစားရတဲ့ နာက်င္မႈေဝဒနာတဲ့။ အဲ့လိုဆို Jennie Kimဆိုတဲ့ကေလးဟာ သူ႔အတြက္ တစ္ဆင့္ခံ ခံစားမႈေပါ့။ ကေလးရဲ႕ မ်က္ႏွာအမူအရာနဲ႔ စိတ္အေျခအေနကိုလိုက္ၿပီး ဒီႏွလံုးသားက ခုန္ေနရတာမို႔... #Jensoo
