Referred Pain

Part 24

ညက် မိုးေရထဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး လမ္းေလွ်ာက္ျပန္ခဲ့တာ မနက္မွ ဒုကၡေရာက္တာပဲ။ တစ္ကိုယ္လံုး ေညာင္းကုိက္လို႔ အေအးမိၿပီး ဖ်ားၿပီထင္ပါရဲ႕။ မနက္ခင္း စာဖတ္ခ်ိန္မွာ စာၾကည့္စားပြဲ မထိုင္ႏိုင္ေတာ့...မနက္စာ စားဖို႔သာ ေအာက္ကို ဆင္းခဲ့ရသည္။

'ဟာ...Unnie အေစာႀကီးဆင္းလာတာပဲ။ စာမဖတ္ဘူးလား ဒီေန႔'

'မေန႔က မိုးနည္းနည္းမိသြားေတာ့ ေညာင္းကိုက္ေနလို႔ စာမဖတ္ခ်င္ေတာ့ဘူး'

သူေျပာတာကို နားေထာင္ၿပီး Chaeyoungက သူ႔ႏွာဖူးကို လာစမ္းသည္။

'ဟာ Unnieဖ်ားေနတာပဲ,Omma...Jisoo Unnie ဖ်ားေနတယ္'

အိမ္က လူေတြ ျပာယာခတ္ကုန္သည္။ ျပာယာခတ္ဆို သူက စာေမးပြဲနီးပီကိုး...

ဆရာဝန္ကို ဖုန္းဆက္ေခၚဖို႔လုပ္ေနတဲ့ အိုမားကို လွမ္းတားလိုက္ရတယ္။ ဆရာဝန္လာၿပီးရင္ သူ အိမ္မွာပဲနားရေတာ့မယ္ေလ။ အဲ့လိုေတာ့ မနားခ်င္။ စာေမးပြဲတြင္းမို႔ ေက်ာင္းသြားခ်င္သည္။ အဲ့တာထက္ပိုၿပီး သူ႔ကို ျပတင္းေပါက္က ေမွ်ာ္ေနမယ့္ ကေလးကို မ်က္ႏွာေလး ျမင္ေစခ်င္သည္။

'Omma သမီး အဆင္ေျပပါတယ္။ ေက်ာင္းမွာ Chaeyoungလည္း ႐ွိတာပဲ...စိတ္မပူပါနဲ'

'ျဖစ္ပါ့မလား သမီးေလးရယ္ ဖ်ားေနတာကို။ အိမ္မွာ နားလိုက္ပါလား'

'နားလို႔မျဖစ္ဘူး Ommaရဲ႕'

'အဲ့တာဆိုလည္း အဆင္ေျပလား ဖုန္းဆက္ေနာ္ သမီး'

'Nae Omma'

'ငယ္ေလး Unnieကို ၾကည့္ေပးလိုက္ဦး Ommaစိတ္ခ်မယ္ေနာ္'

'Nae Omma'

Chaeyoungဇတ္ကေလးပုၿပီေျဖလိုက္ရသည္။
လူႀကီးေတြကလည္း စိတ္ပူ၊ Unnieကလည္း စိတ္ႏွစ္မ်ိဳးလံုးနဲ႔ ေက်ာင္းမပ်က္ခ်င္။
အိုး Ommaဘယ္သိမလဲ Jennieကို ျမင္ၿပီးရင္ Jisoo Unnieအဖ်ားေပ်ာက္ခ်င္ ေပ်ာက္သြားမွာေပါ့။

'Chaeyoung စားၿပီးရင္ သြားရေအာင္'

'ကေလးေတြ ဒီေန႔ေတာ့ Appa လိုက္ပို႔မယ္'

'ရပါတယ္ဆို Appaကလည္း'

'သမီးလမ္းမွာ တစ္ခုခုျဖစ္ရင္ Chaeyoungေလးကလည္း ဘာမွ လုပ္တတ္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ကေလးေရာ ဒုကၡေရာက္ေနမွာ။ ဒီေန႔ေတာ့ လိုက္ပို႔ပါရေစဗ်ာ'
.
.
.
လိုက္ပို႔ၿပီး ျပန္ေတာ့မယ့္ Appaကို ျပန္သတိေပးရေသးသည္။