Taming An Assassin

Chapter 7

Nang nakarating na ako sa Pilipinas ay dumeretso ako agad sa hotel kung saan ako tutuloy habang nandito ako ngayon. Mamaya ko na lang siguro tatawagan si Aizen kapag nakapagpahinga na ako. May jetlag pa ako dahil sa haba ng biyahe ko papunta dito galing Australia.

"Good afternoon, sir. Do you have any reservation?" Sabi noong babae sa receptionist ng hotel.

"Yes, I have. Under by Enzo Evergreen."

"Wait, sir. Let me check." Tiningnan niya ang monitor para tingnan kung meron bang reservation sa pangalan ko. Hindi ako pwedeng biguin ni Stacey. "Under by mr. Enzo Evergreen. Your room number will be room 810, sir."

May isang lalaki ang lumapit sa akin. Sa tingin ko isa siyang staff ng hotel na ito o isang bellboy. Kinuha ko na yung susi ng magiging kwarto ko bago sumunod doon sa bellboy.

Pagkarating namin sa room 810 ay pinasok ko na lahat ang mga gamit ko sa loob at nilibot ang buong kwarto kahit ang loob ng banyo. Malinis lahat nandito. Magaling pumili ng magiging kwarto ko si Stacey.

Nagising na lang ako madilim na sa labas. Ibig sabihin ay gabi na pala at hanggang anong oras kaya ako nakatulog dahil napasarap ang tulog ko kanina. O dahil pagod lang ako sa haba ng biyahe ko. Kinuha ko na ang phone to check what time is it right now. And it's already 8:45 PM. Limang oras pala ang tulog ko kanina. Kaya pala nakaramdam na rin ako ng gutom.

Matawagan ko nga si Aizen. Sana pwede na siya isturbuhin.

"What do you want?" Bungad niya sa akin pagkasagot niya sa tawag ko.

"Wow. That's sweet of you, cous." Kahit hindi nakikita si Aizen ay alam kong iniikot niya ang kanyang mga mata. I know him very well. Noong bata pa kasi siya palagi dumidikit sa akin.

"Yeah, yeah. Whatever. What do you want?"

"You know I came to visit you this weekend. I'm here in the Philippines. I missed Philippines so much!"

"But Philippines didn't miss you." Kahit hindi sabihin sa akin ng pinsan kong ito ay alam ko rin nakakainis ako. Ganoon talaga ako minsan bumalik sa pagkaisip bata.

"Ha ha. Very funny!"

"Why are you here, anyway?"

"I'm here because there is a girl I followed until here, Aizen. I think I'm in love."

"You're fucking engaged tapos magkakaroon ka ng affair! Nababaliw ka na, Enzo."

"Alam kong magkakaroon ako ng kasalanan kay Van pero hindi ko maramdaman sa fiancee ko ang pagmamahal unlike this girl." I haven't mention before I know can speak straight Tagalog pero may accent ako. Ano ang magagawa ko kung sa ibang bansa ako lumaki, diba?

And ever since wala akong naging kasalanan kay Vanessa, siya ang malaki kasalanan sa akin 2 years ago. Makikipaghiwalay ako sa kanya kapag nalaman ko na ang kasagutan.

"Mamili ka kung sino sa dalawa ang gusto mo makasama."

"I don't know yet. Ang hirap."

"Sino ba itong babae na sinundan mo hanggang dito sa Pinas?"

"Aria Bailey, bro! Pagnakita mo siya baka magkagusto ka rin sa kanya."

"No thanks. Loyal ako sa girlfriend ko." Loko itong si Aizen. May naging girlfriend na pala pero hindi man lang sinabi sa akin noon. Kung hindi pala ako tumawag ay hindi ko malalaman na nagkaroon na pala siya ng girlfriend. At naalala ko pa ang sabi niya hindi na siya nagseseryoso sa relasyon.

"Girlfriend? Why I didn't know that ah?"

"Wala ka kasi dito kaya hindi mo alam. May anak pa kaming dalawa kaya kasal na lang kulang."

"I hate you! Hindi mo na sa akin kinukwento nangyayari sayo. The last time you visited us in Australia 2 years ago ay doon ko lang nalaman na may girlfriend ka." Bakas sa boses ko ang pagtatampo. Hindi na nga siya nakakabisita sa amin dahil ang akala namin ay busy siya sa trabaho. Ganoon naman kasi ang isang doctor. Wala silang sariling oras.

"Siya pa rin, Enzo."

"Wow. That's nice. Anyway, babalitaan na lang kita pag nagkita ko na itong chicks." Sabi ko kay Aizen. Seriously, Enzo?! Chicks? Kailan ka pa natuto tumawag sa babaeng ganyan? Ugh, kay Aria lang.

"Maka chicks ito. Hoy! Paalala ko lang sayo nasa 30's ka na. Hindi ka na teenager!"

"Okay, thanks for reminding me. See you this weekend." Binaba ko na ang tawag pero tiningnan ko na muna ang phone ko dahil may unread message ako kay mama.

From Mama,

Tawagan mo ko kung nakarating ka na.

Napangiti ako bago tawagan si mama kahit mapapamahal ako sa pagtawag sa kanila. Kahit ganoon ay kailangan ko pa rin tawagan si mama ngayon.

"Nakarating na po ako dito, mama."

Good. Saan ka tumutuloy ngayon?"

"Sa isang hotel. Don't worry, maganda at malinis naman po ang hotel na tinitirahan ko ngayon."

"May isa pa pala ako gustong sabihin sayo, Enzo." Kumunot ang noo ko dahil naging seryoso na ang boses ni mama. Hindi ako sanay na ganito siya kung magsalita. She is always caring, lovable, understandable mommy sa aming dalawa ni Gail. Pinagtapos niya ako sa pagaaral kahit magisa lang siya sa buhay at noong nakahanap na ako ng trabaho ko ay tinulungan ko si mama magtrabaho para makapagtapos na rin si Gail sa pagaaral niya. And now, Gail is already graduated with summa cum laude.

"What is it, mom?"

"Pumunta dito kahapon si Vanessa at hinahanap ka sa amin. Sinabi ni Gail na hindi namin alam kung saan ka pumunta para hindi na siya manggulo pa. At sinabi rin sa amin na ikakasal na daw kayo next week."

"What?! Mom, listen.. Wala po akong balak magpakasal kay Van.."

"I know that, son. Kaya nga hindi ako naniniwala dahil alam kong mahal mo na si Aria."

"I'm not sure yet. Kaya nga po nandito ako ngayon para hanapin ang sagot."

"Basta magiingat ka, Enzo. May kutob ako na may mangyayaring hindi maganda at sana nga nagkamali lang itong nararamdaman ko ngayon."

"Everything's fine, mom. Wala pong mangyayaring masama sa akin o kahit sa inyo ni Gail. Magkamatayan na muna kami ni Van bago siya makalapit sa inyo."

Damn it! She's crazy. Sinabi niya sa pamilya ko na magpapakasal kaming dalawa. We never talked about it at wala na sa plano ko ang magpakasal sa kanya. Kung hindi lang sana niya ako niloko noon ay sana kasal na kami ngayon.

Tama ba itong desisyon gagawin ko? Magiging masaya ba ako kapag nagpakasal ako kay Vanessa?

Other people said; always follow your heart.