မခ်စ္​သင္​့ေသာ္​ အခ်စ္​

မခ်စ္​သင္​့ေသာ္​ အခ်စ္​ (5)

မိဖုရားယု တစ္​ေယာက္​ ည အိပ္​မေပ်ာ္​ပဲ ထုိင္​လုိက္​ ထလုိက္​လုပ္​ေနေတာ့သည္​။ သူမ အျပင္​ထြက္​ပီး ေလညင္​းခံခ်င္​လာတာေၾကာင္​့ အားက်စ္​ကုိးလည္​း မႏုွိးေတာ့ဘဲ သူမ တစ္​ေယာက္​ထဲ အျပင္​သုိ ့ထြက္​ပီး ေလညင္​းခံကာ လမ္​းေလ်ွာက္​ေနေတာ့သည္​။ ထုိအခ်ိန္​ အေနာက္​ဘက္​ေတာအုပ္​မွ ေခါင္​းေလာင္​းသံ ကုိၾကားလုိက္​ရေတာ့သည္​။ သူမ ထုိအသံကု္​ သိခ်င္​လာတာေၾကာင္​့ ထုိေနရာကုိ သြားေတာ့သည္​။ ထုိေနရာကုိ ေရာက္​ေတာ့ ေတာအုပ္​ထဲမဝင္​ဖုိ ့တားျမစ္​ ထားတဲ့ႀကိဳးေတြနဲ႔ ခ်ိတ္​ဆြဲထားေသာ္​ ေခါင္​းေလာင္​းကုိ ျမင္​လုိက္​ရေတာ့သည္​။ တျဖည္​းျဖည္​း အနီးကပ္​ သိခ်င္​လုိ ့သြားေနခ်ိန္​ အေနာက္​မွ လူတစ္​ေယာက္​မွ သူမ ပခုံးကုိ ကုိင္​လုိက္​ေတာ့သည္​။ သူမ လန္​႔ပီး လွည္​့ၾကည္​့လုိက္​ေတာ့ သြမ္​့ယိ ပင္​ျဖစ္​ေနေတာ့သည္​။
" အတင္​့ရဲလုိ ့ငါ့ပခုံးကုိ ကုိင္​ရဲတာလား..."
သြမ္​့ယိ တစ္​​ေယာက္​ လက္​ဖယ္​ကာ,
"ခြင္​့လႊတ္​ ​ေပးပါ....ဒီကုိဘာလုိ ့တစ္​​ေယာက္​ထဲ လာရတာလဲ...ဒီ​ေနရာက တားျမစ္​ နယ္​​ေျမပါ..."
"ဒီ​ေနရာကုိ ဘာအတြက္​ ​ေၾကာင္​့ တားျမစ္​ထားတာလဲ...အဲ့​ေတာအုပ္​ထဲမွာ ဘာ႐ွိလုိ ့လဲ..."
" ခ်င္​းအ​ေဆာင္​​ေတာ္​ႀကီး ရဲ႕ စည္​းမ်ဥ္​းထဲက တစ္​ခုမုိ ့လုိ ့​ေျပာျပလုိ ့မရလုိ ့ပါ..."
" ငါက မိဖုရား ​ေလ...ငါလုိ မိဖုရား ​ေတာင္​ မ​ေျပာျပဘူးလား..."
"နားလည္​​ေပးပါ... "
မိဖုရား တစ္​​ေယာက္​စိတ္​တုိပီး ျပန္​လွည္​့ထြက္​ကာ ​ေအာက္​မွ ​ေက်ာက္​တုံးကုိမျမင္​ဘဲ ခလုတ္​တုိက္​မိ​ေတာ့သည္​။
"အားး......နာလုိက္​တာ...ငါ​ေျခ​ေထာက္​​ေတာ့..."
ထုိင္​ရက္​သာ ျဖစ္​​ေနတဲ့ မိဖုရား တစ္​​ေယာက္​ မနည္​း မတ္​တပ္​ျပန္​ရပ္​ကာ ​ေျခ​ေထာက္​အနာ​ေျကာင့္ ခႏၶာကုိယ္​ကုိ မထိန္​းႏုိင္​ဘဲ ထပ္​ပီးျပဳတ္​ၾက​ေတာ့မည္​အခ်ိန္​ သြမ္​ယိ တစ္​​ေယာက္​ ကဝင္​ထိန္​း လုိက္​​ေတာ့သည္​။ မိဖုရား တစ္​​ေယာက္​ သြမ္​့ယိ ရင္​ခြင္​ထဲသုိ ့​ေရာက္​​ေန​ေတာ့သည္​။ သူမ ရင္​ခုန္​သံ​ေတြျမန္​​ေနတာကုိ ထုိလူၾကားမွာကုိလည္​းစုိးရိမ္​​ေန​ေတာ့သည္​။
" ​ေျခ​ေထာက္​ဒဏ္​ရာ ျပင္​းတယ္​... လမ္​း​ေလ်ွာက္​လုိ ့အဆင္​မ​ေျပဘူး ထင္​တယ္​.. စိတ္​္ မ ႐ွိပါနဲ ့ကြၽန္​​​ေတာ္​ ကုန္​းပုိးရမလား.."
" အင္​း.."
ဒီလုိနဲ႔ မိဖုရား တစ္​​ေယာက္​ သြမ္​့ယိ ​ေက်ာျပင္​​ေပၚတြင္​ လုိက္​ပါလာ​ေတာ့သည္​။ သူမရဲ ့အျပဳံးပန္​း​ေတြလည္​း မရပ္​တန္​႔ႏုိင္​ပါ။ သူမ အ​ေဆာင္​ သုိ ့ျပန္​​ေရာက္​​ေတာ့ အားက်စ္​ နဲ ့ပုိင္​ရန္​ကုိ အျပင္​ဘက္​တြင္​ ​ေတြ႔လုိက္​ရ​ေတာ့သည္​။ ပုိင္​ရန္​ တစ္​​ေယာက္​ အားက်စ္​ ကုိ ​ေဒါသထြက္​​ေနပုံပင္​။ သြမ္​့ယိ ​ေက်ာျပင္​​ေပၚက မိဖုရား ကုိ ျမင္​လုိက္​​ေတာ့ အျမန္​ပင္​ အနားလာကာ
" မိဖုရား ဘယ္​သြား​ေနတာလဲ.. ကြၽန္​​ေတာ္​ လုိက္​႐ွာ​ေနတာ... ဒါက ဘယ္​လုိ ျဖစ္​လာရတာလဲ...ဖယ္​​ေပး..ကြၽန္​​ေတာ္​ မိဖုရား ကုိ သယ္​မယ္​..."
"မလုိဘူး...သြမ္​့ယိ ႐ွင္​ပဲ...ကြၽန္​မ အခန္​းထဲထိ လုိက္​ပုိ ့​ေပးပါ .."
သြမ္​့ယိ ဘာမွမ​ေျပာဘဲ မိဖုရား အိပ္​​ေဆာင္​ထဲ ဝင္​ကာ မိဖုရား ကုိ အိပ္​ရာ​ေပၚတြင္​ ခ်​ေပးပီး
"ဒါဆုိ ကြၽန္​​ေတာ္​ ကုိ သြားခြင္​့ျပဳပါအုန္​း... "
"​ေနအုန္​း....... ဘာမွမဟုတ္​​ေတာ့ဘူး..."
သြမ္​့ယိ ထြက္​သြား ​ေတာ့ အားက်စ္​ နဲ ့ပုိင္​ရန္​ ဝင္​လာကာ
" မိဖုရား ​ေျခ​ေထာက္​က...အားက်စ္​ ​ေဆးထည္​့​ေပးမယ္​.."
ျပဳံး​ေနတဲ့ မိဖုရား မ်က္​ႏွာကုိ ပုိင္​ရန္​သတိထားမိတာ​ေၾကာင္​့ အားက်စ္​ ဘက္​လွည္​့ကာ
" ငါမင္​းကုိ ဘာ​ေျပာထားလဲ...မိဖုရား အနားမွာဘဲ​ေနပါလုိ ့ငါမ​ေျပာထားဘူးလား...."
"ကြၽန္​မ ​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​... "
အားက်စ္​ တစ္​​ေယာက္​ မ်က္​ရည္​စ​ေလး​ေတြ ဝဲလာ​ေတာ့သည္​။ မိဖုရား ယုမွ ပုိင္​ရန္​ကုိ ၾကည္​့ပီး
" ဒါသူ ့အမွားမဟုတ္​ဘူး...ငါတစ္​​ေယာက္​တည္​း​ေလညင္​းခံခ်င္​လုိ ့ထြက္​သြားတာ...​ေနာက္​ပီး ငါ့အ​ေစခံကုိ ငါပဲ ​ေအာ္​ပုိင္​ခြင္​့႐ွိတယ္​...​ေနာက္​တစ္​ခါ ငါ့အ​ေ႐ွမွာ ထပ္​​ေအာ္​ရင္​း ဘုရင္​့ဆီျပန္​ဖုိ ့ျပင္​ထား..."
ပုိင္​ရန္​ တစ္​​ေယာက္​ ​ေဒါသ ထြက္​ကာ ထြက္​သြား ​ေတာ့သည္​။ ပုိင္​ရန္​ ထြက္​သြား ​ေတာ့
" အားက်စ္​... မင္​းသူ႔ကို ႀကိဳက္​​ေသးရဲ႕လား..."
"အင္​းသူ႔ကုိ ခ်စ္​တယ္​... သူဒီလုိ ​ေအာ္​​ေနတာတုန္​း သူ႔ကုိ အရမ္​းသ​ေဘာက်​ေနတုန္​းပဲ..."
" အင္​းပါ ​ေလ....​ေဆးထည္​့ပီးပီးလား..."
"ဟုတ္​....မိဖုရား "
" ကဲ..ငါအနားယူ​ေတာ့မယ္​.."
အားက်စ္​ တစ္​​ေယာက္​ လည္​း သူ႔အိပ္​ရာ​ေလးကုိ ျပန္​သြားကာ သူမ တစ္​​ေယာက္​ တည္​းတီးတုိး​ေျပာကာ