ေဝေဝ တစ္ေယာက္ ေစ်းထဲတြင္ သူ႔အေဖာ္ အေပ်ာ္မယ္မ်ားနဲ႔ ေစ်းလုိက္ဝယ္ရာတြင္လုိက္လာခဲ့ေတာ့သည္။ သူ ႔အေဖာ္မ်ားက ပိတ္စ လွလွေတြျပေသာ္လည္း စိတ္မဝင္စား သြမ့္ယိကုိပဲ ေတြးေနေတာ့သည္။ သူမ ရဲ႕အေတြးေတြကုိ ဖ်က္စီးလုိက္သူမွာ
" လ်န္မိန္းကေလး...မထင္မွတ္ဘဲ ဒီမွာလာေတြ႕တယ္ေနာ္."
" အမတ္ယု..ပါလားး...ေက်းဇူးတင္ပါတယ္...မေန႔ကကိစၥအတြက္..."
"မဟုတ္တာ....ကုိယ္ ကေတာင္ အားနားေနတာ..သူတုိ႔က ဒီအတုိင္းပဲ...အၿမဲစေနာက္ခ်င္ၾကတာေလ..."
"ဟုတ္...ရပါတယ္"
" အတူတူ...လက္ဖက္ရည္ ေသာက္ခ်င္တယ္..ရတယ္မလား...လ်န္မိန္းကေလး..."
ေဝေဝတစ္ေယာက္ျငင္းရမွာလည္း အခက္ေတြ႕ေနသျဖင့္လက္ခံလုိက္ေတာ့သည္။ ေဝေဝအေပါင္းအေဖာ္ေတြကလည္း လုိက္သြားဆုိပီး အတင္းေတြ လႊတ္ေနေတာ့သည္။
"ဟုတ္.."
ဒီလုိနဲ ့လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ထဲတြင္..ေဝေဝကိုပဲ ၾကည့္ပီး လက္ဖက္ရည္ေသာက္ေနေတာ့သည္။
" အမတ္ယု.....ေဝေဝကုိ ေျပာစရာမ်ားရွိေနလား...."
အမတ္ယု တစ္ေယာက္ျပဳံးကာ
" ကုိယ္......"
"မေတြ႔ရတာ ၾကာပီးေနာ္ အမတ္ယု.... "
အမတ္ယု တစ္ေယာက္ ထုိအသံကုိၾကားေတာ့ မ်က္ႏွာမဲ့ကာ ျပဳံးပီး
" အမတ္ႀကီး ယန္ ပါလား....."
"ခင္ဗ်ားကုိ.. ဒီမွာ ေတြ႔ရမယ္လုိ ့မထင္ထားဘူးဗ်ာ....ေအာ္...လ်န္မိန္းကေလး လည္း ႐ွိေနပါလား...မင္းႀကီးရဲ႕ ကေခ်သည္ တစ္ေယာက္ နဲ ့လက္ဖက္ရည္အတူေသာက္လုိ႔ေနပါလား..."
"စိတ္မရွိပါနဲ႔.... ေဝေဝ ျပန္ရေတာ့မယ္ ထင္တယ္...သြားခြင့္ျပဳပါအုန္း... "
ေဝေဝထြက္သြားေတာ့ ေဝေဝရဲ ့ထုိင္ခုံတြင္ထုိင္ကာ
" တျခားသူေတြဆီက ေျပာသံၾကားရေတာ့ အမတ္ယု က လ်န္မိန္းကေလး ကုိ ခ်စ္ေနတယ္လုိ ့ၾကားတယ္..."
" အမတ္ယန္..ေျပာတာအမွန္ပါပဲ...ဘာမွဖုံးကြယ္ေနစရာအေၾကာင္းမ႐ွိဘူး..."
"အင္းေပါ့ ေလ...မိဖုရား ယု ရဲ ့အေဖဆုိေတာ့ မင္းႀကီးလည္း ဒီလုိကေခ်သည္ တစ္ေယာက္ အတြက္နဲ ့သူ အမတ္ယုကုိ တုိက္ခုိက္မွာေတာ့မဟုတ္ပါဘူးေလ...စကားမစပ္ ဒါနဲ႔ အခုထိ မိဖုရား ယုက ကုိယ္ဝန္မရေသးဘူးေနာ္...သမားေတာ္ ေတြနဲ ့ေကာျပၾကည့္ပီးပီးလား.."
"ဒါ...အမတ္ႀကီးယန္ စိတ္ပူေပးစရာမလုိပါဘူး...အမတ္ႀကီးယန္မွာ သမီး႐ွိတယ္လုိ ့ၾကားတယ္...မင္းျကီးနဲ ့လက္ဆက္ေပးခ်င္လုိ ့လား ဒါမွမဟုတ္ မင္းသားဇန္လုေခ်ာင္နဲ ့သေဘာတူထားတာမ်ားလား...အမတ္ႀကီးယန္..သိထားဖုိ႔က မင္းႀကီးမွာ ဝမ္မိဖုရားပဲ႐ွိေသးတာမဟုတ္ဘူးေနာ္...တျခားေသာ္ကုိယ္လုပ္ေတာ္ေတြလည္း ႐ွိပါေသးတယ္..."
အမတ္ႀကီးယန္ တစ္ေယာက္ ဘာမွမေျပာေတာ့ေခ်။
"ဒါဆုိ သြားလိုက္ ပါအုန္းမယ္...လုပ္စရာအလုပ္ေတြ ႐ွိေနေသးလု္ ့..."
အမတ္ယု ထြက္သြား ေတာ့ အမတ္ယန္ တစ္ေယာက္ ေဒါသထြက္ကာ
"ယုမင္း....မင္းက ငါ့အစီစဥ္ေတြကုိ သိေနတယ္ ေပါ့ေလ....မင္းကုိ ငါဆြဲခ်ျပမယ္..."
ေတာင္ ေပၚတြင္;
သြမ့္ယိ နဲ႔ နတ္မိေခ်ာင္းဆုိတဲ့ လူတုိ ့ထပ္ပီးေတြ႔ဆုံၾကေတာ့သည္။
"ညီေလး သြမ့္....အရင္အခါက အကုိ႔ကုိ ႏုိင္ထားတာဆုိေတာ့ မင္းျဖစ္ခ်င္တဲ့ ဆနၵသုံးခုကုိ အကုိလုိက္ေလ်ာေပးမယ္...အခုဘာအတြက္ ေခၚတာ လဲ...."
" ကြၽန္ေတာ္ အဲ့ဆႏၵထဲက တစ္ခုကုိ အရင္ဆုံး ေတာင္းခံခ်င္တယ္...အကုိၾကားဖူးမွာပါ...ကြၽန္ေတာ္ တုိ႔ခ်င္းေက်ာင္းေဆာင္ရဲ႕အေနာက္ဘက္ ေတာထဲမွာ ပိတ္ေလွာင္ထားတဲ့မိစၦာကုိ..."
"အင္းၾကားဖူးတယ္...ခ်င္းဆရာေတာ္ႀကီးလည္း အဲ့မိစၦာေၾကာင့္ ေသဆုံးတာမလား..."
"ဟုတ္ပါတယ္...ကြၽန္ေတာ္ နဲ ့အတူတုိက္ခုိက္ေပးပါ...."
"ခ်င္းဆရာေတာ္ႀကီးေတာင္ သတ္လုိ ့မရတာ...ငါဘယ္လုိကူညီႏုိင္မလဲ....ေနအုန္း ငါက အ႐ူးေလးေဖာ္ထဲက ဒုတိယ ဆုိတာမင္းသိတယ္မလား...ပထမ အကုိႀကီးကုိ ငါအကူညီေတာင္းေပးမယ္..က်န္တဲ့ အငယ္ႏွစ္ေယာက္ကုိလည္း ငါေျပာေပးမယ္...ပထမ အကုိႀကီးက အဲ့မိစၦာနဲ ့တုိက္ဖူးတယ္...သူသိမွာပါ နည္းလမ္းကုိ....."
"ေက်းဇူးပါ... ."
"ဒါဆုိ... ငါသြားပီး.... "
နတ္မိေခ်ာင္းသြားေတာ့ သြမ့္ယိ တစ္ေယာက္ ေက်ာင္းေဆာင္ကုိ မျပန္ဘဲ က်ယ္ဝန္း ေသာ ေရကန္႐ွိရာ ေနရာတြင္ ရပ္ကာ သူ႔အတိတ္ေၾကာင္းကုိ ျပန္ေတြးေနေတာ့သည္။
" သြမ့္ယင္လန္...အဲ့နာမည္ကုိ ၁၀ႏွစ္သမီး တည္းက မသုံးျဖစ္ေတာ့တာပဲ...ကြၽန္ေတာ္ အကုိ ့နာမည္သုံးေနတာ အဆင္ေျပပါ့မလား.. "
ထုိအခ်ိန္ သူ ့အနားကုိေမာေမာနဲ႔ေျပးလာတဲ့ေကာင္မေလးေၾကာင့္လန္႔ကာ
"႐ွာေတြ႔ၿပီး....အမေလး ေမာလုိက္တာ....အဟြတ္.."
"မင္း....ဟုိတစ္ခါက ေကာင္မေလး ပဲ...."
" ကြၽန္မ ႐ွင့္ကုိ ေတြ႔ခ်င္လြန္းလုိ ့ေတာငိေပၚကုိအရဲ စြန္ ့ပီးတက္လာတာ တစ္ေယာက္ တည္း...အမေလး ပင္ပန္း လုိက္တာ..."
"ဘာလုိ ့ငါ့ကုိေတြ ့ခ်င္တာလဲ...လူဆိုး ေတြ ထပ္လုိက္လာလုိ ့လား...."
"ဟင့္အင္း...႐ွင့္နာမည္...ေနာက္ပီး ဘယ္မွာ ေနလဲ...အဲ့ဒါေတြ သိခ်င္လုိ ့..."
"ငါက ဘာလုိ ့မင္းကုိအဲ့တာေတြေျပာရမွာလဲ...."
"႐ွင္က ကြၽန္မ အသက္ကုိကယ္ခဲ့တဲ့သူဆုိေတာ့ ေက်းဇူးတင္မလုိ ့..."
"ရတယ္...မလုိဘူး...မင္းျပန္ေတာ့ ေမွာင္သြားရင္း အႏၱရာယ္ မ်ားတယ္...."
" ဘာလုိ ့ႏွင္ထုတ္ေနရတာလဲ...႐ွင့္ကုိေတြ႔ခ်င္လြန္းလုိ ့ေတာထဲကုိ အရဲစြန္႔ လာတာေလ..."
"ငါက မင္းကုိ လာခုိင္းေနလုိ ့လား....ဒီမွာ ေကာင္မေလး.. "
"ေကာင္မေလး လုိ ့မေခၚနဲ႔ ကြၽန္မနာမည္ ယန္ဆူရင္း.. ဆူရင္းလုိ ့ေခၚ..."
"ျပန္ေတာ့ ငါမင္းအတြက္ေျပာတာ...."
"႐ွင္ ဒီမွာ ေနတာလား...အာာာ... ခ်င္း ေက်ာင္းေဆာင္ပဲ ဒီမွာ ႐ွိတာ အဲ့မွာ ေနတာေပါ့..."
"မင္းမသြားရင္း....ငါသြားပီး... "
သြမ့္ယိ ရဲ ့လက္ကုိအျမန္လွမ္းကုိင္ကာ မမွီပဲ ခလုုတ္ တုိက္ကာ သြမ့္ယိ ရင္ခြင္ထဲသုိ ့ေရာက္သြားေတာ့သည္။ သြမ့္ယိ တစ္ေယာက္ ထုိမိန္းကေလးကုိ လွမ္းဖမ္းကာ သူ႔ရင္ခြင့္ထဲဆီ ကုိယ္လုံးေသးေသးေလး က ဝင္ေနေသာ္ေၾကာင့္ တစ္မ်ဳိးပင္ခံစားမိပီး မ်က္ႏွာေလးကုိ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ ပန္းႏုေရာင္ သန္းေနတဲ့မ်က္ႏွာေလးကုိျမင္ေတာ့ သေဘာက်မိသည္။ အသိျပန္ဝင္လာကာ အျမန္ပင္ဖယ္ပီး
" ငါသြားေတာ့မယ္....မင္းလည္းျပန္ေတာ့..."
"ေနာက္ရက္ေတြေရာ...ဒီကုိလာမွာလား....ကြၽန္မ ဒီမွာ ႐ွင့္ကုိ ေစာင့္ေနမယ္... "
"ငါမလာဘူး...ငါ့ကုိမေစာင့္ပါနဲ ့..."
သြမ့္ယိ တစ္ေယာက္ ေက်ာေပးပီး ထြက္သြား ေတာ့ အေနာက္မွ မလုိက္ေတာ့ဘဲ ေအာ္ကာ
"႐ွင္မလာ လာတဲ့ အထိကုိ ေစာင့္ေနမွာ...."
ဘာမွတုံ ့ျပန္မႈမေပးတဲ့ ထြက္သြား တဲ့ သြမ့္ယိေက်ာျပင္ေလးကုိၾကည့္ကာ က်န္ခဲ့သည္။
........................................................................................
( အခုမွေပၚလာတဲ့အတြက္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္... ဇာတ္ေကာင္အေၾကာင္းမွာ အျခားေသာ္ ဇာတ္ေကာင္ေတြထည့္ေရးေပးထားပါတယ္ေနာ္ ၿပီးေတာ့ အခ်စ္ရဲ ့ေႏွာင္ႀကိဳးကေန မခ်စ္သင့္ေသာ္ အခ်စ္ ေျပာင္းလုိက္တာက ပုိပီး မ်ားသင့္ေတာ္မလားလုိ ့...ဝမ္ကုိယ္လုပ္ေတာ္ ကုိလည္း ဝမ္မိဖုရားလုိ ့ပဲေခၚေတာ့မယ္ေနာ္...မိဖုရားေခါင္ႀကီးကေတာ့ ယုဇီအန္း ပါလုိ ့)
YOU ARE READING
မခ်စ္သင့္ေသာ္ အခ်စ္
Romanceကုိယ္က အတၲဆန္တဲ့ဇာတ္ေကာင္မ်ဳိးေတြကုိပုိသေဘာက်တဲ့အတြက္ အခု ဒီစိတ္ကူးရင္းဇာတ္လမ္းေလးကုိ ဖန္းတီးခ်င္ပါတယ္။ ဇာတ္လမ္းေလးကေတာ့ တရုတ္ျပည္ရဲ႕ဘုရင္မ တစ္ပါးျဖစ္တဲ့ ယုဇီအန္း ဟာ အရမ္းေခ်ာေမာလွပပီး လိင္တူခ်င္းခ်စ္တာကုိ မုန္းတဲ့ မိဖုရားတစ...
