မခ်စ္​သင္​့ေသာ္​ အခ်စ္​

မခ်စ္​သင္​့ေသာ္​ အခ်စ္​(9)

         ​ေဝ​ေဝ လုိ ့သူမ​ေခၚ​ေတာ့ စိတ္​ဆုိးၿပီး ရင္​ခြင္​ထဲ မွ ျပန္​ဖယ္​ကာ မတ္​တပ္​ရပ္​ ၿပီး
           "​ေဝ​ေဝ မဟုတ္​ဘူး.... ကြၽန္​မက ယန္​ဆူရင္​း... အဲ့မိန္​းမက ဘယ္​သူလဲ ..."
               သြမ္​့ယိ တစ္​​ေယာက္​ မနည္​းပင္​ျပန္​မတ္​တပ္​ရပ္​​ေပမယ္​့ ယိုင္​က် ကာ သူမ ကုိဖက္​ထားသလုိဖစ္​သြား​ေတာ့သည္​။ သူ႔ရင္​ခြင္​ထဲ​ေရာက္​​ေနတဲ့ ထုိ​ေကာင္​မ​ေလးကလည္​း မတြန္​းဖယ္​ဘဲ ၿငိမ္​​ေန​ေတာ့သည္​။ သြမ္​့ယိ တစ္​​ေယာက္​ဖက္​ထားရာမွ ခြာ ၿပီး ထုိ​ေကာင္​မ​ေလး မ်က္​ႏွာကုိ ၾကည္​့လုိက္​​ေတာ့ သည္​။ ႐ွက္​​ေသြးျဖာ​ေနတဲ့ ထုိမိန္​းက​ေလးကုိ ၾကည္​့​ေနခ်ိန္​ပင္​ ႐ုတ္​တရက္​ ​ေသြးမ်ား အန္​​ေတာ့သည္​။ ဆူရင္​းလည္​း သြမ္​့ယိ ​ေသြးအန္​​ေနတာကုိျမင္​​ေတာ့ လန္​႔ကာ
          "႐ွင္​ ဘာျဖစ္​လာတာလဲ... မျဖစ္​​ေတာ့ဘူး သမား​ေတာ္​ ဆီသြားရမယ္​..."
            "ငါမသြားဘူး..ဒီနားမွာ ငါ​ေနတဲ့​ေနရာ႐ွိတယ္​..မင္​းငါ့ကုိ လုိက္​ပုိ ့​ေပးႏုိင္​မလား..."
            ဆူရင္​း တစ္​​ေယာက္​ သြမ္​့ယိ ကုိ တြဲကာ
           "သြားၾကမယ္...."
          သူတို႔ ႏွစ္​​ေယာက္​ ​ေရကန္​​ေက်ာ္​​ေလးကုိ ​ေလ်ွာက္​လာခဲ့ၾကၿပီး ႀကီးမား ​ေသာ္​ ဂူ​ေရွ႕ ကုိ​ေရာက္​လာၾက​ေတာ့သည္​။
           "ဒီမွာ.. ဒီလုိဂူႀကီး႐ွိမွန္​းမသိဘူး....႐ွင္​ဒီမွာ​ေနတာလား..."
                "အျမဲတမ္​း ​ေတာ့မဟုတ္​ဘူး..တစ္​ခါတစ္​​ေလမွလာျဖစ္​တယ္​..."
            "​ေရကန္​နဲ႔ နီးနီး​ေလးပဲ....."
                ဂူထဲဝင္​သြားၿပီး အထဲ​ေရာက္​​ေတာ့ စာအုပ္​​ေတြနဲ႔ စားပြဲခုံ​ေလးတစ္​လုံးသာ႐ွိသည္​။ သြမ္​့ယိ ကုိလွဲ​ေစၿပီး
              "႐ွင္​ဘာျဖစ္​လာတာလဲ...ဘယ္​သူက တုိက္​ခုိက္​လာတာလဲ..."
          "မင္​းနာမည္​ က ဆူရင္​းမလား...​ေက်းဇူးပါ.. "
               "ဟြန္​႔... ဒါဆုိ ႐ွင္​့နာမည္​က​ေရာ..."
               "သြမ္​့ယိ ပါ..."
            "႐ွင္​​ေရာဂါမကုဘဲ ဒီလုိပဲ ​ေနရင္​းပုိဆုိးသြားမယ္​..႐ွင္​့မွာ​ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္​းမ႐ွိဘူးလား..."
             "အင္​းမ႐ွိဘူး...ကုိယ္​က တစ္​​ေယာက္​ တည္​းပဲ...အဲ့ဒါ​ေတြ ထားပါ...မင္​းဒီမွာ ၾကာၾကာမ​ေနသင္​့ဘူး...​ေမွာင္​လာရင္​းမင္​းျပန္​ရခက္​သြားမယ္​...."
           "႐ွင္​့ကုိ တစ္​​ေယာက္​ တည္​း ထားမသြားႏုိင္​ဘူး..."   
              "​ေကာင္​းၿပီး ကုိယ္​မင္​းနဲ႔ အတူ ​ေတာင္​​ေအာက္​ကုိလုိက္​ဆင္​းမယ္​..အဲ့မွာ ကုိယ္​့ကုိ ကူညီႏုိင္​မယ္​့သူ​ေတာ့ ႐ွိမယ္​.."