သူ ႔ရဲ႕အျဖဴေရာင္ဝတ္ရုံေလးမွာေတာ့ အနီေရာင္အျဖစ္ေျပာင္းလဲေနေတာ့သည္။ ေထာင္ထဲမွာ သူ႔ကုိရုိက္နွက္စစ္ေမးျခင္းမ်ားေၾကာင့္ သူဘာမွမေျပာႏုိင္သလုိ ဘာအင္အားမွလည္းမရွိေတာ့ပါ။ အခ်ဳပ္ခန္းထဲသုိ ့သူ႔ကုိ ပစ္ထည့္လုိက္ၾကတဲ့ရဲမက္ေတြကေတာ့ ထြက္သြားၾကေတာ့သည္။ၾကမ္းတမ္းေအးျမတဲ့ ေျမျပင္ေပါတြင္ မထႏုိင္ေအာင္လဲေနရင္း နႈတ္မွေရ႐ြတ္လုိက္ေတာ့သည္။
"ငါသင္ခဲ့တဲ့ သုိင္းပညာေတြက ဘာအတြက္လဲ...?ေနာက္ဆုံးေတာ့လည္း ငါက အင္အားခ်ိနဲ ့တဲ့မိန္းမ တစ္ေယာက္ပါပဲလား.."
ေျပာရင္းနဲ႔ မ်က္လုံးမ်ား မွိတ္သြားေတာ့သည္။ သူအိပ္ေပ်ာ္သြားခ်ိန္မွာပင္...အနီေရာင္ဝတ္ရုံအျပည့္နဲ႔ မိန္းမတစ္ေယာက္
"တံခါးဖြင့္လုိက္..ေနာက္ၿပီး ဒီကုိဘယ္သူမွမလာေစနဲ႔.."
ထုိမိန္းမ ဝင္လာၿပီး လဲက်ေနတဲ့ သြမ့္ယိေရွရပ္ကာ
"ငါက...မိန္းမ တစ္ေယာက္ ခ်စ္တယ္တဲ့လား...ဘာလုိ ့ငါနာက်င္ေနရတာလဲ...သူဒီလုိပုံျမင္ေနရတာကုိ....အမွန္ေတာ့ ငါေပ်ာ္ေနရမွာေလ...ဘာေတြျဖစ္ကုန္တာလဲ..ငါ့စိတ္ေတြ.."
သူေျပာေနတာကု္ သြမ့္ယိကေတာ့ မၾကားႏုိင္။ လဲက်ေနတဲ့သြမ့္ယိေဘးတြင္ထုိင္ၿပီး သူ႔ေပါင္ေပၚတြင္ သြမ့္ယိ ေခါင္းေလး တင္ကာ မ်က္ႏွာေလးကုိ ထိေတြ႔ရင္း
"မခ်စ္သင့္ဘူး...ဒါမယ့္ ငါခ်စ္ေနမိၿပီး ဒီမိန္းမကုိ...စေတြ႔တည္းက ရင္ခုန္ေအာင္လုပ္တယ္...ေယာက်္ား တစ္ေယာက္ လုိ ့ထင္ၿပီး သေဘာက်ခဲ့ရာကေန...ေနာက္ဆံုး ေတာ့ ဒါက ဘယ္လုိမွျပင္ဆင္လုိ ့မရတဲ့ အရာျဖစ္ေနၿပီး..အကယ္လု ့ိစေတြ႔တည္းက ႐ွင္ကမိန္းမတစ္ေယာက္လုိမ်ဳိးပဲေနခဲ့မယ္ဆုိရင္းေရာ...ကြၽန္မ ခ်စ္မိႏုိင္လား..."
နာက်င္ လြန္းတဲ့ ဒဏ္ရာ ေတြကေန တစ္ဆင့္ညည္းမိရင္းေယာင္ကာ...
"ေတာင္းပန္ပါတယ္... "
မိဖုရား ယုတစ္ေယာက္ နားမလည္စြာၾကည့္ရင္း
" အရမ္းလြမ္းတယ္.."
"ဟင္...." "မင္းသိလား.... မင္းအနားမွာ႐ွိတဲ့အခ်ိန္မွသာ...ကုိယ့္ရဲ ့အျပဳံးေတြက ျဖစ္ေပၚလာတာပါ....ေက်းဇူးျပဳပီး မိန္းမ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနလုိ ့ကုိယ့္ကုိ မမုန္းလုိက္ပါနဲ ့ေနာ္...."
ထုိစကားေတြေၾကာင့္ ဝမ္းနည္း ေၾကကြဲရာ မ်က္ႏွာကေန ခက္ထန္မာေက်ာေသာ္ အသြင္ေျပာင္းကာ သဝန္တို မႈတုိ႔မွာ အရမ္းပင္ပူေလာင္လာၿပီး
"အားက်စ္... ငါနန္းေဆာင္ျပန္မယ္..."
အားက်စ္ နဲ ့အတူ နန္းေဆာင္ကုိျပန္လာေသာ္ လမ္းတစ္ေလ်ွာက္မွာပင္ အရမ္းကုိေဒါသေတြထြက္ေနၿပီး ေဝမိဖုရားနဲ႔ေတြ႔ကာ
"ေနေကာင္းလား.... မိဖုရား ယု...မေတြ႔ရတာ ေတာင္ၾကာၿပီးေနာ္....လူတစ္ေယာက္ ကုိဖမ္းလာတယ္ၾကားတယ္...."
သူ႔ရဲ ့ေဒါသအ႐ွိန္မွာ လူတစ္ေယာက္ ကုိ သတ္မိေတာ့မယ့္အေနအထားပင္ျဖစ္ေနတာကုိ အားက်စ္ က သိေနၿပီး လန္႔ကာ
"ေဝမိဖုရား...ေနေကာင္းလား... "
"ေကာင္းပါတယ္... ငါအခုမိဖုရားယုကုိေမးေနတာေလ..."
မိဖုရား ယုကေတာ့ ဘာစကားမွမေျပာဘဲ ထြက္သြား တာေျကာင့္ အားက်စ္ လည္း အျမန္ပင္ ေျပးလုိက္သြားေတာ့သည္။ ေဝမိဖုရား ရဲ႕ အေစခံကေတာ့
"ေဝမိဖုရားကုိေတာင္......႐ုိင္းလုိက္တာ..."
"မေျပာနဲ႔..... မင္းႀကီးရဲ႕ အခ်စ္ကုိခံေနရလုိ ့ေျမႇာက္တတ္ေနတဲ့ဟာမကုိ ဆြဲခ်ျပမယ္...."
မိဖုရား ယုကေတာ့ သူ႔အခန္းထဲျပန္ေရာက္ေတာ့ ပစၥည္း ေတြကုိ ပစ္ေပါက္လုိက္ ႐ုိက္ခြဲလုိက္ျပဳလုပ္ၿပီး ကုတင္ေပၚတြင္ ထုိင္ကာ
"အျပဳံး.....တစ္ခါမွေတာင္ မျပဳံးျပဖူးတဲ့သူက...တျခားသူကုိ ျပဳံးျပတယ္...ေနအုန္း... သူစကားထဲမွာ..သူမိန္းကေလးတစ္ေယာက္မုိ ့မမုန္းပါနဲ႔ ဆုိေတာ့...သြမ့္ယိ သူလည္းလိင္တူခ်င္းခ်စ္တဲ့သူေပါ့...ဒါမယ့္ အဲ့ဒါငါမဟုတ္ဘူး... တျခားသူကုိ..... အာာားး...."
အားက်စ္ တစ္ေယာက္ လည္း မိဖုရား ေအာ္သံေၾကာင့္ဝင္လာေတာ့ သူမျမင္လုိက္ရတဲ့ျမင္ကြင္း...မိဖုရား ယုငုိေနျခင္းပင္။ တစ္ခါမွ မိဖုရား ယု ငုိတာကုိ မျမင္ဖူးေသာ္ အားက်စ္ တစ္ေယာက္ ေခတၱပင္.. အံျသသြားကာ မိဖုရား ယုနားေျပးသြားၿပီး
"မိဖုရား......ဘာျဖစ္တာလဲ... "
သူမကုိ ဖက္လုိက္ၿပီး ငုိေႂကြးေနတဲ့ မိဖုရား ရဲ႕ေက်ာျပင္ကုိျပန္ဖက္ရင္း
"အားက်စ္....ငါမိန္းမတစ္ေယာက္ကုိခ်စ္ေနတယ္ဆုိတာ နင္သိတယ္မလား.....ငါအခုဘာလုပ္သင့္လဲ..အားက်စ္ ရယ္...ငါ့ကုိကယ္ပါအုန္း...ငါသူ႔ကုိမခ်စ္သင့္ဘူးဆုိတာငါသိပါတယ္.. ဒါမယ့္ ငါခ်စ္ေနမိၿပီး.... မင္းႀကီးသိရင္းလည္း ငါဘယ္လုိလုပ္ရမလဲ..."
" မိဖုရား...စိတ္ခ်ပါ... မင္းႀကီးမသိေစရပါဘူး..."
"ဒါဆုိ ငါဘာလုပ္သင့္လဲ... ..."
"မိဖုရား သူ႔ကုိ စြန္႔လႊတ္ လုိက္ပါ....မိဖုရား နဲ႔ေဝးရာကုိ ေမာင္းထုတ္လုိက္ပါ...အဲ့ဒါဆုိ အားလုံးအဆင္ေျပသြားမယ္...တစ္လ ႏွစ္လဆုိ မိဖုရား လည္းျပန္အဆင္ေျပသြားမွာပါ..."
အားက်စ္ ကုိ ဖက္ထားရာမွဖယ္ၿပီး...အတန္ၾကာေအာင္ေတြးေနၿပီးမွ
"အျပဳံး....ဟားဟား...... "
"မိဖုရား.. "
မိဖုရား တစ္ေယာက္ မတ္တပ္ရပ္ကာ
"အားက်စ္...ငါ့ဘဝမွာ မရရေအာင္ယူမယ္ဆုိတာပဲ႐ွိတယ္...ငါသူ႔ကုိ လုံးဝကုိ မလႊတ္ေပးႏုိင္ဘူး...ငါ့အနားမွာေခၚထားမယ္...ဘယ္ေတာ့မွ ထြက္သြား လုိ ့မရေစရဘူး....ငါယုဇီအန္း..က်ိန္ဆုိတယ္...............းဟားဟား.... "
မိဖုရား ယုရဲ ့အမူအရာမွာေၾကာက္ဖုိ႔ေကာင္းလာတာကုိၾကည့္ၿပီး အားက်စ္ စုိးရိမ္မိသည္။
ေနာက္တစ္ေန႔ မနက္;
ညီလာခံ အစည္းအေဝး အလယ္တြင္ သြမ့္ယိ ကုိ ထားကာ ေဘးႏွစ္ဖက္တြင္ အမတ္ေတြ မႈးမတ္ေတြအျပင္ အေ႐ွမွာ ေတာ့ မင္းႀကီးနဲ႔ မိဖုရား ယု ပလႅင္ေပၚတြင္ ထုိင္လ်ွက္
"ဘာလုိ ့ခ်င္းအေဆာင္ေတာ္ကုိ အုပ္ခ်ဳပ္ ခ်င္ရတာလဲ...."
"မင္းႀကီး....ကြၽန္ေတာ္က မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ ေပမယ့္ ခ်င္းဆရာေတာ္ႀကီး တပည့္ ပါ...ကြၽနိေတာ့္မွာ အုပ္ခ်ဳပ္ ခ်င္တဲ့ ရည္ရြယ္ ခ်က္လည္း မ႐ွိပါဘူး...ကုိယ္ေတာ္ေလး နမ္ကုိ လႊဲေပးထားၿပီးသားပါ...ဒါေၾကာင့္ လည္း မၾကာခင္ ထြက္သြား ဖုိ ့အတြက္ ျပင္ဆင္ခဲ့ပါတယ္...."
"ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခ်င္းအေဆာင္ေတာ္ႀကီး က မြန္ျမတ္တဲ့ေနရာ...ငါ ကုိယ္ေတာ္ရဲ႕ဘုိးဘြားေတြေတာင္ အဲ့မွာ တရားနားယူခဲ့တာကုိ မင္းမုိ႔လုိ႔လိမ္ညာလွည့္ဖ်ားခဲ့တယ္...မင္းကုိခြင့္မလႊတ္ႏုိင္ဘူး...ေသသင့္တယ္..."
"မင္းႀကီး...."
မိဖုရား ယုတစ္ေယာက္ စကားကုိ ရပ္တန္႔ ေစၿပီး
"သူက မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ ပါ...ဒီလုိႀကီးေတာ့ မဆုံးျဖတ္ပါနဲ႔အုန္း....သူ႔ကုိ ထုိက္တန္တဲ့အျပစ္ေပးဖုိ ့ကြၽန္ေတာ္မ်ဳိးမ မွာ႐ွိပါတယ္..."
"ေကာင္းၿပီး.. မိဖုရား က ဘယ္လုိအျပစ္ေပးမလုိ ့့လည္း..."
"ကြၽန္ေတာ္မ်ဳိးမရဲ ့ကြၽန္....အျဖစ္ေနခုိင္းေစခ်င္တယ္..."
မိဖုရား ယု ရဲ ့စကားေၾကာင့္ အမတ္ေတြေရာ မႉးမတ္ေတြကပါ တီးတုိးေျပာၾကေတာ့သည္။ အမတ္ႀကီးယုကေတာ့ သူ႔သမီးကုိ ဘာအၾကံနဲ႔ ဒီလုိလုပ္ရတာလဲ ဆုိၿပီး ၾကည့္ေနရင္း အျပင္ဘက္မွ နန္းတြင့္အေစာင့္တစ္ေယာက္မွ
"မင္းႀကီး...ေလ်ွာက္ထားျပရေစ..အကမယ္လ်န္ေဝေဝက ေရာက္လာပါတယ္...အေရးတႀကီးကိစၥ ႐ွ္လုိ ့ပါဆုိၿပီး..."
မင္းႀကီးမွာ လည္း မိဖုရား မ်က္ႏွာ လွမ္းၾကည့္ရင္း
"ေကာင္းပီး ဝင္လာခုိင္း.. "
ေဝေဝ ဝင္လာေတာ့ အမတ္ယုတစ္ေယာက္ျပဳံးရင္း ေဝေဝကုိၾကည့္မိေတာ့သည္။ ေဝေဝကေတာ့ သြမ့္ယိ ေဘးတြင္ မင္းႀကီးကုိ ဂါရဝျပဳ ရင္း
"မင္းႀကီး....သက္ေတာ္ရာေက်ာ္႐ွည္ပါေစ..."
"ဟုတ္ပီး.... ထပါ....ဘာကိစၥ ႐ွိလုိ႔လဲ... "
"မင္းႀကီး...မွတ္မိေသးလား မသိဘူး...ေဝေဝကုိ ဆုခ်ခ်င္လုိ ့လုိခ်င္တာ႐ွိရင္း ေပးမယ္လုိ ့ေျပာတဲ့စကားကုိေပါ့...."
မင္းႀကီးတစ္ေယာက္ လည္း ေခ်ာင္းဟန္႔ကာ
"ဒီမွာ... အေရးတႀကီးကိစၥ လုပ္ေနတာ... ထားပါေတာ့ ဘာလုိခ်င္တာလဲ... "
သြမ့္ယိ ကုိ လက္ညိွဳး ထုိးရင္း
"သူ ့ကုိပါ...."
...........................................................................
( အိပ္p...နက္ျဖန္ ႐ုံးသြားရအုန္းမယ္...မေကာင္းသလုိဖစ္သြားရင္း နားလည္ေပးၾကပါေနာ္...)
(Unicode)
YOU ARE READING
မခ်စ္သင့္ေသာ္ အခ်စ္
Romanceကုိယ္က အတၲဆန္တဲ့ဇာတ္ေကာင္မ်ဳိးေတြကုိပုိသေဘာက်တဲ့အတြက္ အခု ဒီစိတ္ကူးရင္းဇာတ္လမ္းေလးကုိ ဖန္းတီးခ်င္ပါတယ္။ ဇာတ္လမ္းေလးကေတာ့ တရုတ္ျပည္ရဲ႕ဘုရင္မ တစ္ပါးျဖစ္တဲ့ ယုဇီအန္း ဟာ အရမ္းေခ်ာေမာလွပပီး လိင္တူခ်င္းခ်စ္တာကုိ မုန္းတဲ့ မိဖုရားတစ...
