Bölüm müziğ : Nf - if you want love (medya da var👆)
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
●🖤
"İzin vermezdim sessiz meleğim , veremezdim."
Kulağıma fısıldar sesiyle ağlamam daha da şiddetlenmişti , yüreğimi burkan kederle sarmalanıyordum. Boğazıma ilmek ilmek işlenen acının , sahibinin acısını dahi hissediyordum.
O niye acıyordu ki , beni acıttığı için mi ?
Güçlü kolların altında , sıcaklığın yanıltıcı huzuruyla çenemi tüm gücümle sıktım. Düşüncelerime yön verdim , yön verenime gidemeyişimden , az biraz ilerimde sevdiğim vardı ama gidemiyordum.
İlk defa kendimden nefret ettim , güçsüzlüğümden nefret ettim.
Barlas orada beni beklerken , ben izledim..
Arkamdaki sıcak beden rüzgara karşı korusa da bedenim titremeye başlamıştı. Ağacın arkasındaki bedenimi biraz daha geriye çekerek sakladı. Neden hala beni bırakmadığını anlamayarak yerimde husursuzca kaçmaya çalışıyordum ki kulağıma hızla yaklaşan adım seslerini duymamla dikkat kesildim. Barlas aynı şekilde beklerken , arkasında başka bir suilet görmemle gözlerim irileşti , nefesim boğazımda takılı kaldı.
Gözlerimdeki buğu ile acıyla izliyordum bu manzarayı . Barlas'ın da kızı farkettiğini ellerine ceplerini götürmesiyle anladım ama arkasına dönmedi . Bir iki saniye sonra cebinden siyah bir kumaş parçası çıkardı , ne olduğunu anlam veremezken kumaşı yüzüne götürmesi ve gözlerini bağlaması ile şaşkınlıkla bakakaldım.
O sözünü tutuyordu..
Daha sonra ağırca arkasına dönmesi ile boğazıma oturan yumruyla sertce yutkundum , orada ben olmalıydım , kokusunu ben duyumsamalı , belkide sarılmalıydım. Daha fazla dayanamayarak acıyla gözlerimi yumdum , görmek istemiyordum.
"İzle sadece."
Gözlerimi kapattığımı nasıl anladığı bilmiyordum ama karnımdaki elini biraz bastırması ile tereddütle gözlerimi açtım.
Ve Barlas'a sarılmak için uzanan kızı görmemle o anda görüntü değişti , hızla çevrilen bedenimle sarsılarak belimdeki kol sayesinde durduruldum. Görmeme izin vermemişti . Ne kadar arkamı dönüp bakmak istesem de yapmadım , her şey ortadaydı sonuçta. Gözlerimdeki yaşlarla nefretle baktım soluğum kadar yakın olana .
Mavi gözleri kısık , dişlerini sıktığını çenesinden belliydi , mutlu olması gerekirdi halbuki!
Yaptığı şey ile gurur duyması gerekirdi!
Ağlamam durdurak bilmezken , belimde usulca çekilen kolla hızla soğuk sardı bedenimi. Ensemi okşuyan rüzgar ile titrek bir nefes aldım, kalbim acıyordu.. Ve karşımda bana pür dikkat bakan beden herşeyin tek sorumlusuydu. O anda içime dolan öfkeyle, hiç düşünmeden elimi kaldırdığım gibi tüm gücümle suratına savurdum.
