¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
●🖤
Ben hep çocuk kaldım.. Çocuksu bedenim kaldırmadı büyük duyguları.
Uyanan hislerimle , müthiş acılara sarıldı benliğim. Bileğimde başlayan sızılarla hayata dönüş yapmıştım. Uyku değil miydi yarı ölüm ..
Her gün biraz biraz ölüyordu ruhum..
Bedenimi sıkan sinsi şeytan, şimdide ruhuma göz dikmiş gibiydi , öyle ki boğuluyordum. Kalbimin üzerindeki ağırlığın yorgunluğuyla uyanmak istedim , derin kederimden.
Sol elimde başlayan sıcaklıkla , huzuru yakalıyordum sanki . Bir şey, bedenimi benden daha iyi tanıyor , onun acısını dindiriyordu , neydi cidden bu huzuru veren sıcak şey ?
"Söylemeyeceksin Eylül! Herkes bildiği kadarıyla yaşayacak."
Kulağıma ulaşan fısıltılar ile gözlerimi açmaya yeltenen göz kapaklarımı hızla durdurdum. Sol elimdeki sıcaklığın hızla kaybolması ile soğukluk sardı. O anda sağ elimde garip bir ağırlık hissettim , sanki sağ elimi yeni hissediyormuşum gibi. Sol elimdeki sıcaklık ise hızla savrulmuş gibiydi , rüzgar önünü kesmiş gibiydi.
Gitmişti.
"Yapma abi , benim için yapma yalvarırım.Biraz da kendini düşün."
İşte şimdi sesler netliğe kavuşmuştu , ve sağ elimdeki ağırlığın da bir el olduğunu anlayabilmiştim ama kimin eli olduğunu varsayamıyordum.
Cem ile Eylül'ün sesleri kısık geldiğinden benden uzak oldukları belliydi.Gözlerimi kapalı kulak misafiri olmak istemesem de , Eylül'ün neler hissettiğini onun ağzından duymak istedim , yanlış olduğunu bilsem de.
"Senin için bu hiç bir şey güzelim , yeter ki sen üzülme ."
Şefkat , onun ses tınısının arasına saklanmış senfoni gibiydi. Onun sesini ilk defa keşfediyor gibi hissetmiştim , Cem'in Eylül'e olan şefkati buram buram hissediyordum . Sanki onu üzen o değilmiş gibi.
Bir insan nasıl böylesine çift karakterli olabilirdi ki?
"B..bak bana bak , ben i...iyiyim , bir daha aynı şeyleri yaşamayacağız . Lü...lütfen artık benim yüzümden hayatını mahvetme, lütfen abi"
"Eylül! Benim hayatımın önünde senin hayatın var bunu biliyorsun , o yüzden başlama yine."
Kesildi birden sesler, soluklandı öfkesinin dinginleştiğini hissettim." Sen benim tek Ailemsin meleğim." Dedi kısık sesle.
