Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
●🖤
Hayat garipti , insanlar ise ondan da garipti. Tüm hayatım boyunca yaptığım büyük hatalar her şeyimi benden alıyordu , buna Cem de dahil. Burnumda nükseden kokusu içimi burkuyordu , acı veriyordu. Bedenimle savaşan zihnim ise yorulmaya başlıyordu.
Ama yapamazdım..
Bedeller vardı .Günahların , hataların bedeli . Benim sessizliğim bedeli babasızlıktı , annemin mutsuzluğunun sebebi sessizliğimdi. Hayat işte.
Cem ...
Cem ise o kötü günlerin arasında hayatıma usulca giren kurtarıcıydı , ya da ben öyle sanmıştım. Benim, Cem ile olan bir kaç saniyelik mutluluğum, sevdiklerimle olan son günlerimi benden almıştı .Cem ise burada sadece yanlış zamanda ,yanlış insandı.
Hayat gibi..
Eğer o gün babama veda edeceğimi bilsem , Cemle olmasam bile yine de her şey eskisi gibi olur muydu ? Hayır. Çünkü benim kalbim tek bir kişideydi , hislerimin ise bir önemi yoktu , olmamalıydı.
Aptal değildim , her şeyin farkındaydım ama olmazdı , Cem ile olamazdım.
Yağan yağmur düşüncelerimi de beraberinde alıp gitti. Hissizce titrek bir soluk alıp ağır adımlarla Cafe'ye doğru yürüdüm. Yürüdükçe kendimle çeliştim ,düşündükçe kendimden soğudum.
Kendimden nefret ettim.
Kapıyı hafif ittirip içeri girmemle sıcak hava huzmesi yüzüme çaprtı. Uyuşmuş bedenimde nahoş bir etkiyle dolandı . Gözlerimdeki ıslaklığın yağmur olduğu bahanesine sığınarak gelişi güzel sildim .
Yalanların ardına sakladım gòzyaşlarımı...
Daha sonra gözlerim Barlas'ı aradı , umutla.
Yoktu ...
Gitmişti. Ne bekliyordum ki ?
O sırada gözüme Cafe'nin köşesindeki masada oturan Eylül ilişti. Dizlerini kendine çekmiş kollarıyla dizlerine sarılmış sallanıyordu ,acısını yüzüme vururcasına. İçime oturan pişmanlığımla sertce yutkundum , ne diyecektim ona şimdi.
Adımlarım zoraki Eylül'e doğru ilerledi , yaklaştıkça bedenimdeki kaçma hissini bastırmak zorlaştı. Hemen arkasında usulca durmamla geldiğimi anladı, abisi gibi.
"Nefes?"
Soru sorar sesi bitikti , ağlamaklıydı. Korkmuş olamalıydı , abisinin o halinden dolayı.
