U Turn//2.7

5.2K 322 172
                                    

Bölümmüziği:

E.t Katy Perry- kiss me

(multımedya da var)

(multımedya da var)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

●🖤

Ağlamak , göz yaşlarının sessiz ama görsel ifadesiydi. Benim için ise acizlikti , acizliğimde boğuluyordum, ağladıkça. Benim sessizliğim de sadece gördüğünüz şeyler vardı.

Nefes...İsmime layık olmayan tek insandım belkide . Aldığım her Nefes , zorlanarak ciğerlerime ulaşıyor , sadece yaşayacağım kadar izin veriyordu bana , daha fazlası değil. Ben yıllardır, dolu dolu nefes bile almamıştım ki..

Ve işte küçücük hayalkırıkları beni öldürüyordu..

Yaşamayı bana öğreten adam ,şimdi öldürüyordu.

Okuldan koşarak çıkarken , göz yaşlarımı gizlememe başımdaki kapşon yardımcı oluyordu .İnsanların acı veya garip bakışlarını düşünmek ,görmek istemiyordum.

Kalbimdeki ağrıyla , kendimi okul kapısından bir halle attım. Göz yaşlarım görünüşümü bulanıklaştırırken ,resmen görmeden koşuyordum, nereye gittiğimi bilmeden..

Okuldan çıkmamla , arkamdan bir bağırış duydum ama algılarım o kadar kapalıydı ki , tepki bile vermedim.

Eylüldü sanırım , umursamadım , ciğerlerim çıkarcasına koştum.. Nefesimi unutarak koştum , hayallerimi yakarak koştum.

Küçük umutlarımı alan, hırkanın sahibi hangi kızsa, ona nefretimi kusmak istedim , zihnim patlayacak gibiydi ama yapamadım. Barlas'ın, benim yerine bir başkasını sevmesi, onun için mutlu olmama sebep oluyordu.

Allah'ım bu nasıl bir acı ?

Nefes nefese koşarken , ıslak yüzümü bir çaba silmek için yüzüme götürmemle görünüşümü kapatmamı umursamamıştım , sonuçlarını az çok tahmin ettiğim halde. Umursamadığım gibi kulağımı delen korna sesiyle belkide çok geçti , kendime verdiğim sözler uğruna kendime dikkat etsemde , acım gözümü kör etmişti.

O anda sadece fiziksel acıyı bekledim , alıştığım yoğun acıları bekledim.

Hislerim şaha kalkmışken , acıdan çok uzakta hisler peydah oldu. Belimin sağ yanında bir el hissetmemle , o el karnıma uzandı ve sert bir hamleyle hızla beni çekti. Gözlerim sımsıkı kapalı, havada saliselik süzülüşüm ile nefesimi tuttum.

Kurtulmuş muydum ? Sevdiğime olan sözümü tutmuş muydum?

Karnımın üzerindeki elin sıcaklığına alışamadan ,sırtımın sert bir gövdeye, her bir zerremin hissedeceği derecede yaslanması ile titrek bir soluk verdim.

O anda rüzgar'ın hafif esintisi ile Kokusu? usulca burnumu yaktı,

Cem ?

"Nefes.."

Oydu..

Kulağımda, hızlı alınan nefes sesine eş , ismimin harflerine kadar titriyen bir ses ilişti ve imkansızca , kalbimi sızlattı. Öyle bir ismimi söylemişti ki , korkunun en saf halini sesinden anlamıştım.

Birisi için endişelenmenin ne demek olduğunu titreyen sesinde hissetmiştim , bu kadar mı çok seviyordu beni ?

Gözlerim hala yumulu kaskatı kesilmiş vücudum ,yerini yadırgamıyor , sıcaklığa sığınıyordu.

Yüzüme savrulan saçlarımda usul bir dokunuş hissettim , o dokunuşla beraber saçlarımı düzeltti, ağırca . Hiç acele etmeden uğraştı , her bir saç telim için. Daha sonra tam elini çekecek derken naif bir hareketle boynumun iç kısmına değen eli ile aynı anda iç çektik.

Huylanmıştım sadece , evet.

"Nefes."

Sesi şimdi sakinleşmiş ve karnımın üzerindeki eli ,yavaşca bedenimi çevirmeye başlamıştı. O anda dönmek istemesem de , yüzümdeki yaşları , hala akmakta olan yaşlar görmesini istemesemde , farkettiğim gerçekle sarsıldım.

Benim ,Sarılmaya ihtiyacım vardı..

Benim onun sıcaklığına ihtiyacım vardı , hemde deli gibi , bu nasıl bir karmaşaydı , bu nasıl bir ikilemdi.

Bir yanım hayatım dediğim adam , diğer yanım kalbimim sevdiği adam.

Kalbin onun yanında Nefes , karaktersiz dediğin adamın yanında.

Zihnim tokat gibi suratıma çarparken , eğer düşünmeye devam edersem yok olacaktım . Karaktersizlikse söylediklerim , ben de karaktersiz olacaktım.

Varsın ol .dedi bir ses ve düşünmedim gerisini.

Ama onu görmek istemiyordum , acıyan bakışlarını görmek istemiyordum. Gözlerimi geri hızla yummamla bir iki saniye nefesini yüzümde hissettim , sonrası sanki anlaşmışız gibi belimdeki eliyle usulca bedenine çekti beni ve bende itiraz etmeden iri bedene sokuldum ihtiyaçla.

İçimde biriken tüm acılarla ağladım. Barlas için ağladım , kendim için ağladım ve biliyordum ki , Cem kim için ağladığımı biliyordu . Belimden çekilen o el ve beni sarmayan kolların sebebini anlıyordum , ben başkası yüzünden üzülüyordum o ise benim için.. .

Hayat , böylesine garipti..

Saniyeler , dakikalar birbirini kovalarken , ben aģladım, Kalbi, sanki ağlamamın arttığını anlamış gibi daha hızlı attı . Aģlayışımı duymadığı halde.

O anda sustu sesler , yaslandığım göğsün sesi sardı her yerimi. O kalp , hızını kesmeden attı , ben ise o seste uyuştum.

@Eylüll   Hiç bir şeyden habersizBu kadar güzel olunur mu be 😍@CemTuğrul

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


@Eylüll Hiç bir şeyden habersiz
Bu kadar güzel olunur mu be 😍@CemTuğrul

1560 beğeni 100yorum

🖤


Cem 'in sarılamayıp , havada kalan o eline 😔

Cem-Nefes ?

Barlas-Nefes?

Eylül- ?😉

U Turn || TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin