Yekta: Kardeşim neredesin?
Duman: Eve gidiyorum.
Duman: Kafa çakır.
Yekta: Geleyim mi?
Duman: Sen evde değil misin lan?
Yekta: Yok.
Duman: Neredesin?
Yekta: Sahile geldim öyle.
Duman: Hayırdır?
Yekta: Yok bir şey.
Duman: Emin misin?
Yekta: Anlatırım.
Duman: Vurucam kafayı yatıcam ben.
Duman: Geliyorsan gel.
Yekta: Yat o zaman sen.
Yekta: Biraz daha buralardayım.
Duman: Eyvallah.
Yekta: Duman?
Duman: Ne?
Yekta: Ahsen burada.
Duman: Harbi mi?
Yekta: Evet.
Yekta: Ağlıyor kardeşim.
Yekta: Baya kötü görünüyor.
Duman: Sikeyim!
Duman: Ne tarafta?
Duman: Konum at.
Yekta: *konum*
Yekta: Ama kalkıyor.
Duman: Okula da gelmedi değil mi?
Yekta: 1 haftadır yok işte.
Duman: Takip et.
Duman: Çaktırma.
Yekta: Tamam.
Duman: Bu kafayla konuşulmaz kızla.
Duman: Duş alıp çıkıyorum, peşinden ayrılma.
Yekta: Tamamdır.
(Görüldü.)
Yekta: Kardeşim mezarlığa girdi.
Yekta: Arkasından gitmedim anlar diye.
Yekta: Çabuk gel.
Duman: Mezarlık mı?
Duman: Ne işi var mezarlıkta?
Yekta: Ne bileyim.
Yekta: Sen hızlı ol.
Duman: Geliyorum.
![](https://img.wattpad.com/cover/168322876-288-k379626.jpg)
YOU ARE READING
ah sen
Short StoryBitiş tarihi| 7 Temmuz 2019 あ H: Ahsen? H: Ah, sen... H: Her şey için özür dilerim. H: Yanında olamadığım için, H: Yaralarını saramadığım için, H: Göz yaşlarını silemediğim için, H: Özür dilerim Ahsen.