ah sen

33|Yaralarımı sardın

Ahsen: Günaydın.

Duman: Geceleri kokunu içime çekerek uyuyup, sabahları da göğsünde, kalbinin sesini dinleyerek uyanmak isterdim.

Duman: Bu arada, kokun çok güzel.

Ahsen: Aşka geldin yine.

Duman: Her zamanki halim.

Ahsen: Sen de çok güzel kokuyorsun.

Ahsen: Yani şey hırkandan biliyorum.

Ahsen: Bana vermiştin ya hastanedeyken.

Ahsen: Böyle tarçın kokusu gibi ama sanki bal ve ıhlamurla karıştırılmış tarçın.

Ahsen: Çok güzel.

Duman: Ihlamur çok içerim.

Duman: Her gece yatmadan.

Ahsen: Neden?

Duman: Annem çok severmiş, babam söylemişti.

Duman: O da ıhlamur kokarmış hep.

Ahsen: Keşke yaşayıp oğlunun ne kadar güzel bir kalbe sahip olduğunu görebilseydi.

Duman: Keşke ben de onu bir kere görebilseydim.

Duman: Ona, seni anlatırdım.

Duman: Birlikte mutlu olup birlikte üzülürdük.

Duman: Çaresiz hissettiğimde ona sarılırdım.

Duman: Aslında babam, hem anne oldu hem de baba.

Duman: Ama çok erken gitti Ahsen.

Duman: Kaldım bir başıma.

Duman: İki gün sonra annemin ölüm yıldönümü.

Ahsen: Doğum günün?

Duman: Öyle.

Ahsen: Bak ne diyeceğim.

Duman: Ne diyeceksin?

Ahsen: O gün izleyelim.

Duman: Neyi?

Ahsen: Günbatımı ve gündoğumunu.

Duman: Harbi mi?

Ahsen: Harbi.

Duman: Anlatacaksın yani?

Ahsen: Evet.

Duman: Doğum günüm ilk defa anlam kazanacak.

Ahsen: Öyle mi dersin?

Duman: Öyle derim.

Duman: Seninle olduğum her gün ayrı bir anlam kazandırıyor zaten ama ben doğum günümden nefret ederdim.

Duman: O gün bana katil olmuşum gibi hissettiriyor.

Ahsen: Böyle olsun istemezdin Duman.

Ahsen: Düşünme bunları.

Duman: Ben olmasaydım hayatta olacaktı.

Duman: Mesela babam da, eğer dosyaları ben götürseydim o da hayatta olacaktı.

Ahsen: Bunları düşünüp üzme kendini.

Ahsen: Hem sen üzülürsen ben de üzülürüm.

Ahsen: Söz veriyorum her şey çok güzel olacak, onlar şuan seninle gurur duyuyorlar eminim.

Ahsen: Çünkü sen harika bi evlatsın.

Ahsen: Mükemmel bir arkadaşsın.

Ahsen: Yüreği çok güzel bir sevgilisin. 

Ahsen: Yüreğini severim.

Ahsen: Her şeyin üstesinden geleceğiz, acılarımız hafifleyecek söz veriyorum.

Ahsen: Hani bir Duman Han olamasakta sözlerimizi tutarız biz de.

Duman: Ben diyecek kelime bulamıyorum.

Duman: Hislerime tercüman olamıyorum.

Duman: Söyleyeceğim tek şey, seni seviyorum Ahsen.

Duman: Seni çok seviyorum.

Ahsen: Ben de seni çok seviyorum.

Duman: Kendi yaralarına derman bulamazken benim yaralarımı sarmaya çalışıyorsun ya.

Duman: Sen nasıl bir şeysin ulan.

Ahsen: Sen de yaptın.

Ahsen: Yaralarımı sardın.

Ahsen: Ne olduğunu bilmediğin halde yanımda oldun.

Duman: Hep de olacağım.

Duman: Her ne olursa olsun.

Duman: İki elim kanda olsun yine saracağım yaralarını.

Ahsen: Ben de Duman, ben de.