ah sen

30|Ölürcesine

Duman: Güzelim, naptın?

Duman: Geçtin mi eve?

Ahsen: Evet.

Duman: Güzel.

Duman: Durgundun bugün, canın bir şeye mi sıkıldı?

Ahsen: Hayır.

Duman: Emin miyiz?

Ahsen: Sana bir şey soracağım.

Duman: Sor bakalım.

Ahsen: Zeynep, senin eski sevgilin mi?

Duman: Nereden çıktı bu şimdi?

Ahsen: Öyle mi?

Duman: Öyle.

Duman: Ne oldu?

Ahsen: Bugün Ecrin kantinde yanıma geldi, konuştu.

Ahsen: Zeynep ile çok güzel bir ilişkiniz varmış.

Ahsen: Eski fotoğraflarınızı gösterdi.

Ahsen: Sonra saçlarımın Zeynep'in saçlarına benzediğini söyledi.

Ahsen: Sen beni Zeynep'e benzettiğin için yanımdaymışsın felan.

Ahsen: Onu unutamamışsın.

Ahsen: Öyle söyledi.

Duman: Zeynep'e benziyormuşsun öyle mi?

Duman: O yüzden seni seviyormuşum ben, öyle mi?

Duman: Zeynep senin tırnağın olamaz.

Duman: Küfür edeceğim kendimi zor tutuyorum.

Ahsen: Sakin ol.

Ahsen: Ben sadece söylemek istedim.

Duman: Sen sabahtan beri buna mı canını sıktın?

Ahsen: Hayır sadece merak ettim.

Ahsen: Ki Zeynep ile olan ilişkin beni ilgilendirmez.

Ahsen: Sonuçta aramızda bir şey yok.

Duman: Zeynepmiş, Ecrinmiş, Ayşeymiş, Fatmaymış umrumda değil.

Duman: Ben seni seviyorum.

Duman: Bunu kimse değiştiremez.

Ahsen: Boşver.

Duman: Üzülmeni istemiyorum.

Ahsen: Üzülmüyorum.

Duman: Çok boş konuşuyorlar, üzüyorlar seni.

Ahsen: 'Duman bu kıza nasıl baktı?'

Ahsen: 'Neresini sevdi şu yaratığın, etrafta o kadar güzel kız varken?'

Ahsen: 'Duman Han'ın yanına yakışmıyor.'

Ahsen: Ben alıştım bunlara.

Duman: Hepsinin kanı bozuk.

Duman: Kulaklarını kapat, Ahsen.

Duman: Bir bana aç.

Duman: Bir tek beni duy.

Duman: Bak ben sana ne diyorum?

Duman: Seviyorum seni.

Duman: Delicesine.

Duman: Ölürcesine.

(Görüldü.)

Duman: Ağlıyorsun değil mi?

Duman: Ağlama.

Duman: Yapma böyle güzelim.

Duman: Yarın dağıtırım bak o okulu.

Ahsen: Beni bırakma.

Duman: Seni bırakan ölsün.

Ahsen: Hani demiştin ya ben sana tutunmayı seçtim diye.

Ahsen: Ben de sana tutundum, Duman.

Ahsen: Sen beni bırakırsan benim tutunacak bir dalım olmaz, düşerim.

Duman: İzin vermem.

Duman: Bırakmam.

Ahsen: Duman Han, iyi ki varsın.

Duman: Ahsen Türker, sen de iyi ki varsın.

Duman: Yarın okula gitmeyelim, ne dersin?

Duman: Birlikte vakit geçiririz, iyi gelir.

Duman: Senin dışında kimsenin yüzünü görmek istemiyorum.

Ahsen: Ben de.

Ahsen: Sadece biraz uykuya ihtiyacım var.

Ahsen: Galiba biraz da sana.

Duman: Birbirimize ihtiyacımız var.

Duman: Sabah parkta bekleyeceğim seni.

Ahsen: Tamam.