39-İki Gözümün Çiçeği

13.2K 504 233
                                    

Multimedya da Ouz-Han / Gitmedim Bak Yanındayım var 💜

Bu bölüm " Sezon Finali " bölümüdür💗

Bölüm sonunda sebebini açıkladım, isteyenler açıklamama göz atabilir.

"Ve sen iki gözümün çiçeği, aşkın en acımasız yanının ağızdan çıkmaya cesareti olmayan sözlerin, yürekte fırtınalar koparması olduğunu daha yeni öğrendin "

Karanlığa yumulan gözlerim ilk defa belirsizlikten huzursuz olmuştu. Karanlık beni bu sefer içine hapsetmek yerine dışlamayı tercih etmişti. Dışlanan benliğim istenmemenin vermiş olduğu kırıklığı yaşıyordu. Bedenim yavaş yavaş soyutlanırken her şeyden, rahatsızlık duyuyordum. Rahatsız geçen uykunun kollarından sıçrayarak uyandım.

"Şşt sadece bir kabustu, bak ben yanındayım " uykuda bile bulamadığım huzuru ses tonuyla sağlayan adama minnettardım işittiklerimden sonra.

Sıçrayarak uyanmamın sebebi kötü bir rüya olsada ne gördüğümü hatırlamıyordum. Sanki dakikalar önce gözlerimi yummuşum gibi üzerime çöreklenen bir rehavet vardı ve yeri dolmayacak bir boşluk.

Yattığım şekilde gözlerimi açmıştım karanlık güne. Emir' in eli hala belimde aşağı yukarı hareket ediyordu. Derin derin aldığı nefesler, arada kondurduğu öpücüklerle saçlarımın arasındaydı.

Ben ise tek kolumu beline atmış, başımı boynuna gömmüştüm. Kokusunun merkezindeydim.

Rüyalarımda bile bulamadığım huzuru bana kokusuyla veren adam, sen hiç gitme hayatımdan.

"Hadi bana anlat iki gözümün çiçeği, rüyanda ne gördün ? " merak yüklü ses tonuna kayıtsız kalamadı benliğim.

Issız sokakları andıran beynimde dolaştırsamda hafızamı bulabildiğim tek şey belirsizlikti. Ne gördüğümü düşünsemde bir türlü sonuca ulaşamıyordum. Beynim beni koca bir boşlukla karşılıyordu her defasında.

Emir' i daha fazla merakta bırakmamak adına cevap vermem gerektiğinin farkındaydım. Belimdeki kollarının izin verdiği ölçüde geri çekilip yüzünü görebileceğim konuma getirdim bedenimi.

Yüzlerimiz arasında birkaç santim varken ellerimi de göğsünün üzerine koydum. Varlığına olan inacım tamamlanmıştı.

Eksik olan yanım kocamla tamamlanmıştı.

"Be...ben ne gördüğümü hatırlamıyorum " kontrolüm dışında kekelemişken elimin altındaki bedeninin kasıldığını hissettim.

Kocamın bana bakan gözlerinde çakmak çakmak endişe yanıyordu. Endişenin yerini öfke almaya başlarken duyduklarımdan kaynaklı bir tepki bekliyordu benden.

İstediği tepkiyi ona veremeyecek kadar tükenmiştim. Şimdi kalkıp konağı Halim' in başına yıksam ya da karşısına geçip haykırsam yalan söylediğini yine de değişen bir şey olmazdı.

Bağırmama gerek yoktu. Sesimi duymak isteyen her şekilde duyardı söylediklerimi. Benimse sesimi duyurmak istediğim tek kişi kocamdı, başka kimse duymasada olurdu.

"İyi misin canımın içi ?" olumsuz tek kelimende tüm dünyayı yakarım diye tıslayan bir tını vardı sesinde.

Emir bana böyle sevgiyle bakarken kötü olma ihtimalim var mıydı ?

Gözlerim kahveleriyle cebelleşirken etkisi altına girmeme çok az vardı. Emir' in sorduğu soruyu es geçip kelimelerin saklı olduğu sandığın kapağını araladım.

Bugün geceye bir güneş doğacaktı. Karanlıkta kalan ruhum, bugün ışık saçan bedenine kavuşacaktı.

"Artık konuşabilir miyiz ?" istek yüklü sesimle gözlerinin karardığına şahit oldum.

M Ü B R E M |TAMAMLANDI |Donde viven las historias. Descúbrelo ahora