Acı çektiğini gösteren bir sesle konuştu."Ben seni gönlüme yara ol diye sevmedim ki; canıma can, geceme güneş, kışıma yaz ol diye sevdim "
Gözlerindeki acı yüreğimi kavurmaya yetmişti. Ama yaşadıklarım bir türlü peşimi bırakmıyordu. Güvenemiyordum...
Beni tanıyın tarzında bir bölüm paylaşacağim. Benim hakkımda merak ettikleriniz neler yazın bakalım ?
Oy vermeyi ve satırarası yorum yapmayıunutmayınlütfen ❣
SINIR 250 OY VE 300 YORUM !
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Odaya geldiğimde içeride bulunan giyinme odasına girdim. Açık dolabın içinden Emir'in giyinmem için seçtiği mavi, mevlana model elbiseyi aldım. Üzerimdekileri hızla çıkarırken zilin çaldığını duydum.
Eve geleli daha birkaç saat olmuştu gelen kimdi ki ?
Etrafta komşu bile yokken kimin geldiğini oldukça merak ediyordum.
"Sen niye geldin buraya ?! Bir daha karşımıza çıkma demedim mi sana ?!" Emir' in sert sesi evi inletti.
Telaşla üzerime elbiseyi geçirip hızla etek kısmını düzelttim. Damarlarıma karışan telaş o kadar yoğundu ki üzerimi nasıl giyindiğimi bilmiyordum.
"Niye geldin lan niye ?" Emir'in sinirli sesi telaşın yanında korkuyu da hissetmeme sebep oluyordu.
Gelen kimdi ki kocam bu kadar delirmişti?
Giyinme odasından koşar adım çıkıp açık oda kapısından merdivenlere doğru koştum.
Üçer beşer indiğim merdivenlerle geldiğimi dış kapının önündeki Emir bile fark etmemişti. Kapıyı sadece kendisinin dışarıyı görebileceği bir acıyla açmıştı. Kapı kolunu sımsıkı kavrayan eli öfkesinin ne denli büyük olduğunu gösteriyordu. Gerilen omuzları endişemi hat safhaya ulaştırmıştı. Geldiğim hıza nazaran bana sırtı dönük olan kocama ağır adımlarla ilerledim.
"Emir, kim gelmiş ? " üç maymunu oynayarak sarfedilen sözlerimin ardından kocam başını bana doğru çevirdi.
Gözlerinde gördüğüm öfke bacaklarımı birbirine dolarken kapıya kadar adımladım. Öfkesinin sahibi olmadığımı bilmek bir nebze beni ferahlatırken kapının ardındaki insana acıyordum. Kimse Emir Hazeranoğlu'nun öfkesiyle karşı karşıya gelmek istemezdi.
"Sikeyim böyle işi " gergin sesiyle tıslayan kocam bakışlarını benden çektiğinde açıkta kalan kapı kısmından kafamı uzattım.
Emir beklemediği hamlem karşısında ne yapacağını şaşırmıştı. Gözlerim evimizin kapısının önünde kimin beklediğini merakla öğrenmek istiyordu.
Karşımda gördüğüm yüzle Emir' e kısa bir bakış attım. Bugün bir sorunumuzun daha çözülme vaktiydi. Hiçbir şeyi yaşanmamış sayamazdık. Her şeyi bile bile görmezden gelmek ilerde yaşayacağımız felaketin habercisi olurdu.
