Şimdi ekrana dokunun.
En altta, sol köşede bir yıldız var ona basın⛤⛤⛤
Verdiğim emeğin karşılığını verin lütfen ! Bir tuşa basmak bu kadar zor olmamalı.
Oy vermediğiniz bölümlere de oy verin lütfen.
SINIR 450 OY VE 700 YORUM!
❣Bölüm hakkında ki fikirlerinizi belirtmeyi unutmayın ❣
"Benimle evlendiğin için pişman mısın Pelin ?" Zaman durdu. Kulaklarımla buluşan cümleden sonra ben tüm seslere sağır kaldım. Bir tek kalbimin kanat çırpışlarını duydum.
Bu soruyu bana sordu ve ben bittim. Her şeyi sildim içimde kabaran öfkeye ses verdim.
"Evet pişmanım "
Öfkeyle ağızdan çıkan sözlerin bir telafisi yoktu. Öfkeyle kalkan zararla oturuyordu. Bir anlık saman alevini andıran öfkemin yerinde şimdi yeller esiyordu. Kaldıramadığım sözleri duymak beni kışkırtmıştı. Oysa kendime sakin olmalıyım diye birçok kez telkin vermiştim.
Hiçbir telkinim işe yaramamıştı. Üstelik asla söylememem gereken bir şeyi hırsımın kurbanı olarak dile getirmiştim. Evliliğim konusunda asla pişman değildim. Aksine kendimi Emir'le evlendiğim için dünyanın en şanslı kadını olarak hissediyordum. Herkes Emir gibi bir adamı isterdi. Sevgi dolu, güvenilir, sadık, dürüst...
Donmuş yüzüme bakan kocamın yüzünde tek bir mimik oynamıyordu. Aramızda telef olan dakikalar vardı. Bu dakikaların tükettiği ruhlarımız en çok kocamı yıkmıştı. Hiçbir tepki vermiyor oluşu ise beni daha çok korkutmaktan başka bir işe yaramıyordu. Kendimi açıklamam gerektiğinin farkında olarak kalbimden geçen her sözü dilime aktardım.
"Evet pişmanım çünkü seni tanımadan yargıladım " sarsak bir iki adım attım kocama doğru.
"Önyargıdan nefret eden ben, önyargıyla yaklaştım sana. Seni tanımaya çalışmadım. Seninle evlenmek istemesem ölürdüm de yine evlenmezdim. İçten içe istedim belki de bu evliliği bilmiyorum. Sen benim kaderimsin Emir. Şartlar ne olursa olsun sen benin kocamsın " her kelimenin üzerine basa basa söyledim cümlelerimi.
Karşısına dikildiğim kocamın kaşları duymayı beklemediği sözlerin şaşkınlığıyla havalanmıştı. Emir'e dokunmak için sızlayan elime daha fazla mukayyet olmadan yanağına yerleştirdim. Kirli sakalları tenime batıp tatlı bir sızı bırakıyordu avuç içimde. Diğer elimi de omzuna koyduğumda son sözlerimi söylemek için hazırdım.
"Görücü usulü gibiydi bizim evliliğimiz. Tek fark ben aileme bana münasip birini bulun demedim. Aceleci ama farklı bir heyecanın yaşandığı evlilik yaptık. Yinede senden başkasıyla olmazdı Emir Hazeranoğlu. Çünkü senden daha güzel seven yok " kalbimde yer edinen her kelimeyi söylemiş olmanın rahatlığıyla dudaklarımı kocamın aralık dudaklarına bastırdım.
Az önce beni yakan pişmanlık ateşi birdenbire tutkuya dönüşmüştü.
Güçlü duyguların etkisi her zaman sarsıntılı oluyordu.
Bedeni ellerimin altında kaskatı kalan kocam son hamlemle kendine geldi. Bir elini bel çukuruma yerleştirip daha çok çekti bedenimi kendine. Öfkesi çoktan sönmüş gibiydi. O da biliyordu onu ne kadar çok sevdiğimi bu yüzden uzatmanın anlamı yoktu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
M Ü B R E M |TAMAMLANDI |
RomanceAcı çektiğini gösteren bir sesle konuştu."Ben seni gönlüme yara ol diye sevmedim ki; canıma can, geceme güneş, kışıma yaz ol diye sevdim " Gözlerindeki acı yüreğimi kavurmaya yetmişti. Ama yaşadıklarım bir türlü peşimi bırakmıyordu. Güvenemiyordum...
