seni kendime sakladım {2019}

41

Bana oyun oynadığını söyleyip yalan atmasının üzerinden iki gün geçmişti ve iki gün boyunca tek bir kelime bile konuşmamıştık. Zaten bu aralar o kadar uzaklaşmıştık ki birbirimizden, iki gün değil iki hafta konuşmasak bile garipseyemeyecek hale gelmiştim çünkü Furkan sanki bunda hiçbir gariplik yokmuş gibi davranıyordu.

Yarın okul olduğu için görüşecek olsak bile dayanamayıp aramaya karar vermiştim. Rehberde Furkan'ı bularak aramaya bastım ve meşgul çaldığı için kapandı. Ardından bir daha aradım, bir daha meşgule düştü. Bir daha aradım, yine meşgule düştü. Son kez şansımı denemek amacıyla geri aradım. Kiminle konuşuyordu bu bu kadar uzun?

Bu kez telefon çalmasına rağmen meşgule düşmesinin sebebi Furkan'dı. Pes edip telefonu kucağıma koyarak yatak başlığına yaslandım. Saçma sapan bir durumun ortasındaydım ve çözümü Furkan'dayken hiç de yardımcı olmuyordu.

Birkaç dakika içinde telefonumdan yükselen ses bir mesaj geldiğini gösteriyordu. Kimden olduğunu tahmin etmek pek de zor değildi.

Furkan: Açamam şu anda

Furkan: Ben seni sonra arayayım

Zeynep: Niye

Furkan: Ya kızım tuvaletteyim

Bir şey yazmadan görüntülü aramaya bastım. Birkaç saniye çalıp daha sonra reddedildiği, şaşırdığını belli ediyordu. Ama benim de adım Zeynep'se, tuvalette olmadığına emindim.

Furkan: Napıyorsun manyak kız

Furkan: Ya yanlışlıkla açsaydım

Zeynep: Aç bir şey olmaz :d?

Furkan: Beni sıçarken görmek mi istiyorsun aq

Zeynep: Korkma sen canım onu ben düşünürüm

Furkan: İyi lan açıyorum

Zeynep: Ne

Furkan: QKSKAWQŞFİLEJQŞFSL

Furkan: Noldu lan korktun mu

Zeynep: Salak salak konuşma

Furkan: Ara hadi açıcam

Furkan: Namusuma göz dikmişsin belli

Zeynep: Of git Furkan ya

Furkan: Ya ne yaptım

Furkan: Görüntülü arayan sen değil misin

Zeynep: Tamam her neyse

Furkan: :*

Zeynep: Yalakalık yapma

Onu ilk görüntülü aradığımda tuvalette olmadığına emindim. Daha saniyeler önce biriyle konuşurken kapatıp tuvalete koşmuş olamazdı.

Şüphelenme. Şüphelenme. Şüphelenme.

Şüpheleniyordum.