seni kendime sakladım {2019}

43

Furkan: Yazmıyorsun hayırdır

Zeynep: Yani

Zeynep: 7/24 birlikte olmamıza gerek yok sonuçta

Furkan: Yapma Zeynep ya

Furkan: Oyun arasında demişim yanlışlıkla bir şey ne abartıyorsun

Zeynep: Ne oyunmuş bu bitmek bilmedi

Zeynep: Sabah akşam bu oyundasın galiba

Furkan: Sayılır

Zeynep: Biraz sosyalleşmeyi dene

Furkan: Bu seni özledim demek mi

Zeynep: Doğru düzgün davran demek

Furkan: Yani özlemedin

Zeynep: Furkan

Furkan: İyi be

Furkan çevrimdışı

Zeynep: Özledim diyecektim

Furkan çevrimiçi

Furkan: Valla mı

Furkan: Tamam o zaman aşağı in

Zeynep: Salak mısın gece saat 2

Furkan: Doğru

Furkan: Zaten seni denemiştim

Furkan: Aşağıda falan değilim

Penceremin kenarına oturmuş kafası telefonda tıpış tıpış geri giden Furkan'ı izlerken telefona geri döndüm.

Zeynep: Eminim

Furkan: Balkonda falan değilsin değil mi

Zeynep: Evde balkon yok

Zeynep: Bu arada

Zeynep: Kesinlikle kapının önünü gören pencerenin önünde falan değilim

Yazdığımı okumasıyla birkaç adım gerileyip kafasını kaldırması ve göz göze gelişimiz, ardından istemsizce olduğu fark edilden sırıtmasının yüzüne yayılması. Bunların hepsi de bir yalana inanmak için yeterliydi tabii. Kendimi suçlayamazdım.

Zeynep: Bana neden yalan söyledin

Ama duramadım. Daha sonra ona bir kez olsun bakmadan telefonu bırakıp yatağıma geçtim.