YANLIŞ NUMARA | TEXTING *Tamamlandı*

6.3

Sanki aylardır bölüm atmıyormuşum gibi hissediyorum hojfsvkhjgs
Özlemişim yahu :')

İyi okumalar

Çok öpt<3

   
Duyduğum ses sayesinde büyük bir şokun bedenimi komple sarmasıyla dudaklarımı sertçe ısırdım. Ama yani dostlarım cidden bu kadarı da fazlaydı şimdi! İlk çocuklar şimdi de annem sıradakinin ise babam olmasından korkuyordum artık! Resmen baskın üzerine baskın yiyorduk, şansıma edeyim! Üzerimde kara lanet mi vardı bu neydi böyle!

İçten içte şansıma lanetler yağdırırken derin bir nefes soluyarak usulca anneme doğru döndüm. Yüz yüze gelmemizle bakışları itinayla süzdüğü Egemen'den kayıp bende durdu. Sert bakışlarının hedefi olmamla ise sertçe yutkundum. İşte şimdi başlıyorduk, dostlarım! Beni fazlasıyla zorlayacak olan sohbetin başlangıcıydı bunlar!

Bana oldukça uzun gelen saniyeler sonunda, "anne?" dedim, olabildiğinde şirin çıkarmaya dikkat ettiğim ses tonumla. Tabi bu şirinlik annem üzerine ne kadar etkili olurdu orası tartışılırdı. Zira gözleri ateş ediyordu! "Senin burada ne işin var?"

Sorabileceğim en saçma soruyu önüne atmamla annem sabır dilenirmişcesine kendi kendine bir şeyler dese de sesi kısık olduğu için net duyamamıştım. Sanmıyordum ki güzel şeyler olsun.

"Eve gidiyordum kızım." dedi elindeki market poşetlerini de göstererek. "Malum aynı yerde oturuyoruz ya hani." diye imada bulunmayı da ihmal etmediğinde şirince gülümseyerek saçlarımı karıştırdım.

"Doğru, öyleydi değil mi?"

Annem dediklerime karşı derin bir nefes verip kafasını sallayarak beni cık cıkladığında fazla oralı olmamış ve bakışlarını usulca dibimde duran Egemen'in üzerine kaydırmıştı. Annemin imalı bakışlarının hedefi olan Egemen bunu fark etmesiyle nazik şekilde gülümseyerek, "merhaba efendim." diye konuştu.

Egemen'in bu tavrı beni şoka uğratırken gözlerim kocaman açılmış şekilde ona baktım. Yarim sen ne yapıyorsun yarim! Delirtme beni! Ben sana koş arkana bile bakma demedim mi az önce! Sen ne yapıyorsun!

İçten içe Egemen'e söylendiğimde sanki beni duymuşcasına bakışları çok kısa bir an annemden bana kaydığında genişçe gülümsedi. Tabii beyefendi bulmuştu bu fırsatı değerlendirecekti belli ki! Sonrası çok geçmedi ki geri muhattabı olan anneme dönmüştü.

"Merhaba yavrum." diyerek annem de Egemen'e hitaben konuştuğunda derince nefeslendim ve az sonra sorulacak sorular için kendimi şimdiden hazırlamaya başladım.

Annemin yoğun ve ısrarcı bakışları bir bende bir Egemen'de gidip geldiği kısa bir an sonrası "Mavi'nin arkadaşı mısın yavrum?" diye sordu.

Egemen annemi onaylar şekilde kafa sallayıp "evet efendim, erkek arkadaşıyım ben." dediğinde, sözlerini işitmemle ikinci bir şok dalgası beni komple alıp götürdü dostlarım. Yani baya baya bu gidişle mezarı boylayacaktım sanırım.

Egemen'in dedikleri ile ürkek bakışlarım hızla annemden Egemen'e kaydı. Ama yani şimdi bu denecek laf mıydı Egemen! Usulca nefesimi verdim. Gözlerimizin çok kısa bir an daha kesişmesi üzerine bu olaya bir el atmam gerektiğini hissederek aniden lafa giriştim.

"Şey... Yani şey demek istedi. Şey dedi o şey... Hani Ece benim kız arkadaşım ya Egemen de benim erkek arkadaşım. Yani erkek ve arkadaş işte. Öyle."