Αγάπης πόλεμος

Πρό(σ) κληση Από Το Τηλέφωνο

Ξύπνησε έπειτα από μερικές ώρες και διαπίστωσε πως η ώρα είχε περάσει αρκετά και δεν είχε καν φάει για μεσημέρι. Σκέφτηκε πως χρειαζόταν οπωσδήποτε να ετοιμαστεί για να βγει να τσιμπήσει κάτι αλλά πριν από αυτό, πήγε στο μπάνιο, έριξε λίγο νερό στο πρόσωπο της να συνέλθει από τον ύπνο. Επιτέλους ένιωθε ξεκούραστη και δροσερή.
Βολεύτηκε πάλι στο κρεβάτι της και πήρε το κινητό της στα χέρια της. Είδε πως είχε μια κλήση από ένα νούμερο που δε γνώριζε καθώς και ένα μήνυμα από το ίδιο νούμερο.Το διάβασε και ακόμη περισσότερα ερωτηματικά γεννήθηκαν στο μυαλό της. Γιατί αυτός ο άνθρωπος δε την άφηνε στην ησυχία της;
"Μπορεί να με μισείς αλλά να ξέρεις πως δεν είμαι το τέρας που νομίζεις. Κάποια στιγμή ίσως βρω το κουράγιο να σου εξηγήσω. ΜΑΝΟΣ"
"Όταν εσύ βρεις το κουράγιο, εγώ θα είμαι γιαγιάκα με αρθριτικά και πι" σκεφτηκε πικραμένα η Νόρα. Και γιατί επέμενε πάνω σε αυτό ο Μάνος; Σαν κάτι να έκρυβε, σαν να ήθελε να της πει περισσότερα αλλά ποτέ δε της εξηγούσε, να της δώσει περισσότερα στοιχεία.
Την είχε κουράσει η προσπάθεια να τον ερμηνεύσει και καταλάβει τι συνέβαινε πίσω από αυτή την επίπλαστη ψυχρότητα που είχε υιοθετήσει σαν άμυνα.
Θυμήθηκε όσα είχε σκεφτεί πριν αποκοιμηθεί και αποφάσισε να ασχοληθεί με κάποιον που δεν έκρυβε σκοτεινά μυστικά και μπορούσε να τον γνωρίσει από την αρχή χωρίς εμπόδια.
Η ώρα ήταν 5 και μισή οπότε υπέθεσε πως δεν ήταν κακή ώρα για ένα τηλεφώνημα. Σηκώθηκε και άνοιξε τη τσάντα της ψάχνοντας για τη κάρτα του. Όταν τη βρήκε, πληκτρολόγησε το νούμερο και βγήκε στο μπαλκονάκι της.
Η ζέστη κρατούσε ακόμη αλλά  στο μπαλκόνι με τα λεπτα κάγκελα που στριφογύριζαν πάνω στο πλαίσιο τους δημιουργώντας μικρά σπιράλ σε σχήμα λουλουδιών, είχε σκιά γιατί ο ήλιος είχε γυρίσει. Εκατσε στη άνετη καρέκλα και άκουσε το τηλέφωνο να χτυπάει.
Έπειτα ακούστηκε η φωνή του, στιβαρή και ήρεμη σαν το καταφύγιο σε περίοδο πολέμου.
"Εμπρός;" ρώτησε ο Πιέρος με επαγγελματικό, σοβαρό ύφος
"Κύριε Καλογήρου; Η Νόρα είμαι, που βρεθήκαμε χτες το πρωί για τα προϊόντα σας" πρόσθεσε βιαστικά η Νόρα από φόβο πως ίσως δε τη θυμόταν.
"Νόρα; Τι κάνεις; Είσαι πάντα τόσο σοβαρή στο τηλέφωνο; Τόσο επαγγελματική;" η φωνή του χαλάρωσε και έγινε πάλι ο άντρας που είχε αφήσει στο τραπέζι πριν τον αποχαιρετήσει για να πάει στη" Σύρα " τη ταβέρνα για φαγητό με τους υπόλοιπους.
"Μόνο με όσους συνεργάζομαι. Και με όσους σέβομαι " του απάντησε εκείνη πιο σοβαρή απ'ο, τι είχε σκοπό. Στη πραγματικότητα ήθελε να να φερθεί πιο θηλυκά αλλά πάντα δυσκολευόταν στο φλερτ όταν κάποιος της άρεσε πραγματικά.
"Μα εγώ δε θέλω να με σέβεσαι.." γέλασε εκείνος και τον φαντάστηκε σε κάποιο φωτεινό δωμάτιο να πίνει τον καφέ του με θέα τη θάλασσα.
"Όχι;Τότε τι θα προτιμούσατε κύριε Καλογήρου;" γέλασε και εκείνη και άπλωσε τα πόδια της πάνω στο λευκό τραπεζάκι μπροστά της.
" θα προτιμούσα να με θεωρείς καλή παρέα και να θες να με ξαναδείς. Αυτό έχω κυρίως στο μυαλό μου.Και να χαρείς, μιλά μου στον ενικό. Αυτός ο πληθυντικός σου με σκοτώνει"
Σαφής, ξεκάθαρος σκέφτηκε η Νόρα. Της άρεσε αυτό. Είχε κουραστεί με τα μυστήρια και τις περίεργες σιωπές.
" Σε πηρα τηλέφωνο. Οπότε μάλλον έγινε αυτο που ανέφερες" γέλασε η Νόρα με ένα γέλιο αβίαστο και ειλικρινές.
" Χαίρομαι. Και ξέρεις σκεφτόμουν κι εγώ να σου τηλεφωνήσω αλλά δεν ήθελα να σε πιέσω γιατί ξέρω πως έχεις και άλλες υποχρεώσεις.
" Η αλήθεια είναι πως χτες και σήμερα ήμουν με τους δικούς μου, ήταν λίγο γεμάτες οι ημέρες"σχολίασε χωρίς πολλές λεπτομέρειες. Τι να έλεγε κιόλας στον άνθρωπο; Πως είχε πέσει πρόσωπο με πρόσωπο με τον πρώην της που τη παράτησε, ανακάλυψε πως ήταν γιος του άντρα που παντρεύτηκε η μητέρα της και εν τέλει την απειλούσε και η τρελή αρραβωνιαστικιά του; Ακουγόταν τόσο μπερδεμένο και παράλογο που δεν ήθελε να σχηματίσει ο Πιέρος κακή εντύπωση για εκείνη.
"Οπότε καλύτερα που περίμενα πως ίσως με πάρεις εσύ μόλις βρεις χρόνο"
"Μία μέρα πέρασε μόνο. Δεν άργησα και πολύ" του απάντησε ενώ σκεφτόταν αν ήταν σωστό που ανοιγόταν τόσο γρήγορα σε έναν άνθρωπο που δε γνώριζε καθόλου. Δεν ήθελε να μπει πάλι σε μπελάδες.
" Όχι, η αλήθεια είναι  όμως πως στις διακοπές πάντα κινούμαστε λίγο πιο γρήγορα. Δεν έχουμε βλέπεις το χρονικό περιθώριο...Αλλά άστα αυτά. Με πήρες απλά για να δεις τι κάνω ή μήπως έχεις σκοπό να με βγάλεις καμία βολτίτσα;" τον ένιωθε από τη άλλη πλευρά της γραμμής να αναμένει ανυπόμονα την απάντηση της και φοβήθηκε μήπως η βόλτα με το Μάνο και τη παρέα του δεν θα ήταν η καλύτερη επιλογή για πρώτο ραντεβού. Αλλά ήθελε πολύ να τον δει και κάπου μέσα της παραδέχτηκε ντροπιασμένα πως ήθελε να την δει και ο Μάνος μαζί του ώστε να καταλάβει πως δεν ήταν πια το θύμα του.
"Ναι έχω μια ιδέα για το βράδυ αλλά δε ξέρω αν θα σου αρέσει γιατί δε θα είμαστε μόνοι"  εξήγησε και παίρνοντας μια βαθιά ανάσα τον προσκάλεσε να έρθει μαζί τους το βράδυ μετά το φαγητό με τη μητέρα της. Του είπε πως θα ήταν μαζί της ο γιος του δεύτερου συζύγου της μητέρας της
" Πως είπες πως λένε το πατριό σου; "τη ρώτησε ο Πιέρος με περιέργεια.
"Δημήτρη. Δημήτρη Σπατούλη." απάντησε ανυποψίαστη η Νόρα.
Τότε ο Πιέρος γέλασε, γέλασε με ένα νευρικό γέλιο, σχεδόν γέλιο απόλαυσης
"Και δηλαδή θες να μου πεις πως μίλησες με το Μάνο και δεν έχει πρόβλημα να έρθω μαζί σας" τη ρώτησε όταν σταμάτησε να γελάει.
Τι ήταν πάλι αυτό... Α ναι σωστά η μητέρα της είχε πει στο τραπέζι πως ο Μάνος και ο Πιέρος ήταν κάποτε συμμαθητές. Αλλά γιατί να έχει πρόβλημα ο Μάνος αν ερχόταν και ο Πιέρος;
" Βασικά.. Όχι δεν μίλησα με το Μάνο αλλά δε χρειάζεται να τον ρωτήσω. Εκείνος θα φέρει τους δικούς του φίλους..κι εγώ εσένα" του είπε πεισματάρικα.
"Ξέρεις κάτι; Θα έρθω! Θα έρθω μόνο και μόνο γιατί θέλω να σε δω. Τώρα αν ο Μάνος έχει πρόβλημα...είναι δικό του θέμα "της απάντησε αποφασιστικά.
" Έχει συμβεί κάτι μεταξύ σας; "ρώτησε η Νόρα που άρχισε να αμφιβάλλει για το αν αυτή η έξοδος ήταν καλή ιδέα.
" Ναι κάτι έχει συμβεί. Όχι κάτι σπουδαίο.. Ρωτα τον Μάνο. Είμαι σίγουρος ότι με μεγάλη του χαρά θα σου πει την ιστορία όπως τον βολεύει."
"Τότε γιατί δε μου λες εσύ τι έγινε καλύτερα;"
"Γιατί έχει τελειώσει αυτή η ιστορία. Αν θέλει, ας ασχοληθεί ο Μάνος. Στο κάτω κάτω αυτός είχε το πρόβλημα "της εξήγησε αινιγματικά και έπειτα άλλαξε θέμα.
Λίγο πριν κλείσουν, η Νόρα του είπε πως θα του έστελνε μήνυμα για την ώρα και το μέρος που θα συναντιόντουσαν και έπειτα έκλεισαν.
Η φωνή του την είχε αναστατώσει. Της άρεσε πολύ αυτός ο άντρας, της δημιουργούσε μια αίσθηση ασφάλειας. Δεν το συνέκρινε βέβαια με αυτό που ειχε νιώσει πριν χρόνια για τον Μάνο. Εκείνο ήταν κάτι πρωτόγνωρο και διαφορετικό. Ακόμη και τώρα πάλευε να ξεχάσει εκείνο το συναίσθημα αλλά όλο και εμφανιζόταν και πάλι.
Έπιασε το τηλέφωνο της και ξανακοίταξε το μήνυμα του Μάνου καθώς σκεφτόταν ήδη πως το βράδυ έπρεπε να εμφανιστεί πιο όμορφη από ποτέ. Για τον Πιέρο; Όχι μέσα της το ήξερε πως ήθελε να πονέσει τον Μάνο και να τον κάνει να μετανιώσει που την είχε παρατήσει.

(άλλο ένα κεφάλαιο μόλις τελείωσε! Τι λέτε κορίτσια; Ήταν καλή ιδέα που κάλεσε τον Πιέρο στη βραδινή έξοδο με το Μάνο και τη παρέα του; Πως σας φάνηκε το κεφάλαιο;; Αν σας άρεσε περιμένω όπως πάντα σχόλια και αστεράκια)