Αγάπης πόλεμος

Πολυκοσμία

Η Νόρα έστειλε το μήνυμα στον Πιέρο και έπειτα παρήγγειλε ένα από τα κοκτέιλ του καταλόγου με ανανά και κόλιανδρο. Της άρεσαν οι διαφορετικές γεύσεις, οι ξεχωριστοί συνδυασμοί στα φαγητά και τα ποτά. Ο Μάνος της σύστησε τη παρέα του, το Νίκο, την Αρετή και τον Σωτήρη. Ο Νίκος ήταν ζευγάρι με την Αρετή, μάλλον φρεσκο κιόλας αν έκρινε η Νόρα από τα βλέμματα και τα αγγίγματα τους.
Το μαγαζί ήταν μικρό αλλά γεμάτο και το ποτό της πραγματικά υπέροχο. Έπινε γουλιά γουλιά καθώς άκουγε τους υπόλοιπους να μοιράζονται τα νέα τους και τα σχέδια τους για τις καλοκαιρινές διακοπές τους.
Είχε περάσει περίπου μισή ώρα από τότε που έφτασαν στο μαγαζί όταν είδε από το στενό τον Πιέρο να έρχεται προς το μέρος τους.
Χτες στο φως της ημέρας φαινόταν πιο ανθρώπινος και γήινα όμορφος όμως τώρα κάτω από την έναστρη νύχτα και τους ήχους των Pink Martini έμοιαζε με πλάσμα που είχε πλάσει η φαντασία της για να αντέξει τη σκληρή πραγματικότητα.
Τα κατάξανθα μαλλιά του γυαλιζαν κάτω από τα φώτα ενώ τα πράσινα μάτια του έδειχναν ακόμη πιο σμαραγδένια καθώς πλησίασε προς το μέρος τους.
Φορούσε υφασμάτινο μαύρο παντελόνι και ένα πουκάμισο σε απόχρωση γκρι του γραφίτη. Το μαύρο τόνιζε τα φυσικά του χρώματα και έμοιαζε σχεδόν εξωπραγματικός.
"Καλησπέρα! Επιτέλους ξανασυναντιόμαστε" τη χαιρέτησε καθώς της έπιανε το χέρι. Από το χαμόγελο του μπορούσε να καταλάβει πως πραγματικά ανυπομονούσε για αυτή τη συνάντηση.
Ο Μάνος γύρισε και τον κοίταξε αλλά δεν είπε κουβέντα ενώ οι υπόλοιποι που τον γνώριζαν, όπως όλοι λίγο πολύ γνωρίζονται στα μικρότερα μέρη, τον χαιρέτησαν κανονικά χωρίς προφανώς να ξέρουν τις παλιές διάφορες του Μάνου μαζί του.
"Πως πήγε το οικογενειακό δείπνο;" τη ρώτησε και της έκλεισε το μάτι.
"Ω ας πούμε ότι επέζησα και από αυτό" του γελώντας.
"Πάντως σαν να αρπάξες από τον ήλιο μου φαίνεται λιγάκι. Πήγες καθόλου θάλασσα;"
"Ναι είχαμε πάει το πρωί στην Αζόλιμνο" του απάντησε και έδειξε με τα μάτια της τον Μάνο.
Εκείνος συνέχισε να συζητάει με τους υπόλοιπους, ενώ οι δύο τους κουβέντιαζαν μόνοι τους όντας δίπλα δίπλα στη δεξιά πλευρά του τραπεζιού.
Ο σερβιτόρος ήρθε για να τη παραγγελία του Πιέρου και σε λίγο είχε μπροστά του ενα δροσερό μοχίτο.
Ο Μάνος δίπλα κλασσικός έπινε ένα ποτήρι ουίσκι και έδειχνε τόσο αρρενωπός με τα ατίθασα μαλλιά του και τα έντονα, εκφραστικά ματιά του. Η Νόρα θα ήθελε να μπορούσε να τον φιλήσει και πάλι, να τον κάνει να θυμηθεί πως ήταν να είναι μαζί και να μετανιώσει που το κατέστρεψε όλο αυτό.
"Πώς σου φαίνεται το νησί μας Νόρα; ρώτησε η Αρετή χαμογελώντας. Η κλασσική ερώτηση προς τους επισκέπτες από τους ντόπιους σε κάθε μέρος του κόσμου.
" Μα τι άλλο θα μπορούσα να πω, είναι μαγικό, δεν το ξέρετε ήδη όμως αυτό; απάντησε η Νόρα κεφάτα και οι υπόλοιποι συμφώνησαν.
" Πήγες στην Άνω Σύρα; "μπήκε στη συζήτηση και ο Σωτήρης.
" Όχι ακόμη, ελπίζω πως θα μου δωθεί η ευκαιρία να πάω πριν φύγω "
" Μα καλά βρε Μάνο, ήρθε η κοπέλα από την Αθήνα και εσύ δε τη πήγες στην Ανω Σύρα; Αμα δεν πας εκεί, είναι σαν να μην έχεις δει το μισό νησί " είπε ο Σωτήρης χαριτολογώντας και ενώ ο Μάνος πήγε να απαντήσει τον πρόλαβε ο Πιέρος.
" Δε νοείται να φύγεις χωρίς να δοκιμάσεις τα γλυκά του κουταλιού και να δεις τη θέα από την Απανωχωριτίσσα. Έπειτα ένα πέρασμα από το μουσείο του Βαμβακάρη έτσι για την ατμόσφαιρα και τέλος φαγητό στη ταβέρνα του Λιλή. Αυτά είναι υποχρέωση, Νόρα μου. Να κανονίσουμε να πάμε μαζί οποία μέρα σε βολεύει, είπε και πέρασε το μπράτσο του γύρω από τον ώμο της.
"Καλά τα λέει ο Πιέρος, ακριβώς έτσι" γέλασε η Αρετή και ήπιε κι άλλο λίγο από τη μαργαρίτα της.
"Δε χρειάζεται να ασχοληθείς εσύ. Καλύτερα να τη πάω εγώ που είμαι και της οικογένειας και έχουμε αναλάβει να της γνωρίσουμε τις ομορφιές του νησιού.Γιατί να μπαίνεις στο κόπο;" γύρισε ο Μάνος και του απάντησε σε μια άγαρμπη προσπάθεια να του απαντήσει χωρίς να ξεσπάσει τα νεύρα του πάνω του.
" Μπα κανένας κόπος. Γίνεται αυτή η ομορφιά να κουράσει ποτέ κανέναν; "γύρισε ο Πιέρος και τη κοίταξε με τόσο εμφανή θαυμασμό που η Νόρα έπιασε τον εαυτό της να ντρέπεται.
Ο Μάνος κοκκίνησε ελαφρώς αλλά δεν είπε κουβέντα πάρα μόνο λίγο αργότερα, παρήγγειλε άλλο ένα ουίσκι.
Μισή ώρα αργότερα τα πνεύματα είχαν ηρεμήσει και άκουγαν όλοι τον Νίκο να διηγείται μια ιστορία από το ταξίδι του στη Νέα Υόρκη πριν ένα μήνα.
"Καλησπέρα, ελπίζω να μην ενοχλώ" ακούστηκε μια φωνή και είδαν την Ευρυδίκη με ένα κόκκινο φόρεμα να στέκεται πάνω από το τραπέζι τους.
Η Νόρα θύμωσε που αυτή η γυναίκα είχε το θράσος να εμφανιστεί μπροστά τους. Δεν ήθελε να κάτσει στο τραπέζι με έναν άνθρωπο που ήξερε ότι πραγματικά τη μισούσε.
Ο Μάνος είχε μουδιάσει ελαφρώς και ήταν φανερό πως δε τη περίμενε ενώ οι υπόλοιποι με εξαίρεση τον Πιέρο έδειχναν να έχουν χαρεί που την είδαν.
Εκείνη πάλι, είχε υιοθετήσει το γοητευτικό της ύφος αυτό που είχε την πρώτη μέρα που τη γνώρισε η Νόρα στη ταβέρνα.
Είχε βέβαια φροντίσει να πάρει μια καρέκλα και να κάτσει ανάμεσα στην Νόρα και το Μάνο και τώρα καθόταν δίπλα της.
"Νύσταξα λιγάκι, μήπως μπορείς να με συνοδεύσεις μέχρι το ξενοδοχείο;" ψιθυρισε στον Πιέρο. Φυσικά έλεγε ψέματα, δεν ένιωθε κουρασμένη αλλά δε θα καθόταν στο τραπέζι παριστάνοντας πως όλα ήταν εντάξει.
"Εννοείται αλλά είμαι με τα πόδια. Το σπίτι μου είναι εδώ κοντά όποτε δε πήρα αυτοκίνητο. "της εξήγησε και τη κοίταξε με φροντίδα.
"Αν δε πειράζει εσένα ο ποδαρόδρομος της επιστροφής, εγώ δεν έχω πρόβλημα, έτσι κι αλλιώς το ξενοδοχείο μου είναι δίπλα.Εχω ανάγκη να περπατήσω λίγο. "
Και έλεγε αλήθεια. Η βραδιά ήταν δροσερή, με ένα απαλο αεράκι να φυσάει στα γραφικά στενά. Ποιος δε θα ήθελε να περπατήσει στη πρωτεύουσα των Κυκλάδων μια τέτοια νύχτα;
" Εμείς παιδιά θα φύγουμε, έχουμε κάποιες υποχρεώσεις αύριο οπότε καλύτερα να πηγαίνουμε σιγά σιγά" είπε ο Πιέρος καθώς έκανε νόημα στο σερβιτόρο να έρθει να πληρώσει.
Η Ευρυδίκη χαμογέλασε με την επιτυχία της να διώξει την υποτιθέμενη αντίζηλο της αλλά ο Μάνος που δε περίμενε κάτι τέτοιο, φάνηκε να ταράζεται.
" Θες μήπως να σε πάω εγώ με το αυτοκίνητο;" προσφέρθηκε αλλά η Νόρα κούνησε το κεφάλι της αρνητικά.
"Όχι δε πειράζει, θα επιστρέψω με τον Πιέρο περπατώντας. Έχει όμορφη βραδιά" του απάντησε η Νόρα και ο Μάνος είδε τον Πιέρο να του χαμογελάει ειρωνικά.
Χαιρέτησαν τα παιδιά αφού πρώτα ο Πιέρος πλήρωσε τα ποτά τους και έπειτα σηκώθηκαν από το τραπέζι.
Ήταν αργά αλλά στο κέντρο κυκλοφορούσε κόσμος και τα μπαράκια ήταν γεμάτα.
Περπατούσαν αργα αλλά ήδη ήταν κοντά και δε θα αργούσαν να φτάσουν έξω από το ξενοδοχείο.
"Σου είπα πόσο σε ευχαριστώ που με κάλεσες" της είπε ο Πιέρος και της χαμογέλασε με ένα ακαταμάχητο χαμόγελο.
"Έλα τώρα αφού το ξέρεις πως και εγώ ήθελα να σε δω οπότε ήταν και εκ μέρους μου μια συμφεροντολογική ενέργεια. Είχα κέρδος" τον κοίταξε κατάματα και ένιωσε τη καρδιά της να χτυπάει λίγο πιο γρήγορα.
"Σου είπε ο Μάνος γι'αυτο που έγινε τότε; τη ρώτησε καθώς ανέβαιναν το δρομάκι που οδηγούσε στην είσοδο του ξενοδοχείου της.
"Ναι μου το είπε. Βέβαια χρειάστηκε να επιμείνω, αλλά τελικά μου το είπε "
" Ελπίζω να μη με κρίνεις σκληρά. Φαντάζομαι τον Μάνο πως θα στα είπε με τη δήθεν άκαμπτη ηθική του αλλά να ξέρεις πως δεν είμαι έτσι. Τότε ήμουν πολύ μικρός και τη πάτησα αλλά όχι πια. "της εξήγησε και πήρε τα χέρια της στα χέρια του.
" Γιατί έχει τόση σημασία τι πιστεύω εγώ; Εννοώ μόλις τώρα εμφανίστηκα στη ζωή σου "
" Γιατί θέλω να μείνεις στη ζωή μου και γι'αυτο πρέπει να με πιστέψεις"
Πλησίασε τα χείλη του στα δικά της και της έδωσε ένα απαλό φιλί. Σταδιακά το σώμα του άγγιξε περισσότερο το δικό της και πέρασε τα χέρια του γύρω από τη μέση της. Η Νόρα προσπάθησε να ανταποκριθεί στο φιλί του. Έπρεπε να ανταποκριθεί γιατί δε μπορούσε να παραμένει κολλημένη σε ένα λάθος. Τον φίλησε με ένταση και πίεσε περισσότερο τα χείλη της στα δικά του, ενώ η γλώσσα της χαιδευε τη δική του.
Θα μπορούσε να τον κάλεσει επάνω. Αλλά δε μπορούσε, το ήξερε πως δε μπορούσε. Όταν το φιλί τους τέλειωσε εκείνος ίσως περίμενε πως θα ήταν αρκετά τυχερός να ανέβει στο δωμάτιο της αλλά κατάλαβε πως κάτι τέτοιο δε θα συνέβαινε. Όχι απόψε.
Χαιρετήθηκαν με την υπόσχεση να βρεθούνε την επόμενη και τον είδε να φεύγει καθώς εκείνη έσπρωχνε τη πόρτα της εισόδου και έμπαινε στο ξενοδοχείο.
Όταν έφτασε στο δωμάτιο, έβγαλε τα ρούχα της στα γρήγορα και έκανε ένα αναζωογονητικό ντους. Έπειτα φόρεσε το νυχτικό της και ξάπλωσε στο μαλακό της κρεβάτι.
Σκεφτόταν όλη τη βραδιά και κατέληξε πως είχε περάσει όμορφα παρά τη ξαφνική εμφάνιση της Ευρυδίκης. Αναρωτήθηκε μήπως έκανε λαθος που δεν έφερε τον Πιέρο στο δωμάτιο της αλλά έπειτα σκέφτηκε πως ίσα που τον γνώριζε, θα ήταν λίγο πρώιμο να κοιμηθεί μαζί του. Κατά βάθος ήξερε πως ακόμη και αν ο Πιέρος είχε έρθει επάνω, θα ήταν μια προσπάθεια της να ξεχάσει το Μάνο.
Όση ώρα φιλιόταν με τον Πιέρο σκεφτόταν ακόμη εκείνον. Νευρίασε με τον εαυτό της που συνέχιζε να προχωράει σε αυτό το βασανιστικό μονοπάτι.
Έπιασε το κινητό της που δεν το είχε κοιτάξει καθόλου αφότου ήρθε ο Πιέρος στο τραπέζι τους και έλεγξε τις ειδοποιήσεις της πριν το κλείσει για να ξαπλώσει.
Και να το, εκεί στα εισερχόμενα της μηνύματα, υπήρχε ένα μήνυμα από τον Μάνο. Πάτησε το κουμπί εμφάνισης με χέρια που έτρεμαν και γι' άλλη μια φορά ο Μάνος μπερδευε τη κατάσταση :
"Μη περάσεις τη νύχτα μαζί του γαμώτο, σε παρακαλώ"
Εκεί λοιπόν μέσα σε ένα μήνυμα ολος ο εγωισμός του Μάνου παραδόθηκε σε κάτι ακόμη πιο δυνατό :τη ζήλια του.

(εδώ είμαστε και πάλι κορίτσια! Πως σας φάνηκε το κεφάλαιο, εμένα είναι από τα αγαπημένα μου μέχρι τώρα. Το επόμενο κεφάλαιο θα έχει συνάντηση με την μητέρα της για ένα καινούργιο θέμα που προκύπτει. Περισσότερα πολύ σύντομα! 💓Και μη ξεχνάτε, περιμένω τα σχόλια σας, τις ψήφους αλλά και τη κριτική σας! Φλκκ)