Αγάπης πόλεμος

Κρυφά

  Η Νόρα δε μπορούσε να πιστέψει αυτό που έβλεπε! Τι ήθελε αυτή εδώ; Τι σχέση είχε με τον Πιέρο; Φυσικά γνωρίζονταν, είχαν κοινές παρέες και ήταν και γνωστοί από το σχολείο απ' είχε καταλάβει αλλά δεν είχαν τόση οικειότητα ώστε να του κάνει και προσωπικές επισκέψεις στο χώρο της δουλειάς του και μάλιστα σαββατιάτικα.
  Η Ευρυδίκη φορώντας ένα μαύρο λινο φόρεμα με ανοιχτό ντεκολτέ και λεπτά πέδιλα, βάδιζε προς τον Πιέρο αγέρωχη.
  Έπειτα μπήκε μέσα στο δωμάτιο του αλλά η Νόρα δε μπορούσε να δει περισσότερα από το παράθυρο του χώρου που ήταν κρυμμένη.
"Γαμώτο πρέπει να βγω από εδώ" μουρμούρισε και πήρε την παράτολμη απόφαση να βγει πολύ σιγανά από τη κρυψώνα της.
  Στο κάτω κάτω της γραφής δεν ήταν και τόσο παράξενο που βρισκόταν εκεί. Αν την ανακάλυπταν θα έλεγε πως είχε έρθει να κάνει έκπληξη στον Πιέρο. Το ζήτημα ήταν γιατί ήταν η Ευρυδίκη εκεί και όχι η ίδια.
  Άνοιξε πολύ σιγανά τη πόρτα και όντας στα γόνατα, σύρθηκε προς τον διάδρομο. Ευτυχώς η Ευρυδίκη είχε μισοκλείσει την πόρτα και επιπλέον ήταν και οι δύο γυρισμένοι και δεν κοιτουσαν προς το μέρος της. Οι συνθήκες ήταν υπέρ της και έτσι μπουσουλώντας σύρθηκε στην γωνία, εκεί που τελείωνε το γυαλινο δωμάτιο και ακούμπησε το σώμα της στον δροσερό τοίχο.    Μπορούσε να ακούσει καθαρά τι έλεγαν και ευχαρίστησε την βιασύνη της Ευρυδίκης γι'αυτό.
   "Άστα αυτά τώρα και πες μου τι με ήθελες! Γιατί μου έστειλες μήνυμα να συναντηθούμε; " τον ρώτησε απότομα η Ευρυδίκη που φαινόταν να είναι θυμωμένη μαζί του.
"Ήθελα να σε δω. Τόσο κακό είναι;" απάντησε εκείνος σε απολογητικό τόνο και η Νόρα άρχισε να ανησυχεί. Η ατμόσφαιρα ήταν παράξενη και άρχιζε να υποψιάζεται πράγματα που δε θα τα φανταζόταν σε καμία άλλη περίπτωση.
  "Νόμιζα πως μου έστειλες μήνυμα πως καλύτερα να μείνω με τον κερατά μου και πως το ότι πηδηχτηκαμε δε σημαίνει και τίποτα.. Μήπως το έστειλε κάποιος άλλος το μήνυμα;" συνέχισε η Ευρυδίκη να είναι επιθετική μαζί του.
  Τα χέρια της Νόρας άρχισαν να τρέμουν. Ένιωθε την καρδιά της να θέλει να βγει από το σώμα της.Δεν μπορούσε να το πιστέψει ότι για άλλη μια φορά είχε πέσει τόσο έξω.
" Το ξέρεις πως σοκαρίστηκα. Δεν είναι εύκολο να ξεκινάς χαλαρά με κάποια για να περάσεις καλά και μετά να σου λέει πως περιμένει το παιδί σου. Άνθρωπος είμαι κι εγώ" της απάντησε και της χαμογέλασε με εκείνο το χαμόγελο που ήξερε τόσο καλά η Νόρα.
   Ευτυχώς που  ήταν ήδη στο πάτωμα γιατί αν ήταν όρθια η τελευταία είδηση πως το μωρό της Ευρυδίκης ήταν του Πιέρου, σίγουρα θα της έφερνε λιποθυμιά.
  Προσπάθησε να πάρει μερικές ανάσες γιατί είχε αρχίσει να νιώθει πως όλα όσα άκουγε ξεπερνούσαν τις δυνάμεις της.
  "Δεν είχα σκοπό να στο φορτώσω. Αφού το ξέρεις πως θέλω να μείνω με τον Μάνο..."
  "Αφού αυτός σε χώρισε. Έτσι έμαθα. Ψέματα είναι;" τη ρώτησε και τη κοίταξε στα μάτια.
"Ναι αλλά τίποτα δεν έχει τελειώσει. Άλλωστε εσένα τι σε αφορά Πιέρο; Ξεκαθάρισες τη θέση σου νομίζω "
" Το σκέφτηκα λίγο και ίσως θα μπορούσαμε να μεγαλώσουμε μαζί το παιδί. Ως πότε θα γυρίζω από εδώ και από εκεί; Είσαι ήδη χωρισμένη τώρα. Αν τα φτιάξουμε, θα είμαστε το τέλειο ζευγάρι και θα έχουμε και έτοιμο παιδί σε λίγο "της χαμογέλασε πάλι με κυνικότητα.
" Έτσι ξαφνικά το σκέφτηκες; Τι έγινε έφαγες χυλόπιτα από την αρχόντισσα της Σύρου και είπες να επιστρέψεις στα γνωστά; "η φωνή της ήταν γεμάτη δηλητήριο όταν ανέφερε τη Νόρα.
  " Καμία δεν μου έδωσε χυλόπιτα. Αν επιμείνω λίγο ακόμη θα πέσει αλλά πραγματικά τη βαρέθηκα. Όλο κλάψες και κουβέντες για το παρελθόν και τη μοίρα της που τη μισεί... Δεν απορώ που είναι μόνη της "σχολίασε ο Πιέρος και γέλασε με τα ίδια του τα λόγια.
   Η Νόρα σκέφτηκε όσα της είχε πει στις συζητήσεις τους, τις κουβέντες που έκαναν και το ποσό καλά της είχε φερθεί. Ήταν όλα ψέματα και η σκέψη πως παραλίγο να είχε κάνει έρωτα με αυτό το τέρας, την έκανε να αναρριγήσει.
  "Έτσι λες εσύ.... Αλλά στο κρεβάτι δε την έριξες έτσι δεν είναι;" του πέταξε η Ευρυδίκη και τον κοίταξε ειρωνικά.
"Τι θες Ευρυδίκη; Να σου κάνω κατάλογο από αυτές που πηδάω;Με τη κοπέλα έχω τελειώσει, είναι πολύ μελό για να αντέξω. Και δεν πιστεύω πως αξίζει τόσο στο κρεβάτι ώστε να κάνω τόση υπομονή "
" Αλήθεια πες μου,θα είχες ασχοληθεί μαζί της αν δεν σου είχα πει πως ήταν παλιά γκόμενά του Μάνου;
  "Άλλη φορά να μη πίνεις και ανοίγεις το μικρό σου στοματάκι. Αφού μου το είπες, δικό σου αγαπημένο πρόβλημα" γέλασε εκείνος αποφεύγοντας να απαντήσει.
  Η Νόρα είχε φρίξει με όσα άκουγε, εκεί στο σκοτεινό διάδρομο. Ήθελε να βάλει τα κλάματα και έπειτα να τρέξει μακριά αλλά έμεινε εκεί να ακούει αυτούς τους δύο τοξικούς ανθρώπους να ομολογούν πως είχαν παίξει με τις ζωές των άλλων.
  "Εντάξει εντάξει ίσως να έπαιξε κι αυτό ρόλο... Μου αρέσει να κλέβω τις γυναίκες του. Αυτές που έχουν σημασία γι'αυτόν" απάντησε ο Πιέρος και έκατσε λίγο στην καρέκλα που βρισκότανε πίσω του.
"Μόνο που στη περίπτωση μου έκανες λάθος. Ακόμη και αν μάθαινε για εμάς δε θα τον ένοιαζε καθόλου. Δε με αγάπησε ποτέ " του ομολόγησε θλιμμένα η Ευρυδίκη.
" Αξίζεις πιο πολύ από τις άλλες. Είσαι πραγματικά πανέξυπνη και δε μπορώ να καταλάβω γιατί προτιμάει την Αθηναία... Μάλλον του αρέσει το δράμα "
   Της έπιασε το χέρι και η Ευρυδίκη σαν να μαλάκωσε, τον κοίταξε λίγο και δε το τράβηξε.
"Γιατί τον μισείς τόσο; Γιατί ήθελες τόσο να τον κάνεις να πονέσει; "τον ρώτησε απλά και έκατσε κι αυτή στη διπλανή καρέκλα ενώ ο Πιέρος συνέχισε να της κρατάει το χέρι.
   "Δεν ξέρω...Πάντα ήταν ο δημοφιλής, ο αγαπημένος των καθηγητών ακόμη και ενώ δεν ηταν καλός μαθητής, τα κορίτσια τον λάτρευαν και όλα του πήγαιναν ρολόι. Αντίθετα εγώ είχα έναν πατέρα που με πίεζε να αναλάβω την επιχείρηση μόλις σπουδάσω, ήμουν πάντα αόρατος και οι γυναίκες σπάνια μου έδιναν σημασία. Δε φαντάζεσαι πόσο κουραστικό είναι αυτό. Να είσαι πάντα στη σκιά κάποιου και όσο και να προσπαθείς εκείνος πάντα να σε κερδίζει. Ακόμη και σε πράγματα που δεν είναι καλύτερος σου. Έτσι βρήκα την ευκαιρία με τη Μυρτώ.. Δε λέω ήταν ωραίο κορίτσι και ίσως και να τη συμπαθούσα  κιόλας αλλά η αλήθεια είναι πως σταδιακά μου πέρασε το ενδιαφέρον για εκείνη όταν πια ο Μάνος το έμαθε και πήρα την εκδίκηση μου. Ίσως βέβαια και να είχαμε παντρευτεί... Δε λέω όχι, θα ήταν μια καλή λύση γιατί η οικογένεια της είχε λεφτά και εμείς πάντα ψάχναμε πηγές για την επιχείρηση. Αλλά βλέπεις από κάπου έμαθε πως την είχα κερατώσει κι έτσι έφυγε άρον άρον για εξωτερικό... Ευτυχώς δε μαθεύτηκε παραέξω... Συνέχισα να είμαι το καλό παιδί... Μόνο ο Μάνος πια με είχε καταλάβει.. "
   Η Νόρα δεν έπαιρνε σχεδόν αναπνοή. Σκεφτόταν όσα της είχε πει ο Μάνος, πόσο τον είχε αμφισβητήσει και πόσο ευκολόπιστη είχε υπάρξει. Θύμωσε με τον εαυτό της. Ο άνθρωπος ήταν ένας αλήτης και είχε εμμονή με τον Μάνο.. Πως ήταν δυνατόν να είχε καταφέρει να τη ξεγελάσει με τέτοιο τρόπο. Βέβαια η αλήθεια είναι πως είχε υπάρξει τυχερή που δεν είχε κάνει κάτι μαζί του, σε αντίθεση με τη νεαρή Μυρτώ που είχε μπλεχτεί μαζί του ήδη από το λύκειο και σίγουρα θα σιχάθηκε τον εαυτό της όταν κατάλαβε πόσο υποκριτής ήταν.
Ακόμη και η Ευρυδίκη είχε πέσει στα δίχτυα του και μάλιστα είχε μείνει έγκυος από αυτόν.
"Πολύ ωραία η αναδρομή στο παρελθόν αλλά πες μου πραγματικά Πιέρο γιατί μου έστειλες το μήνυμα;"
  "Δε ξέρω ακριβώς...Αλλά σκέφτομαι πως αξίζουμε ο ένας στον άλλον και ίσως αν μείνουμε μαζί θα καταφέρουμε να τα βρούμε..." της ψιθύρισε καθώς εκείνη πήγαινε να σηκωθεί από τη καρέκλα.
" Δε ξέρω... Ξέρεις πως νιώθω για τον Μάνο.. Δε γίνεται να τον σβήσω τόσο εύκολα " φαινόταν διστακτική σαν να πάλευε να αφήσει πίσω της ένα παρελθόν που ήταν η ρουτίνα της εδώ και χρόνια.
" Πως μπορείς να ζεις μαζί του ενώ ξέρεις πως δε σε θέλει; Γιατί το ξέρεις πως θέλει αυτήν. Το ξέρεις "
" Δε ξέρω αν τη θέλει πια. Ίσως είναι μόνο ο εγωισμός του. Να θέλει να την κερδίσει πάλι μόνο και μόνο για να δει πως δεν τον ξέχασε" απάντησε αμυντικά και η Νόρα μπορούσε να δει στο πρόσωπο της πόσο την κούραζε να μιλάει για τη σχέση του Μάνου με την ίδια.
" Μπορείς να κοροϊδεύεις όσο θες τον εαυτό σου μικρή μου, αλλά ξέρεις πολύ καλά ότι την θέλει. Δε ξέρω γιατί την χώρισε, δε ξέρω γιατί φέρεται έτσι αλλά πραγματικά πιστεύω πως κάτι μεσολάβησε. Μπορείς να το δεις στο τρόπο που τη κοιτάει. Δε φαντάζεσαι πόση ήταν η χαρά μου όταν την φιλούσα και αυτός ήταν εκεί και δε μπορούσε να αντιδράσει. Μόνο το πονεμένο βλέμμα του, άξιζε τον κόπο " γέλασε ο Πιέρος σαν να θυμήθηκε ευχάριστες, παλιές στιγμές.
Η Ευρυδίκη δε μίλησε. Νευρικά άρχισε να δαγκώνει τα χείλη της και σταύρωσε τα χέρια της στο στήθος.
  Ο Πιέρος σηκώθηκε και τη πλησίασε. Πήγε πίσω της και τύλιξε τα χέρια του γύρω από τη μέση της.
"Μπορείς να ηρεμήσεις; Δε θέλω να σε βλέπω έτσι" της είπε χαμηλόφωνα καθώς πλησίαζε τα χείλη του στα δικά της. Σταδιακά τα χέρια του κατέβηκαν πιο τολμηρά στο σώμα της, κατεβάζοντας της τις τιράντες του φορέματος της.
   Η Νόρα απέστρεψε το βλέμμα της γνωρίζοντας τι θα ακολουθήσει. Άφησε να περάσουν δύο τρία λεπτά και όταν βεβαιώθηκε από τους πνιχτούς ήχους πως οι δυο τους ήταν απασχολημένοι, έφυγε γρήγορα από τον διάδρομο και κατέβηκε βιαστικά τις σκάλες.
  Όταν βγήκε στο δρόμο, άρχισε να τρέχει σαν τρελή που προσπαθούσε να δραπετεύσει από τον εφιάλτη της ζωής της. Το κεφάλι της πονούσε και τα μάτια της συνέχιζαν να την τσούζουν αλλά δεν είχε σκοπό να σταματήσει. Ήθελε να φτάσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα στο σπίτι του Μάνου.
 
  (καλησπέρα 🌹 🌹 Επειδή στο προηγούμενο κεφάλαιο σας άφησα με την απορία, σκέφτηκα να ανέβει κι αυτό την ίδια μέρα για να μας λύσει μερικές απορίες! 💓 💓 Πως σας φάνηκε; Περιμένω σχολιάκια!!ααα επίσης σας ευχαριστώ πάρα πολύ γιατί φτάσαμε σχεδόν τις 2000 προβολές σε έναν μήνα και πραγματικά σας λατρεύω γι'αυτο. Το να γράφω και να μοιράζομαι τις ιστορίες μου ήταν πάντα ένα όνειρο και χαίρομαι που με βοηθάτε να το ζήσω! 💓 Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο, φλκκ!)