Αγάπης πόλεμος

Χορεύοντας με 2 Φωτιές

(καλησπέρα κορίτσια, τι κάνετε; Συγγνώμη που αραίωσαν λίγο τα κεφάλαια αλλά έφυγα για λίγες διακοπές και ταξίδευα σήμερα οπότε δεν είχα πολύ χρόνο. Το κεφάλαιο θα είναι λίγο πιο μικρό αλλά ελπίζω να το χαρείτε 🌹)

Ο Πιέρος με τη Νικολέτα δεν άργησαν να επιστρέψουν στο τραπέζι των Σπατούληδων και η Νόρα είχε αναλάβει να τους κάνει να νιώσουν ευχάριστα σε αντίθεση με τον Μάνο που μπορεί να σώπασε λόγω του καυγά με τον πατέρα του αλλά συνέχιζε να έχει ψυχρή στάση.
Οι μπύρες καταναλώνονταν η μία μετά την άλλη και τα μεζεδάκια που είχε φέρει ο Δημήτρης είχαν και αυτά φαγωθεί σιγά σιγά. Η Νικολέτα που είχε συμπαθήσει τη Νόρα είχε πιάσει μαζί της κουβέντα για τη σχολή στην οποία φοιτούσε στην Αθήνα και για την εξεταστική του Σεπτεμβρίου που πλησίαζε απειλητικά. Η Νόρα είχε αυτό το χάρισμα να ακούει τους ανθρώπους και να μπορεί να κατανοήσει πλήρως τα άγχη τους και τη στεναχώρια τους. Αν και η ίδια δεν έχει μεγαλώσει σε μια δεμένη οικογένεια αφού το σπίτι τους είχε διαλυθεί από νωρίς, παρ'ολα αυτά ο πατέρας της που ήταν ένας άνθρωπος συμπονετικός και με κατανόηση την είχε διδάξει να ακούει τους ανθρώπους.
  Ο Μάνος δεν είχε όρεξη να πιάσει κουβέντα με την Ευρυδίκη η οποία προσπαθούσε να βρει ευκαιρία συνέχεια να τον αγγίξει και να τον αγκαλιάσει. Προσπαθούσε να νιώσει λιγότερο ανασφαλής και ήθελε οπωσδήποτε να νιώσει πως ο Μάνος ενδιαφερόταν για εκείνη.
Η ορχήστρα έπαιζε γρήγορα νησιώτικα όταν πια η ώρα πέρασε λιγάκι και το κέφι άναψε. Η Νικολέτα ήθελε πολύ να σηκωθεί να χορέψει και αφού ο αδερφός της αντιστάθηκε λιγάκι, τράβηξε τη Νόρα για να πιαστούν στο χορό με τον υπόλοιπο κόσμο. Η Νόρα άλλο που δεν ηθελε να μπει στο χορό και έτσι σηκώθηκε ακολουθώντας τη Νικολέτα και καθώς σηκωνόταν ο Πιέρος δεν έχασε ευκαιρία και σηκώθηκε κι αυτός για να πιαστεί δίπλα της.
Η Νόρα χόρευε με όλη της τη ψυχή. Ο χορός εκείνη την ώρα, ήταν ένα ξέσπασμα για όλα όσα είχε περάσει τις προηγούμενες ημέρες και έμοιαζε σαν μαγεμένη καθώς ακολουθούσε τα βήματα.
   Η Νικολέτα ήταν πολύ χαρούμενη που είχε βρει μια τόσο καλή παρέα στο χορό και κοίταζε τον αδερφό της που είχε πιαστεί δίπλα στη Νόρα και έμοιαζε ευτυχισμένος που την άγγιζε έστω και λίγο.
Ο Πιέρος είχε πιει και αυτός λιγάκι, όχι σε βαθμό να μεθύσει ή να χάσει τον έλεγχο αλλά τόσο όσο να νιώθει πιο έντονα τα συναισθήματα και να θέλει να τα εκφράσει.
Καθώς ακολουθούσε τη Νόρα στο χορό, έσκυψε προς το μέρος της και της ψιθύρισε στο αυτί:
"ακόμη και όταν χορεύεις είσαι υπέροχη, πως το κάνεις αυτό; Σε σκέφτομαι συνέχεια, δε μπορώ να σε βγάλω από το μυαλό μου"
Η Νόρα πάρα τη φασαρία και την ένταση του χορού, άκουσε καθαρά τα λόγια του και χαμογέλασε. Ένιωθε κολακευμένη, της άρεσε που ένας άντρας επιτέλους της έδινε τη προσοχή που χρειαζόταν χωρίς παιχνίδια αλλά ήξερε μέσα της πως αυτός που πραγματικά ήθελε καθόταν ακόμη στο τραπέζι δίπλα στην αρραβωνιαστικιά του.
  Καθώς σκεφτόταν αυτά, το τραγούδι τελείωσε και αργά αργά μέχρι να μπει το επόμενο, κάποιοι έκατσαν να ξεκουραστούν, και η Νικολέτα μαζί.
"Εγώ θα χορέψω λίγο ακόμη. Το χρειάζομαι" είπε αινιγματικά και έπιασε πάλι το χέρι του Πιέρου που συνέχιζε να είναι δίπλα της.
Καθώς ο κύκλος στηνόταν πάλι, αναζήτησε αφηρημένη το χέρι του μπροστινού της να πιαστεί και τότε ένιωσε το δέρμα της να παίρνει φωτιά καθώς την άγγιζε ένα άγνωστο χέρι. Γύρισε και είδε πως ο Μάνος είχε έρθει κι αυτός μπροστά της και είχε πιαστεί στο χορό.
Από την μία τον ήθελε τόσο δίπλα της, να μυρίζει το άρωμα του, να νιώθει το κορμί του αλλά από την άλλη όλο αυτό ήταν κραυγαλέο. Φοβόταν μήπως καταλάβουν οι δικοί τους πως υπήρχε κάτι εκεί. Σκέφτηκε τον Πιέρο και του έριξε μια ματιά :ήταν φανερά ενοχλημένος και κοιτούσε τον Μάνο με θυμό και ολοφάνερη έχθρα. Σκέφτηκε μήπως να φύγει και να κάτσει στη θέση της αλλά τότε ολο αυτό θα ήταν ακόμη πιο παράξενο και θα τραβούσαν περισσότερο την προσοχή.
Οπότε αγνοώντας τα βλέμματα μίσους της Ευρυδίκης και τα γεμάτα ένταση πρόσωπα των δύο αντρών, η Νόρα συνέχιζε να χορεύει και προσπάθησε να συνεχίζει να διασκεδάζει.
Ο χορός ήταν γρήγορος και η Νόρα δεν ήξερε όλα τα βήματα. Συχνά έριχνε ματιές στα πόδια ποτέ του ενός και πότε του άλλου για να βλέπει τα βήματα που με τη ταχύτητα τους έμοιαζαν σχεδόν αυτόματα.
Ο Πιέρος της μίλησε πάλι καθώς ο ρυθμός μειωνόταν σε κάποιο σημείο του τραγουδιού :
"Δε θέλω να σε αγγίζει το καταλαβαίνεις. Τον βλέπεις πως σε κοιτάει; Γιατί δεν ασχολείται με την άλλη τη ξινή να μας αφήσει ήσυχους"
Ο Πιέρος ήταν έξαλλος και η Νόρα σκέφτηκε πως το καλύτερο ήταν να μη δώσει σημασία και να μην απαντήσει τίποτα. Ίσως έτσι να καταλάγιαζαν τα νεύρα του.
  Αλλα όπως φαίνεται οι άντρες είχαν αλλά σχέδια γιατί στην επόμενη γύρα ήταν ο Μάνος που της μίλησε γέρνωντας προς το μέρος της:
"Γιατί με βασανίζεις; Γιατί τον έφερες εδώ αυτόν τον ηλίθιο... Μη φύγεις μαζί του απόψε, απλά περίμενε με να φύγουμε μαζί"
Η Νόρα πάλι δεν απάντησε. Τι στο καλό συνέβαινε; Ήθελε να ξεφύγει και να χορέψει μονάχα για να ξεδώσει λίγο αλλά τα πάθη έμοιαζε να έχουν ενταθεί.
Είχε αποφασίσει πως μόλις σταματούσε αυτός ο κύκλος τραγουδιών θα παρίστανε τη κουρασμένη και θα πήγαινε να κάτσει πίσω στο τραπέζι τους.
Δυστυχώς πριν ακόμη γίνει αυτό, είδε τη μητέρα της και την Ευρυδίκη να πιάνονται και αυτές στο χορό, η Ευρυδίκη μάλιστα μπήκε σαν σφήνα ανάμεσα στη Νόρα και στον Μάνο για να κόψει κάθε επικοινωνία. Η μητέρα της Νόρας χόρευε δίπλα στον Πιέρο και χαμογελούσε στον Δημήτρη σαν να τον καλούσε στο χορό. Ακόμη και ο Σωτήρης, πήρε τη Νικολέτα από το χέρι και μπήκαν στο χορό.
Η μουσική δεν σταματούσε και τα πόδια της Νόρας είχαν αρχίσει να κουράζονται. Θα συνέχιζε λίγο ακόμη και αν έβλεπε πως δεν έκαναν διακοπή, θα έφευγε μόνη της.
Καθώς ο πρώτος του χορού έκανε φιγούρες και οι φωνές και τα γέλια είχαν δυναμώσει η Νόρα ένιωσε το χέρι της Ευρυδίκης να χαλαρώνει στη παλάμη της και μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου η Ευρυδίκη είχε σωριαστεί στο έδαφος. Ο χορός και η μουσική σταμάτησε και όλοι έσπευσαν να δουν αν η  νεαρή κοπέλα ήταν καλά.
Ο Μάνος την έπιασε αγκαλιά και τη σήκωσε κουβαλώντας την μέχρι το τραπέζι. Ευτυχώς βρήκε γρήγορα τις αισθήσεις της και απολογήθηκε σιγανά για τη φασαρία που είχε προκαλέσει.
Ο Δημήτρης της έφερε κρύο νερό και η Ελένη της έβρεξε με ένα μαντήλι απαλά το πρόσωπο για να την κάνει να νιώσει καλύτερα.
Η Νόρα δεν είχε συγκινηθεί ιδιαίτερα γιατί μέσα σε ολο αυτόν τον παραλογισμό είχε αρχίσει να υποψιάζεται πως ίσως ακόμη και αυτή η λιποθυμία να ήταν ένα σχέδιο της Ευρυδίκης απλά για να τραβήξει τη προσοχή και να πάψει ο Μάνος να ασχολείται με την ίδια. Ήταν μια ακραία σκέψη αλλά τις τελευταίες μέρες είχαν δει πολλά τα μάτια της.
Αποφάσισαν πως ίσως ήταν καλύτερα να φύγουν και να την πάνε σπίτι της γιατί είχε περάσει κιόλας η ώρα.
Η Νόρα δεν είχε πρόβλημα να φύγει, άλλωστε κι αυτή είχε ταραχτεί ελαφρώς με όλα αυτά. Οι άντρες έφυγαν για να φέρουν τα αυτοκίνητα σε πιο κοντινή απόσταση και η Ευρυδίκη βρήκε ευκαιρία να κάτσει δίπλα στην Νόρα εκεί που πριν καθόταν ο Πιέρος.
Καθώς η Νόρα χάζευε στο κινητό της, ένιωσε την Ευρυδίκη να πλησιάζει πιο κοντά της και έπειτα να  της λέει περισσότερο σαν ψίθυρο και λιγότερο σαν ανθρώπινη ομιλία :
"Ακόμη δε μας έδωσες συγχαρητήρια που θα γίνουμε γονείς.. Σσςς είναι μυστικό "
  Πήρε λίγα δευτερόλεπτα η Νόρα να συνειδητοποιήσει τι έλεγε αυτός ο ψίθυρος,πόσο πόνο θα της προκαλούσε μόλις σε ένα λεπτό.
Ήταν δυνατόν να λέει αλήθεια; Αλλά γιατί όχι; Γι'αυτο και ο γάμος τα Χριστούγεννα άρον άρον και γι' αυτο ο Μάνος τόσο διφορούμενος και διστακτικός.
Ένιωσε σαν να την είχαν μαχαιρώσει αλλά προσπάθησε να παραμείνει ψύχραιμη και σκληρή τουλάχιστον μπροστά στην Ευρυδίκη :
"Συγχαρητήρια λοιπόν. Ελπίζω να μοιάσει στο Μάνο το παιδί γιατί αν μοιάσει σε σένα θα χρειαστεί αντιδότο το παιδί από το δηλητήριο σου" μουρμούρισε η Νόρα και η Ευρυδίκη της χαμογέλασε με σφιγμένα δόντια καθώς ήρθε πάλι ο Μάνος για να τη πάει μέχρι το αυτοκίνητο.
"Νόρα θες να σε πάμε εμείς; "ρώτησε ο Μάνος και ήξερε πως έψαχνε να βρει τρόπο για να μείνουν μόνοι τους αφού αφήσει την Ευρυδίκη σπίτι.
" Όχι σε ευχαριστώ, θα πάω μάλλον με το Πιέρο" χαμογέλασε η Νόρα σαν να ήταν κουρδισμενη.
Εκείνος από γοητεύτηκε ολοφάνερα αλλά δεν την ένοιαζε την Νόρα. Ήταν ένας εγωιστής που έπρεπε να πάρει ένα μάθημα. Αρκετά πια.
Έπειτα γύρισε τη πλάτη της και ξεκίνησε να βρει τον Πιέρο στο σημείο που είχε παρκάρει ενώ η Νικολέτα ερχόταν πιο πίσω καθώς υπήρχε ένα ενδιαφέρον από τη πλευρά της για το Σωτήρη και μιλούσε μαζί του.
" Θα έρθω μαζί σας, σε πειράζει;" τον ρώτησε παιχνιδιάρικα. Η αλήθεια ήταν πως χρειαζόταν να κάνει νέα αρχή και να ξεχάσει αυτό που είχε μάθει.
"Εσύ τι λες, με πειράζει;" τη ρώτησε ο Πιέρος πλησιάζοντας την και την αγκάλιασε φιλώντας απαλά τα χείλη της.
"Θες να έρθεις στο ξενοδοχείο μετά;" τον ρώτησε η Νόρα καθώς τον φιλούσε όλο και πιο παθιασμένα.
"Πίστεψε με, νομίζω είναι αυτό που θέλω περισσότερο από οτιδήποτε άλλο "της ψιθύρισε στο αυτί και έπειτα συνέχισε να τη φιλάει καθώς τα χέρια του γλιστρούσαν στο σώμα της.

(πάει και αυτό το κεφάλαιο! 💓 Σας άρεσε κορίτσια μου; Αναμένω σχολιακια! Σας στέλνω φιλάκια διακοπών και δε σας ξεχνώ! Αύριο νέο κεφάλαιο! 💓 💓)