New Life Ticket ♤ nomin

1.5

Salonda süren uzun süreli sohbetlerin ardından hava kararmaya başlamıştı ve Haechan yemek yapmaları gerektiğini söylemiş ve Mark'ı da yanına alarak mutfağa geçmişti.

Ardından Renjun da dizisinin yeni bölümünün geldiğini ve acilen izlemesi gerektiğini söyleyerek koşarak salondan çıkmıştı. Bu dünyada da mı dizi sektörü var diye düşünmeden edemedi Jeno. Ne değişik bir mekandı burası.

Chenle ve Jisung'un didişmeleri ile geçen bir süreden sonra ise üstündekilerini değiştirmiş ve saçları ıslak bir şekilde Jaemin salona gelmiş ve boş bulduğu herhangi bir yere oturmuştu. Yani Jeno'nun yanına.

Jeno gergin bir şekilde oturuyor ve Haechan'ın onu çağırmasını bekliyordu. Jaemin ise gayet rahat bir şekilde diğerleri ile konuşuyor ve elindeki çakmak ile uğraşıyordu.

Jeno, Jaemin'in elimdeki çakmağı izlerken Jaemin'in sigara içip içmediğini düşünüyordu. Hiçbir şekilde sigara kokusu almıyordu ancak yine de yanında çakmak vardı. Bu yüzden neden çakmak taşıdığı konusunda bir sonuca varamıyordu.

"Elimdeki çakmak tuhaf mı geldi?" Jaemin dudağının bir tarafını yukarıya doğru kıvırmış bir şekilde Jeno'ya bakıyordu. Bakışlarında alaycı bir hava vardı.

Jeno, yanındaki çocuğun dediğine kaşlarını çatarken kafasıyla onu onayladı. Jaemin, Jeno'nun kafasını sallamasıyla bu sefer kıkırdayarak güldü ve kafasını hafifçe sağa doğru eğip gözlerini Jeno'nun gözlerine kilitledi.

Aralarında oluşan değişik ortamla birlikte Jaemin bir süre gözlerini Jeno'dan ayırmadı ve sonra aniden önüne doğru dönerek konuşmaya başladı.

"Böyle yaparak acılarımı hatırlıyorum. Ateşi ne zaman görsem gözümde bir çok anı canlanır."

Jeno şaşırmıştı. Hatta tuvali gördüğü zamandan daha çok belki de. Sonuçta Jeno yaşadığı şeylerden hep kaçmak istemişti. Hiçbir zaman onları yani acılarını olduğu gibi kabul etmemiş, onlara kin beslemişti. Ancak yanındaki çoçuk acılarını görmek istediğini söylüyordu. Ve onlardan kaçmadığı belliydi.

Jeno, bir an için sadece nedenini sormak istedi. Neden hatırlamak istediğini, neden kaçmadığını? Jaemin'in suratını inceledi. Jeno'ya söylediklerinden sonra ateşe odaklanmaya devam etmişti. Jeno, düşünmekten vazgeçip sormaya karar verdi ve şansını denedi.

"Neden senin için kötü olan anıları hatırlamak istiyordun ki? Sonuçta onlar seni sadece üzer."

Jaemin, Jeno'nun sorduğu soruyla tekrardan Jeno'ya odaklandı ve gülümsedi.

"Bir anın acı olması onu illaki kötü mü yapar? Şahsen benim acılarım bana göre kötü olmaktan ziyade benim için güçlülük ve istikrar sağlıyor. Aynı zamanda eğer o acıları çekmeseydim buraya gelemezdim."

"Peki ya burada da acı çekersen, burada  yaşamak da sana zor gelirse? O zaman ne yapacaksın?"

"Öyle bir şey mümkün değil. Burada acı kavramı yoktur. Burada ne hastalık vardır ne kalp kırıklığı."

Jaemin'in konuşmaları Jeno'yu yeniden sinir etmeye başlamıştı. Nasıl her şeye, buradaki her şeye bu kadar bağlanıp da gözlerini hepsine yumabilirdi.

"Bundan nasıl bu kadar emin olabilirsin?"

Jaemin kaşlarını kaldırdı. "Neyden?"

"Burasının dediğin gibi bir yer olduğundan."

"Çok basit. Eğer etrafını gözlersen dediklerimde haklı olduğumu görebilirsin."

Jeno, bir süre sessiz kaldı. Nedense içinde bir yerde burasının Jaemin'in dediği gibi bir yer olmadığına inanan bir yer vardı.

"Peki ya sence tuvalde beni çizmen nasıl mümkün olabilir?" Jeno şimdilik en mantıklı olanın konu değiştirmek olduğunu düşünmüştü.

"Yine mi aynı olay?" Jaemin Jeno'ya yaklaştı. "Daha ne kadar sana 'sadece rüyamda gördüğüm şeyi çizdim.' Dersem bana inanırsın?"

Jeno, gözlerini devirdi. "Sana rüyanda görmedin falan demedim zaten. Sadece nasıl mümkün olabileceğini sordum."

Jaemin, saçlarını karıştırdı ve değişik bir surat ifadesiyle konuştu "Ben de bilmiyorum. Bilsem sana neden söylemeyeyim ki?"

Jeno, derince nefesini üfledi. Jaemin çok değişik bir tipti. İlk karşılaştıkları zaman ile şu anki zaman çok farklı davranıyordu. Jeno tekrardan ondan uzak durması gerektiğini kafasında bir yere not aldı.

"Yemek hazır."

Bir anda duyduğu Haechan'ın çığlığı ile Jeno panikle ayağa kalkmıştı. Diğerleri ise bu duruma alışkanlarmış gibi sakince ayağa kalkmışlardı.

Chenle, Jeno'nun arkasına doğru vardığında onu sırtından tutup yavaşça itmeye başlayarak onu mutfağa yönlendirmişti. Jeno ise Chenle'nun yol göstermesine uymuştu.

Y/N: Sonunda Jaemin ile Jeno düzgün bir iletişim kurdu. Doğrusu hikayenin devamı nasıl olacak çok merak ediyorum çünkü sanki batırmışım gibi geliyor.

Yemin ediyorum şu an tam olarak böyleyim. Bugün sınav sonuçları açıklandı ve yıkılmamak elde değil. Elveda hayallerimdeki üniversite...