samurai (nieuw boek)

4

kenshin:

het is nu 1 jaar geleden dat we dat we dat ongeluk hadden..... ik ben harder gaan oefenen elke keer gaat het beter.

ik ben nu 11 jaar, ik wilde me niet meer aan mensen hechten dus ben ik uit het ziekenhuis weggelopen. ik leef in de bossen met alleen de dieren daar ,niemand heeft me nog gezien gelukkig.

ik ruim mijn spullen op en zie dat het water op is. ik doe mijn tas op mijn rug en loop naar een soort water pom voor wandelaars en vul mijn flessen met lekker koud water.in de verte lopen wat wandelaars dus ik ga maar weer.

ik loop te veel mijn voeten doen zo'n pijn, om de 15 minuten moet ik even zitten. er klinkt gehinnik ik loop erop af en zie een manege. mijn blik gaat direct naar een super mooi paard

hij is wit met hele kleine stipjes leuk beestje

k loop naar zijn stal zonder gezien te worden, ze heet Lio..leuke naam fluister ik en knuffel haar hoofd. zal ik? hmm... ja ik moet wel dit is niet uit te houden en ze kan gras eten toch. ik zoek de zadel kamer eenmaal gevonden pak ik haar spullen wat borstels appels en andere kleine dingen. ik stop het in mijn rugzak en doe hem weer om snel pak ik haar zadel en hoofdstel en pak nog snel een zadel tas mee. 

bij haar stal zadel ik haar snel op en maak de zadel tas vast. net als ik wil opstijgen komt er een vrouw naar me toe, wie ben jij en waarom heb je geen cap op en waarom pak je lio zonder dat wij toestemming gegeven hebben?! ik schrik een beetje niet aan een smoes gedacht...

ik wilde even kijken of eh.. of wat? snel spring ik op het paard en drijf haar in galop we springen over het hek en zijn bijna in het bos. 

als lio omkijkt en een droevige hinnik laat horen. ze stopt en luisterd naar een andere hinnik in de wei staat een veulen die veel op lio lijkt. ik stap af en laat haar maar gaan ze moet niet verdrietig zijn.

die nacht slaap ik in een boom er zitten wilde zwijnen in dit deel daarom.