Himura Kenshin woonde tot haar 5e in japan, na dat haar ouders werden vermoord en niemand haar wilde opnemen in huis leefde ze een jaar in het bos. tot iemand het ontdekte ze vluchtte uit het bos.
en zag een boot ze liep achter een paar kinderen a...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
ik verwijder het verband en doe er een nieuwe voor in de plaats. als ik klaar ben haal ik wat te eten voor haar.
ik kom terug met een omelet en glas melk. ze eet het snel op blijkbaar kan ik dus wel koken. Kenshin? ja? waar ben je de hele tijd geweest? ze vertelt me alles wat ze heeft meegemaakt tot aan nu.
2 weken later.
kenshin:
mijn wond is genezen ik vraag me af wat kenji nu doet. jinei loopt mijn kamer binnen. pap? wat is er kenshin, zou ik naar de chosu terug kunnen ze zullen zich vast veel zorgen maken en mijn vrienden ook...ja dat is goed hoor zal ik mee gaan?ja leuk ik knuffel hem en ga me klaar maken.
ik mag een paard uitkiezen omdat lutske bij de chosu is achter gebleven. ik kies een lieve hengst Barry een fries die zo zwart als de nacht is. we rijden naar het clan huis en komen al na 3 minuten draven katsura en kenji tegen. ik rijd naar ze toe en spring van Barry af. kenshin!! kenji rent op me af en knuffelt me. als hij dat doorheeft laat hij meteen los en kijkt ongemakkelijk.
waarom is hij mee vraagt katsura als hij jinei merkt. hij.. is mijn....vader. jinei is jou vader?! ja ik leg hem alles uit. kenji en katsura knikken dat ze het begrijpen. ik gebaar dat jinei mag komen, hij stapt van zijn paard en loopt naar ons toe. ze schudden de hand en praten wat.
achter me klinkt een harde hinnik en stemmen vol verbazing. lutske rend op me afen legt haar neus tegen mijn schouder. alice en michel rennen naar me toe en knuffelen me. we dachten dat je dood was! ik vertel hun ook alles dat maakt ze wat geruster.
ik blijf bij mijn clan en jinei mag zonder toestemming gewoon langskomen als hij wil. we nemen afscheid en lopen elk naar ons eigen huis.
