Dochter van Hera//Percy Jackson fanfiction

12. Ik heb een bitchfight met Aphrodite

Het gevecht begint goed. Met de nadruk op begint dan.

Apollo neemt de eerste aanval. Soepel schiet hij tientallen pijlen mijn richting in. Terwijl ik naar voor loop haal ik ze allemaal uit de lucht met mijn zwaard. Als ik bij de twee goden ben haal ik uit naar Aphrodite. Zonder ook er maar moeite in te steken houd ze het spiegeltje naar voren. Ik zie mezelf met mijn zwaard in mijn hand uithalen. Ik hoor een geklap van twee lemmeten die elkaar raken. Ik kom er snel achter dat het mijn eigen zwaard is in het spiegel beeld. De prachtige godin lacht. "Gaat niet werken klein meisje" zegt ze. Apollo schiet weer nieuwe, gouden pijlen. Ik heb geen tijd om mijn zwaard te gebruiken dus mijn reflex doet het werk. Mijn handen gaan omhoog en ik bevel het water dat onder ons door het riool stroomt omhoog te komen. Binnen twee seconden is alles nat en vies behalve ik.
"Gatver Damme!" Zegt Aphrodite jammerend. Dit is mijn kans, denk ik. Ik kijk naar boven en laat twee bliksem schichten naar beneden neer komen. Aphrodite heeft geluk. Zij springt snel naar achter op niet meer nat zand. Apollo wat minder. Hij stapt niet naar achter want hij is te druk bezig het poep en wc-papier uit zijn haar te halen. Met een harde knal word hij geraakt door de bliksem. Hij schreeuwt het uit en zegt erbij een Griekse haiku die ik niet kan verstaan door de donder die volgt. Uiteindelijk staat hij te wankelen. Ik ren naar hem toe en dauw mijn zwaard in zijn buik. Ik kan hem nog net een zelfvoldane blik toe werpen, voordat hij in zonnestralen verdwijnt.
"Een dood" zeg ik. "Nog een te gaan"
Aphrodite kijkt me woedend aan. "Van mij ga je niet winnen bitch!" Zegt ze en ze valt aan. Opeens heeft ze een glimmend platina zwaard vast. Ze hakt in het rond. Voor zo een beautyqueen kan ze pittig hard vechten. Ik ontwijk aanvallen en val zelf ook aan. Het gaat een paar keer bijna mis. Ze richt op mijn hoofd en ik duik net optijd weg en maak een snee in haar been. Glimmend goud ichor stroomt uit haar wond.
"Aarrrrgggh" schreeuwt ze geërgerd en ze haalt uit naar mijn dijbeen. Ik ben te laat met het tegen houden van de aanval en ik voel een steek die me op de grond doet vallen. Er lopen een paar tranen van de ondraaglijke pijn over mijn wang. Mijn rode bloed stroomt op het zand. Lachend komt ze naar me toe. Ik ben te verdoofd om mijn zwaard op te tillen maar ik steek mijn hand uit en laat vanuit het gras wijnranken naar boven schieten. De godin wankeld heen en weer. Voordat ze helemaal herstelt is ben ik weer op gestaan. Ik sta op een been te hinken, terwijl het andere nog hevig aan het bloeden is. Aphrodite is losgekomen van de planten en komt naar me toe rennen. Ze haalt uit en onze zwaarden komen vast in het midden te staan. Door de gekruiste lemmeten kijken we elkaar dreigend aan.
"Ik mag jou niet, zonde! Nooit gemogen!" Ik slaak een strijd kreet, ruk mijn zwaard los en deins naar de zijkant zodat Aphrodite naar voor struikelt. Ik pak haar pols stevig beet en ram hem tegen de glijbaan aan zodat het zwaard in die hand op het zand valt. Met mijn andere arm hou ik mijn zwaard voor haar volmaakte nek. Ze kijkt bang. Ook al weet ze dat ze niet dood kan gaan.
"Waar is Miles?" Vraag ik kalm. Ik gebruik toverspraak Gewoon omdat ik wil laten zien dat ik machtig ben. Ze zwijgt. Ik druk mijn zwaard net genoeg naar voor om een beetje ichor uit haar nek te laten stromen.
"WAAR IS MILES!" Schreeuw ik door de buurt.
Ze lacht maar hij is niet oprecht.
"Je liefde voor hem is puur, kind" zegt ze. "Daarom weet jij nog wie hij is. En die ketting dan. Die heeft hij aan jou gegeven en zijn bestaan zit daar in" ik druk mijn zwaard nog iets steviger tegen haar nek.
"Ik heb nog steeds geen antwoord op mijn vraag" zeg ik.
Ze twijfeld maar ze weet dat ik heb gewonnen.
"De onderwereld" zegt ze.
"Doe het nu".
Ik druk mijn zwaard met een schreeuw door de nek van de godin. Ik had het niet gedaan als ik niet wist of ze nog zou leven erna maar ze is onsterfelijk. Met een vel roze licht verdwijnt ze. Ik begin te huilen en alles word zwart.