When It All Starts Again

Chapter 45: Redemption

Kahit na gusto kong umuwi sa bahay, hindi ko pa puwedeng gawin kasi mukhang lalo ko lang pasasamain ang araw ko. Masyado pang maaga para makitang magalit sina Mama pag-uwi. Nagkulong ako sa restroom sa loob ng dulong cubicle. Hindi ko alam kung makapagpapalit ba ako ng damit. Hindi na ako nailigtas sa panahong ito ni PJ. Siguro kasi . . . masyadong alanganin ang oras? Ang dami kong nilampasan? Ang dami kong hindi nabigyang-pansin?

Napilitan tuloy akong ibabad sa sink yung buhok kong pagkahaba-haba, matanggal lang yung putik saka mga buo-buong lupa. Dapat talaga, nagpagupit na ako sa panahong ito.

Hindi ako puwedeng lumabas ng restroom nang naka-bra lang. Itong maong shorts, kaya ko pang dalhin palabas. Kahit sana sando, mapagtitiyagaan ko na.

Hindi ko alam kung paano ako naka-survive before sa kahihiyang ito, pero ngayon ko lang na-realize na ang strong ko naman para makapasok pa noon kinabukasan nang nakangiti at positive na matutuwa sa akin si Chim kahit na ganito ang nangyari sa akin.

Ang pathetic pakinggan at isipin, pero ang hirap pala talaga hugutin ng tawa kapag alam mo na sa sarili mong harap-harapan ka nang kinakawawa.

"Stella?"

May boses sa labas. Boses ng babae.

"Sino 'yan?" tanong ko.

"Si Carisa 'to."

"Sorry, hindi ako makalabas, wala akong damit."

"Alam ko, kaya nga nagdala ako ng damit. Uniform ko nga lang 'to for COCC. Amoy-locker pa, tiisin mo na lang. 'Pag nakita ka ni Sir Albert, sabihin mo, pinahiram ko kasi . . ."

"Okay lang, alam ko na. Ako na ang mag-e-explain." Bahagya kong binuksan ang pinto ng cubicle at nakita ko si Carisa'ng nag-aalala ang ekspresyon sa mukha. "Thank you sa concern. Sobrang na-appreciate ko."

"Okay ka lang ba, Ste?"

Siguro, kung may ayaw akong tanong sa mundo, iyan na iyon. Tipong nakikita na ngang hindi okay ang tao, itatanong pa kung okay siya. Parang nang-iinsulto at gusto pang sa iyo manggaling na hindi ka okay para lang maniwala sila. Pero siyempre, ang lagi namang isasagot doon ay "Okay lang ako. Salamat."

"Salamat pala sa ginawa mo para sa pinsan ko. Pinag-initan kasi ni Chim e."

Oh. Oo nga pala, magpinsan sila ni Gelo. Akala ko pa naman, concern talaga sa akin.

"Alam kong bully siya at binu-bully ka niya, pero totoo, salamat. Hindi siya mapapagalitan ni Tita Anna."

Nakagat ko na lang ang labi ko at napatango na lang. Hindi ko alam ang isasagot ko.

"Mabait naman talaga si Gelo e. Makulit lang talaga siya."

Naku, Carisa, alam ko naman. Pero iba ang kulit niya sa panahong ito. Alam kong mabait siya, proven na. Pero kasi . . . sa future pa iyon. Hindi ngayon.

"Salamat sa damit," iyon na lang ang nasabi ko bago ko isara ulit ang cubicle at magbihis na agad.

"Ste, babalik na 'ko sa waiting shed, ha?"

"Sige."

Alam kong mas malaking babae ako kaysa kay Carisa. Pero hindi ko naman in-expect na halos gawin akong suman ng V-neck shirt niya. Nagmukhang crop top sa akin ang sukat. Talo ko pa ang dancer ni Willie. Ang ikli na nga ng shorts ko, tapos fit na fit pa sa katawan ko ito. Kulay puti pa naman, buti sana kung makapal.

Haaay, bahala na. Ang mahalaga, hindi ako naka-bra-ng lalabas ng restroom.

Tahimik na sa quadrangle nang sumilip ako nang kaunti sa pinto. Tapos na kasi ang recess. Malamang na kami na lang ang year na nasa labas dahil wala kaming room.