When It All Starts Again

Chapter 54: Sweet Revenge

Hanggang ngayon, takang-taka pa rin ako kung bakit ngayong birthday ko ako dinala ng pocket watch. Huling memorya ko sa araw na ito, ngayon iyong sinira ni Chim ang angel wings neckalce ko tapos nagkasakalan kaming dalawa. Asa naman siyang mauulit iyon ngayon.

"Kuya AJ," pagtawag ng estudyante sa kabilang year na sumilip sa pinto ng room, "tawag kayo ni Ma'am Amy sa faculty room. Dala ka raw ng kasama. Patulong daw magbuhat ng upuan."

Naglingunan kami sa puwesto nina AJ. Kasama niya kasi sina Gelo, mga naglalaro ng PSP. Tumayo na rin sila at inakay niya ang tatlo—sina Carlo, Jasper, at Gelo.

Ngayon, parang alam ko na kung bakit wala sila sa eksena noong huli akong bumalik.

Ako lang ang bukod-tanging nasa first row nang mga oras na iyon na malapit sa pinto. Pagdaan ng apat, kanya-kanyang hawak na sila sa akin. Si AJ, saglit akong hinawakan sa bumbunan. Si Jasper, nakipag-fist bump. Si Carlo, kinurot ako nang bahagya sa pisngi sabay sabing "Happy birthday, My loves!" Sinapok tuloy siya ni Gelo.

"Girlfriend mo? Iyo, ha? Iyo?" reklamo pa ni Angelo sabay simangot sa akin. Dinuro pa ako saka nagsabing "Ako yung boyfriend mo. Pumapayag kang tawaging My loves ng ipis na 'to?"

"Gelo, mamaya na 'yan!" singhal ni Jasper saka hinatak itong isa palabas ng room. Naririnig ko pa silang nagkakantiyawan sa hallway pag-alis nila.

Aminado naman ako na noong high school days ko, silang apat ang never ko talagang naabot kahit na ano ang gawin ko—liban kay Carlo na talagang lumalapit sa akin kahit panay ang iwas ko. Nagtataka pa rin ako kung bakit napunta ako ngayon sa araw na ito.

Pag-alis pa lang nila, nakarinig na kami ng pag-urong ng upuan sa likuran. Paglingon ko, mukhang lalapitan na naman ako ng apat na maldita.

A, ito pala ang nangyari. Kaya pala ako nasabihang malandi. I see. Dapat ko nang ihanda ang sarili ko sa mga susunod na mangyayari.

Pagtapat na pagtapat sa akin ni Chim, agad ang halukipkip niya sabay taas ng kilay. Habang tumatagal, naiintindihan ko na ang dahilan kung bakit siya nag-aastang ganyan sa akin.

"Malandi ka talaga kahit kailan," sabi pa ni Chim nang sobrang diin.

"Pokpok ka! Pokpok!" dagdag agad ni Jane.

"Akala mo naman kung sinong maganda?" sabi pa ni Arlene.

"Oo nga!" panapos ni Belle.

Kailangan talaga, kapag nagsalita ang amo, may sasabihin ang mga alipores.

Ito ang dahilan ng pagtatalo namin noon ni Chim. Alam ko na ngayon ang dahilan.

Komportable akong sumandal sa upuan at tiningnan siya nang diretso sa mga mata.

"Dismayado ka ba kasi hindi ka pinili ni AJ?" seryoso ko pang tanong na nagpabago ng timpla ng mukha niya. Tama pa yata ako ng naiisip.

"Pinagsasasabi mo?" sigaw niya sa akin at halos pandilatan ako ng mata.

"Kasi ang alam kong sinasabi mo, wala akong kuwenta," sabi ko pa sabay hilig ng ulo sa kanang gilid para sukatin siya ng tingin. "Pero bakit parang sa lahat ng walang kuwenta, ako lang yata yung parang affected na affected ka?"

Umamba siyang may sasabihin at gigil na gigil pa pero walang lumabas na kahit ano sa bibig niya. Pansin naming lahat ang bigat sa paghinga niya na parang may sinabi akong nakakaubos ng pasensya.

"How dare you!" tili pa niya at sobrang sakit sa tainga. "Ang kapal ng mukha mo!" Sinugod niya ako at akmang sasabunutan pero reflex ko na ang nagkusang umiwas at napaalis agad ako sa kinauupuan ko. Tumakbo ako papunta sa may teacher's table.