Part 11
ဦးကောင်းရန်ပြင်းထန်နေတဲ့အခြေအနေကို
နားမလည်စွာဖြင့် မေးလိုက်သည်။
" ဘာဖြစ်တာလဲ "
" ကျွန်မသားလေးကိုစိုးရိမ့်လို့လာကြည့်တာကိုး သားလေးနဲ့သူ့သူငယ်ချင်းက ကျွန်မကိုတွန်းပစ်တာ အဟင့်..ဟင့်..ကျွန်မအရမ်းဝမ်းနည်းတာပဲ ကိုကို "
ပါးပါးနားသွားပြီး ချွဲနေတဲ့ အဒေါ်ကြီးကြောင့် Yibo စိတ်ပျက်သွားသည်။ အသက်ကဖင့်ဆောင့်နေပြီသူငယ်ပြန်နေတဲ့ အဒေါ်ကြီးကြောင့် အံချင်မိသည်။
" အကုန်ထွက်သွား..အကုန်ထွက် တစ်ယောက်မှ အခန်းထဲဝင်မလာနဲ့ "
ဒေါသကြီးနေတဲ့ သားလေးကြောင့် ဦးကောင်းရန် ကြောင်သွားသည်။
" သားလေး "
" အကုန်ထွက် "
Yibo အော်သံကြောင့် ဖိုးဖိုးဝင်လာပြီး အမိန့်ပေးလိုက်သည်။
" အကုန်ထွက်ကျ! "
အားလုံးအပြင်ထွက်သွားကျသည်။
"သခင်လေးကကြောက်စရာကြီး ဒေါသမထွက်ပါနဲ့ သခင်လေး "
ဝေ့ရင်း Yibo၏လက်ကိုကိုင်ပြီး ပြောလိုက်သည်။
" မြေးလေး ဘာဖြစ်လို့လဲ "
" ပါးပါးကို ကျွန်တော့် မချစ်ချင်တော့ဘူး ပြီးတော့ ဒီအိမ်မှာလည်း မနေချင်တော့ဘူး ကျွန်းပေါ်မှာ သေသွားတာက ကောင်းဦးမယ်"
" ဘယ်လိုပြောလိုက်တာလဲ မြေးလေးရယ် မိဘနဲ့သားသမီးဆိုတာ ဘယ်သူခွဲခွဲသွေးမကွဲရဘူး မြေးလေးရဲ့ "
Yibo ဖိုးဖိုးကိုဖက်ထားလိုက်သည်။
" ဒီအိမ်ကမြေးလေးအိမ် ဒီအိမ်တော်တစ်ခုလုံး မြေးလေးပိုင်တယ် "
" တကယ်လား ဖိုးဖိုး "
" တကယ်ပေါ့ ဖိုးဖိုးရော မြေးလေးပါးပါးရော မြေးလေးကို အရမ်းချစ်ပါတယ် မြေးလေးအထင်မလွှဲရဘူးနော် "
" ဖိုးဖိုးကိုပဲယုံတယ် "
အဘိုးနန်အန်မြေးလေးကျောကိုပုတ်ပေးလိုက်ပြီးချော့လိုက်သည်။
" အော်မေ့နေတာ ကုတင်နဲ့ မွေ့ယာရောက်ပြီ အထဲသွင်းခိုင်းလိုက်မယ်နော် "
