Part 13
Yibo နိုးနိုးချင်း သူ့ကိုကြည့်နေသော ဝေ့ရင်းကို တွေ့ရလေသည်။
" ဘာကြည့်တာလဲ ဝေ့ရင်း "
" သခင်လေးက အရမ်းချစ်စရာကောင်းတယ် "
" မျက်နှာသစ်ပီးပီလား ဝေ့ရင်း "
" သစ်ပြီးပြီး "
" တကယ်လား ဘယ်ကရေနဲ့သစ်တာလဲ
ရေပန်းဖွင့်တက်လို့လား "
"ဟိုးကန်ထဲကရေနဲ့ "
ဝေ့ရင်းလက်ညှိုးထိုးပြတဲ့ကန်ကို ကြည့်လိုက်တော့ ရေကူးကန် ဖြစ်နေသည်။
"ဒုက္ခပဲ အဲ့ရေနဲ့သစ်ရတာ မဟုတ်ဘူး လိုက်ခဲ့ "
Yibo ရေချိုးခန်းထဲဝင်တော့ ဝေ့ရင်းကိုပါ လိုက်ခဲ့ခိုင်းလိုက်သည်။ ပြီးတော့ရေပန်းဖွင့်ကာ
မျက်နှာသစ်ပြလိုက်သည်။
" သိပြီလား "
" ဟုတ်ကဲ့ သခင်လေး "
Yiboတို့ မျက်နှာသစ်ပြီးတာနဲ့ ထမင်းစားခန်းထဲ
လာလိုက်သည်။
" သားလေးလာလေ "
ဦးကောင်းရန် သားလေးကို ခေါ်လိုက်သည်။
" ကျွန်တော့်ကိုမစောင့်ပဲ မနက်စာ စားနေတယ် "
ရိပေါ်တမင်တကာရစ်တာမဟုတ်ပေ။ ပါပါးက
အရင်နဲ့မတူတော့တာကြောင့်ဖြစ်သည်။
အခု ပါပါးက သူမပါလည်း မနက်စာ
စားဝင်ပြီဖြစ်သည်။
" ပါးပါး တမင်တကာ မစောင့်တာ မဟုတ်ပါဘူး ခရီးပမ်းလာတဲ့ သားလေးအိပ်နေလို့ မနှိုးတာပါ "
" လာထိုင်လေ သားလေး "
ဒေါ်ယွင်းယုံ ခေါ်လိုက်တာကို Yibo မကြိုက်တာကြောင့် နှုတ်ခမ်းဆူလိုက်သည်။
" ပါးပါး သူကိုမပြောတော့ဘူးလား "
" ဘာဖြစ်လို့လဲသားလေး "
" မနက်စာစားရင် ပါးပါးနဲ့ပဲစားချင်တယ်
ပါးပါးမိန်းမ မိသားစုနဲ့ အတူထိုင်မစားချင်ဘူး "
" မင်း လွန်လာပြီနော် "
တင်စီးလွန်သောကောင်စုတ်ပဲ!
ယူမီ ဝင်ပြောလိုက်သည်။
" အစ်မ မပြောပါနဲ့ "
