ÖRTÜLÜ

30. Bölüm ~ FİNAL

Kapağı nasıl buldunuz? Bu satıra yorumlarınızı bekliyorum.💕
______________

Kim o deme boşuna, benim ben. ÖyIe bir ben ki geIen kapına, baştan başa sen..

Özdemir Asaf

Uğur bir anda elimi bıraktığında sağıma ve soluma baktım. Kalbim güp güp atarken gözüme karanlığa alışması için vakit tanıdım. Her ihtimale karşı 155'i aramalıydım. Ne kadar erken, o kadar iyiydi. Telefonumu belimin arkasına dayayarak aydınlığını kıstım. Acil aramalar kısmından 155'e tıkladım. Sırasını kendim ayarladığım için hepsinin yerleri hafızamdaydı. O yüzden ekranı görmesem bile doğru numarayı aradığımı biliyordum.

Yine de emin olmak için arkama hafifçe döndüm ve 155'in arandığını gördüğüm an telefonu yukarı kata doğru fırlattım. Cevaplanmamış bir çağrı, hiç aranmamasından daha iyiydi.

Önümde bir karaltı belirdiğinde gözlerimi yumdum. Savunma sporlarının bir kısmının eğitimini Simge hocadan profesyonel olarak almıştım. Şimdi öğrettiği her şeyi eksiksiz uygulamalıydım. Şu anda karanlıkta olduğumuz için ne Uğur beni savunabilirdi, ne de ben onu... Gözlerimi geri açtım. Elindeki parlayan şeyin bıçak olduğunu ve onu bana doğrulttuğunu karanlığa rağmen net bir şekilde görebiliyordum. Bıçağın olduğu koluna diz atıp bıçağın yere düşmesini sağladım. Ardından bıçağı ayağımla karşımdaki suikastçinin ulaşamayacağı kadar uzak bir yere yolladım.

Bana birkaç adım daha yaklaştı. Vakit kazanmak istediğim için kasığına doğru var gücümle tekme attım. Evde yüksek sesli bir inleme çınlarken ben kaç kişi olduklarını bile bilmediğim için tedirgindim.

Sağ tarafımdan gelen çatışma sesleri artarken o tanıdık sesi duydum. "Hale sakin ol, buradayım."

Arkamdan ağzıma bir bez kapatıldığında nefesimi tuttum. Şu anda bayılırsam belki de yeni bir cinayete kurban gidecektim, gidecektik. Arkamdaki kişinin dizine tekme attım, dirseğimle tam karaciğerinin olduğu yere sertçe vurdum. O da yere çuvallarken duyulan yumruk sesleri iyice çoğalmıştı.

Bacağımdan tutulup çekildiğim için yere sertçe kapaklandım. Ağzımdan minik bir çığlık kaçarken Uğur korku dolu sesiyle, "İyi misin?" dedi. Ona cevap verecekken üzerime yaklaşan bedeni farketmemle bacaklarımı göğsüme çekip enerjiyi bacaklarımda toparladım ve çektiğim gibi geri saldım. Tam göğsüne isabet etti.

Ayağa kalkmamla kolum sırtıma sabitlendi. Beni etkisiz hale getirmeye çalışıyorlardı ama zifiri karanlıkta bile olsak kolay kolay pes etmeyi düşünmüyordum. Kolunun altından geçip bileğini büktüm. Biraz daha zorlasaydım kırılırdı ama ben boynuna vurarak bayıltmayı tercih ettim.

"Hale! İyi misin!?"

"İyiyim," dedim. Karnımın sağ tarafına yönelen bir yumruktan sola doğru dönerek kaçtım ve çenesine isabet edecek şekilde yapabildiğimin en sertinden yumruk savurdum. Adam yere sırtüstü düşecekken yakasından tuttum ve burnunun ortasına dizimle geçirdim.

Biri arkamdan boğazıma koluyla baskı yaparak beni boğmaya çalıştı. Nefesim kesilirken tüm gücüm bacaklarımdan çekilmiş gibi hissetmiştim. Daha fazla kendimi kaybetmeden önce atak yapmalıydım.

Can havliyle arkamdaki adamın kapüşon olduğunu tahmin ettiğim kıyafetinden tuttuğum gibi yere fırlattım. Yere düşmesiyle şah damarının olduğu yere tekme atarak bayılttım.

Evin dışından gelen siren sesleri kulağıma iliştiğinde derin bir nefes aldım. Biraz daha gecikmeleri halinde pes etme noktasına gelebilirdim çünkü şu kısa sürede bile yorgunluktan bitap düşmüştüm. Bunun üç, beş katı kadar zorlukta spor yaptığım olmuştu ancak hiç bu kadar bitkin düşmemiştim. Spor yapmayalı çok uzun zaman olduğundan hamlaşmış olmalıydım. Başka bir saldırganla daha uğraşacak zerre kadar gücüm yoktu. Hatta bu yüklü adrenalin sebebiyle bayılmak üzereydim.