Our story •A Tagalog Love story•

"go shane!"

"next, Chasel academy vs. HIMCO"

Finally! Tinawag na rin kami. After ilang oras sa wakas lalaban na rin kami, well goodluck to us. Ito na yun, lalaban na kami, kailangan namin ipakita ang best play namin.

Nagform kami ng circle kasama si coach para magusap usap bago mag game.

"okay plagers, ito na yun, do your best, magagaling ang kalaban niyo, kaya dapat higitan niyo pa ang galing niyo sakanila, wag kayo magpapatalo, okay?" advice samin ni coach.

"OKAY 1..2..3.." ang bilang ko "CHASEL" sigaw naming lahat at pumasok na sa court.

Pumwesto na kami sa designated naming posisyon sa court, at hinintay nalang ang kalaban na magready.

Hindi nagtagal ay nagstart narin ang game, kami ang unang nagserve ng bola, nareceive kagad at pinalo ng kalaban, na hindi namin nasalo. Punto sa kalaban.

Nakaka 18 points na yung kalaban habang kami nakaka 5 points palang, dito na nagsstart ang thrill.

Pinalo ulit ng kalaban ang pinasa naming bola sakanila, tinry kong habulin ang bola na sobrang layo sakin, i succesfully passed it pero nadapa ako.. Shoot! Isa lang ang knee pads ko, yung wala pang pads ang gumasgas sa sahig..

Naluha ako sa sobrang hapdi, grabe ang solid ng bagsak ko. "capt. okay ka lang?" tanong ng mga kateam mates ko, habang tinutulungan akong tumayo.

Hindi pala nasalo ng kalaban ang nirecieve ko, kaya puntos samin.. Sakto ako na ang magseserve, kaya ko pa ba? Sobrang hapdi at ang laki ng gasgas..

I head sa outside ng court para magserve, habang hinihintay ko ang referee na magwhistle ay may narinig akong sigaw.

"GO SHANE!" it was Lance's voice, I was shooked, ang tanging nasabi ko lang is "$#!+" with a smile.

I sucessfully served the ball, thank you lord!

On going parin ang laban, at sobrang tambak kami, hindi ko na alam kung kaya ko pa.. Patuloy parin akong nadadapa, palaki at pahapdi na ng mas pahapdi yung gasgas ko, while si Lance Genova hindi tumitigil sa kaka cheer sakin

He always cheer "Go shane! Kaya mo yan!" or "tayo shane! Laban pa!"

Naaappreciate ko naman na minomotivate ako ni kuya Lance pero iniisip ko lang yung kasama niyang babae, baka ako ang sampal sampalin pagkatapos ng game sa sobrang selos. Nako talaga.

Wala akong ibang choice kundi ituloy ang laban, bawal naman ako mag give up.. Ayokong mapahiya..

But still, it ended up na ang kalaban ang panalo, 25 points sila habang kami naman 15 points lang.

Sayang, hindi ko napanalo ang school.

After the game, kagad akong umupo sa bench sa sobrang hapdi ng sugat ko.

"shane okay ka lang? Grabe yung gasgas sa tuhod mo" ang sabi sakin ni janelle "okay lang, part 'to ng pagiging player" I replied with a smile.

Inayos na namin ang mga gamit namin. At naghead na sa service para umuwi.

As I arrived at our house, kagad akong pumasok sa living room kung saan nakaupo si mom sa couch.

"ohh how's the game? Ano yang gasgas mo sa tuhod mo?" she asked worriedly

"ahh wala 'to ma, nadapa lang habang naglalaro, and the game was good, super thrilled kami, ang galing sobra ng opponent namin" I answered

" hmm well that's good, atleast nakaexperience na kayo ng laban sa labas hindi lang basta sa school. Linisin mo na yang sugat mo bago pa lumala yan."

"opo mommy" ang huli kong sinabi bago ako umakyat sa kwarto at pumunta sa cr para magshower at para linisin ang sugat ko.

After ko magshower, ay tumunog ang phone ko.

Chineck ko ito sa nakita na may chat ako galing kay kuya Lance.

I opened our personal message para basahin ang chat niya

" congrats pala shane, ang galing mo kanina." ang sabi sa chat niya

" ayy thank you po kuya, sayang di tayo nanalo" i simply replied.

"oks lang yun, atleast binigay niyo best niyo, kumusta na yung sugat mo? Linisin mo yan bago pa lumala yan"

"ahh yes, nilinis ko na po, it's okay na po 😊"

"good, pahinga ka na, may classes pa tomorrow"

"opo thank you" ang huli kong reply sakanya.

I head to my bed at nahiga na. Hmm nothing feels better than lying on my bed.

Cinongratulate ko lang ang mga kateam mates ko sa gc, at pinikit ko na rin ang mga mata ko.