the break up

609 4 0
                                    


as we arrived home ay binagsak ko kagad ang bag ko sa sahig at naupo sa couch with mian.

Biglang sumulpot si mommy sa sala at tinignan ako ng masama.

"Lance ilang beses ko ba sasabihin sayo na ilagay mo kagad ang bag mo sa kwarto mo?" Bungad niya kagad sakin

"Napaka neto si mama" ang sabi ko sakanya at nilagay na sa kwarto ko ang bag ko at umupo na ulit sa couch.

Habang nagcecellphone ako, hindi ko man lang napansin na nakayakap at nakatingin na pala sakin si mian.

"Babe hindi man lang ba tayo manunuod ng movie? Puro ka cellphone" ang sabi niya sakin na may pagtampo sa boses niya.

Hays hindi ko alam gagawin ko, ano sasabihin ko sakanya.. na wala na akong nararamdaman for her? Hindi naman pwedeng biglain ko siya.

As a way of pagrespeto parin sa feelings niya ay humarap ako sakanya para kausapin siya ng maayos.

" uhm mian, i have to tell you something" ang sabi ko sakanya.

"What is it babe? Uy may prob ba?" Ang tanong niya kagad sakin at hinawakan ang mukha ko.

" mian, it's not working out na.. hindi na tayo healthy" ang explain ko sakanya. "Huh? Anong ibig sabihin mo babe? Okay tayo ha" unti unti na tumutulo ang luha niya dahil alam niya na ang sasabihin ko.

"Mian hindi na.. hindi ko na mafeel yung kilig, ni wala na nga tayong time para sa isa't isa, busy ka sa school, kahit pag uwi mo galing school wala kang oras sakin kasi busy ka sa school works mo.. ginagawa kitang intindihin pero hindi mo alam, lahat dinadaan ko sa inom para kalimutan yung sakit.. i can't mian ayoko na" ang sabi ko without any tears falling from my eyes.

It's true.. like every other day inaaya ako ng mga kaibigan ko na uminom dahil alam nila palagi ang sitwasyon ko with mian.. kaya dinadamayan nalang nila ako nang dinadamayan.. madalas umuuwi na ako ng 4 ng umaga at iidlip lang saglit tapos magaasikaso na for school, pero minsan 12 palang umuuwi na ako.

"No babe, i promise hahatiin ko na ang oras ko for you from now on. Just please don't break up with me" she begged with tears.

"Ayoko na mian, sinabi mo na rin yan sakin dati. kaya mo po ba irespeto ang desisyon ko?" Ang tanong ko sakanya.

Umiyak muna siya ng umiyak hanggang sa nagsalita na ulit siya "alright, irerespeto ko ang desisyon mo.. it's because mahal kita, andito lang ako kapag kailangan mo ng masasandalan ha" she hugged me at pinunasan na ang iyak niya.

"Thank you, friends parin tayo ha" ang last kong sinabi with a smile

"Okay, paalam lang ako kay tita then i'll go" ang sabi niya sakin at nilapitan si mommy na nasa kusina

After like 15 minutes ay sinuot niya na ulit ang bag niya at tinignan ulit ako "inexplain ko na kay tita kaya no need mo na magsabi sakanya.. i'll go.. thanks for tonight" ang huling sinabi niya at umalis na ng bahay.

Umakyat na ako sa room ko at nagshower bago matulog.

Our story •A Tagalog Love story•Where stories live. Discover now