Breaking the Rules (Mondragon Series #3)

Chapter Forty Four

Chapter Forty Four

Eliz

HINDI KO na mabilang kung ilang beses nang nagpabalik-balik ang mga yate at chopper ng mga Mondragon malapit sa may pampang ng Alta Pueblo kasunod ng pagbaba ng mga nakasakay doon suot ang kani-kanilang naggagarbuhang mga damit at hinahatid ng jeep ng isla papunta sa bungad ng mansyon.

Nandito ako ngayon sa isa sa mga guest room ng malaking mansyon, pinapanood mula sa bintana ang mga nagdadatingang bisita at kasalukuyang pinag-iisipan kung dadalo ba ako sa pagsasalo para sa kaarawan ni Gael mamaya gaya ng inaasahan ng mga tao bilang fiancée niya, o hindi na lang dahil na rin sa kinahinatnat ng naging pag-uusap namin noong isang araw...

"Hindi na ako magpapakasal sa'yo. Ayoko na."

Nang mga oras na iyon, hinanda ko na ang sarili ko sa magiging reaksyon ni Gael—sa magiging galit, poot o kahit doon sa posibilidad na p'wede niya akong pagbuhatan ng kamay dahil sa sinabi ko.

Pero sa halip na galit o kahit mura ang lumabas sa bibig nito, sinuklian niya lang nang isang malakas na tawa ang sinabi ko.

"That's funny, baby. Alright! You got me! Galit ka nga. I'm sorry."

"Gael, hindi mo naiintindihan—"

"I'm giving you space kung iyon ang gusto mo. Let's talk about this some other time kapag lumamig na ulo mo. Again, that was a bad joke. Hindi na mauulit. I'm sorry."

Sa sobrang gulat ko doon sa naging reaksyon niya, hindi ko na nagawang iiwas ang ulo ko nang maramdaman ko ang pagdampi ng labi niya sa sintido ko saka siya muling umusal ng patawad at bumalik sa loob ng mansyon para balikan ang bisita ng pamilya nito na si Elisha.

Ngayon mas lalong bumigat ang pakiramdam sa dibdib ko dahil sa nakuha kong reaksyon mula kay Gael.

Hindi siya naniwala na hindi ko na gustong magpakasal sa kanya. At wala na akong maisip na ideya kung paano siya papaniwalain na seryoso ako nang walang nadadamay na pangalan na kahit na sino, lalong-lalo ang kay Eros.

Naputol ang pag-iisip ko nang malalim nang makarinig ako ng mahinang katok sa kwarto na sinundan ng tunog ng pagbukas no'n.

"May I come in?"

May isang parte sa loob-loob ko gustong taasan ng kilay ang hindi ko inaasahang bisita para doon sa tanong niya dahil nasa loob na ito at kumportable nang nakatayo ilang hakbang lang ang layo mula sa kinatatayuan ko.

Pero pinili kong magpaka-sibil at ibuntong-hininga na lang ang inis ko para sa tao na ito.

"Sige lang," nasabi ko na lang.

"Are you still mad at me?"

Hindi ko alam kung genuine ba ang concern na narinig ko doon sa boses niya o sadyang magaling lang talaga siyang umarte—gaya kung paano niya ako pinag-tripan no'ng nakaraang araw kasama ni Gael.

"Eliz, right?" muling niyang kinumpirma ang pangalan ko saka nagpatuloy. "Look, girl. I'm sorry, okay? That was just a foul joke. Malay ko bang hindi ka pala palabirong tao? Technically that's not my fault that you're such a bore for a joke."

"Kung nandito ka para insultuhin na naman ako, please lang, Elisha. Humanap ka na lang ng ibang taong masasakyan 'yang mga biro mo," hindi ko inabalang itago ang inis ko sa boses ko.

At kakalimutan ko na rin iyong ideya na magpaka-sibil sa harap ng babae na 'to.

"You need some humor and styling in your life, Eliz," sabi niya na tila ba wala talaga ako no'n at saka niya ako pinasadahan ng tingin mula ulo hanggang paa. "Anyway, let's not fight anymore. Ayokong sakalin ako ni Gael dahil hindi kita tinatrato ng maayos. I came here to kiss and make up and I hope you're okay with that?"