Breaking the Rules (Mondragon Series #3)

Chapter Sixty One

Chapter Sixty One

Eliz

HINDI KO mapigilan na mapa-lingon ulit sa kanya, nagdadalawang-isip kung papapasukin ko ba siya sa loob ng apartment unit namin o dito na lang kami sa may labas mag-uusap at papaunahin na lang muna sa loob si Iris para hindi ito ma-istorbo doon sa mahimbing pa rin nitong pagkakatulog sa bisig ni Eros kung sakali mang magsimula itong magtaas ng boses o hindi kaya'y magalit sa akin.

Magmula rin nang magkita kami sa may taxi bay kanina at mapuna nito iyong munting paslit na kasa-kasama ko, hindi na nito inalis ang atensyon nito sa mukha ni Iris at ito na rin ang nag-presenta na kumarga dito mula sa pagsakay namin sa taxi hanggang sa makarating na nga kami dito sa may apartment complex.

Sandali ko ring sinilip iyong kabilang unit, naghahanap ng senyales kung may tao na ba doon para doon na rin muna sana maiwan si Iris kung sakaling magising ito at maghanap ng pamilyar na mukha o kung naka-balik na ba si Beatrice mula sa madalas na pagkawala nito. Pero sa dismaya ko, nanatili pa ring walang ilaw at tila walang tao sa loob ng unit nito.

"What are you waiting for?" Kunot-noong tanong ni Eros dahilan para mapatitig ulit ako sa mukha nito. "Hindi ka pa ba papasok? Malamok dito sa labas, Monique. Hindi mo naman siguro gustong pagpiyestahan ng insekto itong... itong maliit na ito." Dagdag pa niya, hindi masiguro kung ano ba ang dapat niyang itawag sa batang hawak.

Alam kong matalinong tao si Eros at hindi na nito kailangang maghula pa kung kanino ang batang dala-dala nito lalo pa't hawig na hawig ito sa akin.

Bahagya rin akong nagulat nang marinig itong mag-Tagalog at iyong pagkawala ng mala-foreigner na punto nito sa pagsasalita.

"Ang galing mo nang magsalita ng Tagalog." Bigla kong nasabi ang nasa isip ko bago ko pa iyon mapigilan.

"Thank you. Now. The door." Pagdidiin niya sa huling salita na naging dahilan para mapilitan ito na sundin na lang.

Bigla akong na-concious sa itsura ng loob ng apartment. Dahil na rin sa pagma-madali namin kanina na maka-alis, hindi ko na naayos pa iyong kalat na naiwan namin sa bahay. Kaya kitang-kita nito iyong mga nagkalat na damit, gamit at ilang laruan ni Iris sa sahig.

"Pasensya ka na sa kalat." Sabi ko habang inaalis iyong ilang gamit na naroon sa sofa at marahang pinagpag iyon. "Maupo ka muna. Akin na si Iris. Ilalagay ko muna sa kwarto."

"No. Ako na. Nasaan iyong kwarto n'yo?"

"Hindi na! Nakakahiya naman sa'yo." Pagpupumilit ko pa saka pilit binawi si Iris mula sa bisig nito pero mabilis din niyang iniwas sa akin iyong bata.

"Ako na." Pagdiin muli niya sa mga sinabi at sa tono na tila ba hindi ito magpapatalo sa akin kung sakaling sumubok na naman ako na pigilan ito sa gustong gawin. "Where's your room?"

Napabuntong-hininga na lang ako saka tinuro iyong nag-iisang pinto sa may gilid at pinanood ito na pumasok doon at naghintay na lumabas ito sa loob.

Pero gano'n na lang ang panlalaki ng mga mata ko at biglang pagbalot ng hiya sa katawan nang maalala ko kung ano iyong mga nasa loob ng kwarto namin ni Iris.

"Eros! Sandali lang—"

Hindi ko na natapos ang mga sasabihin ko nang makitang naka-harap ito sa may pinto, nakatitig sa direksyon ko, ang isang daliri ay nasa tapat ng bibig nito, senyales na hindi ko kailangan gumawa ng kahit anong ingay at pinanood ito sa marahang paghe-hele nito kay Iris na tila naalimpungatan yata.