Love Of Mad Waves (Paseo de Luna Series) #1

Kabanata 19

Kabanata 19

Snob

"Bakit ba nagagalit ka?" Hindi ko na maiwasang mairita dahil kanina pa mainit ang ulo ng lalaking to.

Simula pag pasok ko kaninang umaga ay naka busangot na ang mukha niya, ni hindi ako pinansin ng pumasok ako. Nung una ay hinayaan ko nalang dahil baka may problema lang sa trabaho, ngunit hindi ko na rin napigilan ng pati na din kanyang secretary ay nasigawan.

Gaya ng inaasahan ay hindi nanaman siya sumagot. He act as if he's reading something important on that folder with brows furrowed and lips in a grim line.

Napailing nalang ako dahil sa inaasta niya ngayon bago nag pasyang lumapit sakanya.

Kakaiba din ang lalaking to. Parang babae, siya pa ang malakas ang toyo.

Tinignan ko ang mga nasa lamesa niyang iba't ibang folder. Madami iyon at mukhang makatotohanan nga ang pagiging abala niya, ngunit ang hindi pag pansin sa akin ang hindi ko mapapalampas.

"Rox, im talking to you, don't be rude," I said with cross arms.

Isang matalim na sulyap ang iginawad nya sa akin bago muling binalik ang mata sa ginagawa..

"You left last night without telling me, you didn't know?" He said that question with full of sarcasm.

Nag iwas ako ng tingin ng maalala yung nangyari kagabi. Yeah right! bakit hindi ko ba naisip na iyon nga pala ang posible nyang ikagalit ngayong araw?

"Ayaw na kitang gisingin kaya umalis na ako..." Muling bumalik ang tingin ko sakanya ng ilapag ang folder sa lamesa at ibinigay sakin ang buong atensyon.

"S-sorry na," Kabado kong sambit ng hindi mawala wala ang nakakamatay nyang tingin. Yung tingin na parang sinusunog na ako ng impyerno.

"And you didn't reply to my text? Don't tell me hindi mo nakita?" Kunot pa din ang noo at halatang iritadong iritado talaga siya.

His aura rightnow is screaming of sarcasm, kaya napapaisip ako kung san ba siya mas nakakatakot, kapag galit o kapag ganitong namimilosopo? Pero parang pareho.

"H-hindi ko nga nakita. Kung nakita ko naman ay mag rereply ako, bakit naman hindi ako mag rereply?" Mahinahon kong sambit para maintindihan nyang hindi ko talaga nakita.

Naalala ko kagabi na may nag text nga sa akin ngunit hindi ko tinignan dahil akala ko ay ang unknown iyon. Hindi ko naman alam na siya pala.

"I went to your house last night at wala ka pa. Did you know how fucking worried i am? Kung hindi pa nag text sakin ang kaibigan mo na dumating kana, baka mabaliw na ako sa kakaisip kung san ka pumunta!"

I bit my lowerlip to surpressed a smile. Hindi ko alam kung bakit ako nangingiti. Siguro dahil nalaman ko na nag aalala siya? what the hell? Kailan pa ako natuwa kapag may nagaalala sakin? ngayon lang ata.

I sighed. Still hiding a smile. At dahil sa kawalan ng sasabihin ay lumiko nalang ako sa lamesa papunta sakanya. Walang sabi sabi akong umupo sa kanyang kandungan at siniksik ang sarili sakanyang katawan. I immediately smell his manly scent mix with his shower gel, na kung ano man iyon ay pinupuri ko na dahil sa bango nito.

"Sorry na. Wag ka nang magalit sakin, please," I stuck my lower lip out, para mag paawa sakanya.

He rolled his eyes dahil sobrang iritado pa din. Mas lalo lang tuloy akong nangiti dahil sa pag siring nya. Damn! That move was hella cute!

"Hindi mo ako madadaan sa pakandong kandong mo,"

I arched my brows ng tignan ko ang kamay nyang nakahawak na sa hita ko. Talaga lang Rox? hindi ka madadaan sa ganito?