Love Of Mad Waves (Paseo de Luna Series) #1

Kabanata 31

Kabanata 31

cry baby

Anong ligaw? Anong sinagot? What is happening? There's so many questions in my mind na alam ko naman yung sagot but I can't believe it. It's hard to believe!

Literal na ang bigat ng puso ko. Lumakas lalo ang musika sa bar at umalis sila sa upuan namin, kaya hindi ko na masyadong naririnig ang usapan nila. Pero ang ilan sa mga narinig ko ay sapat na para masabing.....Sila na ni Rox.

Fuck.

Pinunasan ko ang tumulong luha sa aking mata. Ang sikip ng dibdib ko, I want to stand up and leave pero nanghihina ako. Hindi ko kaya, i feel like anytime, babagsak ako kung tatayo man ako.

Shit. But how? Why? Paanong nanliligaw sakanya, paanong sinagot na siya?

How about us?

Ano yung nangyari samin nitong mga nakaraang araw? Was that a lie? Ano yun wala lang? Tangina.

I bit my lowerlip. I tried to wipe my tears pero hindi ko kaya, it keeps on falling. Gusto kong umalis talaga, pero alam kong hindi ko kaya. Tinabunan ko ang aking mukha at doon humagulgol.

"Hey, Veronica?"

It's Arnold. Hindi ko siya nilingon.

"Hey? Bakit ka umiiyak? What happen?"

Naramdaman ko ang pag upo nya sa tabi ko pero hindi ako gumalaw. Naka yuko lamang ako at patuloy ang pag iyak.

Ang sakit. What was that? Paano yung samin? Hanggang dun nalang yon? But why did he do that kung nanliligaw na siya kay Savanna! I thought they were just flirting..... Hindi ko alam na nanliligaw pa din siya habang....

Habang naglalandian kami.

Fuck.

"Huy anong nangyari jan?" Narinig ko ang pag dami ng tao sa upuan namin.

I look fucked up. Hindi ko kayang mag panggap at ayusin ang sarili ko para masabing okay ako kasi hindi talaga.

I keep on crying. Nang maramdaman ko ang haplos ni Anika sa likod ko ay hindi ko na nakayanan kundi humagulgol sa dibdib nya. I hug her.

I need Alen. Siya lang ang makakapag comfort sakin, but since he's not here, pakiramdam ko makukuha ko ang comfort na yon kay Anika.

"Veronica what is it? You can tell me," she whispered while caressing my back.

Hindi ako nag salita at umiyak lang sakanya.

"Broken?" Narinig ko ang maingat na tanong ng isa pang kaibigan, ngunit wala din nag salita.

Tangina. Ang sakit naman. Paano kami? Is he....

Is he taking his revenge? Is that it?

Mas lalo lang bumigat ang puso ko, parang hindi naubusan ng luha ang mata ko dahil patuloy lang ito sa pag tulo.

Ang sakit naman nya mag higanti. Putangina. Ang sakit naman.

"Anika, uuwi na ako," I said between my cries.

Nang lingunin ang mga nakatingin ay nagulat ako dahil andun na pala silang lahat.

"I'll take her home," Si Arnold.

"Are you really okay? You can tell me what is up but....If you're not comfortable talking with it, it's fine."