Nilanghap ko ang sariwang hangin habang mabagal na naglalakad. Marahang hinahangin ang puting bestida na suot ko, I don't know if this is still Ysabelle's. Napagpasyahan kong mamasyal ngayon dito sa rancho dahil naalala ko ang pagpupumilit sa akin noon ni Ate Barbie na libutin ito. Also, medyo nagsasawa na ako sa madalas kong view sa loob ng mansyon nina Fire.
When I saw a herd of ducklings following a mother goose ay naisip kong sabayan sila. I craned my neck to see where they're going at nakita kong may pond sa di kalayuan. Natatawa ako sa paraan ng paglalakad nila, parang kapareho ko lang din dahil sa kaunting kirot ng binti ko.
Hindi na ako lumapit pa sa pond kung saan nagtampisaw ang mga bibe. The soil is quite soft too kaya baka maputikan ako. Sa paggala ko ng tingin sa rancho, I saw a couple of men in black, all look lean and stoic around the ranch. Sila ang mga bodyguard na kinuha ni Fire to guard around here. Ilang beses ko silang nakita noon and even heard that they threatened a couple of reporters before na gustong pumasok dito.
Bumalik ako sa mas patag na kalsada at inisip kung saan naman ako ngayon pupunta. I started humming while I walk at ang mga kamay ko ay magkahawak sa aking likod. I never felt this peaceful in my entire life. Napangiti ako nang marinig ang mga huni ng ibon.
Ilang saglit pa ay mga yapak naman ng kabayo ang narinig ko at parang palapit ito ng palapit. I turn around and saw Fire on a black horse. He is wearing his usual work clothes, maong na pantalon, boots and a shirt inside a checkered long sleeve polo.
Seryoso ang ekspresyon niya habang nakatingin sa akin. Gusto kong iiwas ang tingin ko sa kanya but he looks eye-catching at this moment. He looks like a knight that is ready to protect the princess and fight the enemies.
"Hindi ka raw nag-almusal," wika niya.
"Ah, di ako nagugutom but I drank my milk.."
He frowned, "Hindi magandang di kumakain ng breakfast."
I shrugged. He went down his horse smoothly. Namangha ako sa ginawa niyang iyon. I wonder if I can also learn how to ride a horse.
"Mang Lupe," tawag ni Fire sa likod. An old man wearing worn out maong pants and white polo shirt came to sight. Ipinaubaya ni Fire ang tali ng kabayo sa matanda. "Paki balik po si Midnight.."
"Sige, senyorito." tumango ang matanda ang iginiya ang kabayo palayo sa amin. They walk towards a barn kung saan may malawak na fence na nakapalibot doon.
"Let's have breakfast," anyaya ni Fire. Kumunot naman ang noo ko sa sinabi niya.
"Hindi ka pa kumakain?" tanong ko. His lips slightly opened at iniwas ang tingin. He said it's not good to skip breakfast pero siya ay nagtrabaho ng hindi pa kumakain non. I noticed how his jaw clenched. Para na naman akong batang manghang-mangha sa bawat detalye tungkol sa kanya.
"Ayoko munang bumalik sa loob. Dito muna ako sa labas," sabi ko. Muntik ko nang maidugtong na I feel suffocated inside.
It's not that walang hangin sa loob. Pakiramdam ko lang ay masyado akong binibigyang pansin ng mga tao roon. Pagkagising ko ay may kasambahay na agad na nakaantabay sa labas ng kwarto, mayroon din sa gitna at baba ng hagdan at kahit sa sala.
"Then we can have our breakfast there," turo ni Fire sa di kalayuan. Sinundan ko iyon ng tingin but I don't think I get where he's pointing at. He glanced at me and he probably saw my expression. Sinubukan kong tumingkayad para makita kung saan iyon because I'm curious.
"Saan?"
Lumapit siya sa akin at maingat na hinawakan ang bewang ko. I slightly stumble but good thing he's holding me! His hold now is firm.
