Mabuti na lang at hindi gaanong mainit dito sa Santa Ana kumpara sa Manila tuwing tanghali. She looks breathtakingly beautiful under the blue Skies while being surroundings by flowers and the fountain behind her.
“Fire di pa ako ready!” sabi niya at tinakpan niya ang kanyang mukha.
Natawa ako. Why would she be embarrassed? Maganda naman ang kuha at itsura niya. Kahit kailan ay hindi naging panget ang itsura niya.
“You ready?” tanong ko bago magbilang. Hindi maganda ang kuha sa kanya ng trabahante dito kanina. If she's going to post these photos dapat ay yung maayos.
“Fire stop!” then her enchanting laugh echoes at may napatingin sa kanyang isang grupo ng mga lalake.
No wonder boys like making conversations with her. She’s got a fruity voice that allures you even when she’s just plainly talking.
Lumapit ako ng konti habang pinagpapatuloy ang pagkuha ng letrato sa kanya. Tumayo siya at sinubukang agawin ang phone niya pero iniwas ko agad iyon. I couldn't help but smile again. She looks like a little rabbit jumping as she tries to reach my hand.
When she almost loses her balance, I immediately held her, afraid she might fall into the fountain. Her soft skin grazed with mine when we both stumble a little. My heart thumped loudly in my chest. Sana hindi niya naririnig.
I never really wish for us to have an intimate contact. Ayos na ako na makasama siya but during moments like this, when we're so close, I wish I could like her freely.
Gusto ko sana siyang yayain papunta sa maze. It's popular for its myth that once you get out of there, you can wish for something and it will come true. Gusto ko lang subukan na humiling. But we only have limited time, maybe next time.
She's humming to a song while looking outside, obviously pleased about this day. Hininaan ko ng kaunti ang volume ng pinapatugtog namin, a thing that I do whenever she hums, so I can hear her voice more. Mas magandang marinig ang boses niya sa personal kaysa roon sa mga video niya na pinapanood ko tuwing mag-isa.
Gusto ko siya katulad ng pagkakagusto niya sa akin. Pinigilan ko pero wala.. nahulog pa rin. Who wouldn't? She's a passionate person and hardworking. Alam niya kung ano ang gusto niya at pinagsisikapan niya. She has dreams for herself and she's driven to achieve it.
Bilib ako sa pagpupursigi niya. It shows in different forms mula sa pag-aaral, pagpeperform pati na rin sa pagsubok niyang kunin ang atensyon ko.
“Talaga?” my sister raised a brow. “What changed your mind Arthur? Akala ko ba pagbabasketball ang gusto mo?”
"Who" made me change my mind dapat ang tanong pero wala naman akong balak sagutin ang tanong niya.
I shrugged. “Hindi naman masama ang suggestion ni Papa. I want to know more about handling the ranch.”
“Okay.. talk to him then.”
“That's what I intend to do,” sagot ko bago kumatok sa opisina ni Papa dito sa rancho namin.
My circle of friends at school kind of helped me with matters in terms of business. Sakto kasi na ang mga magulang nila ay nasa larangan din ng agrikultura.
“I'll ask him. Actually.. pwede kayong magkausap personally kung pupunta ka sa birthday party ko at home,” ngiti ni Caitlyn.
“Kailan yon?”
Her smile faltered. “Next week, sa eighteen.”
Gusto kong mapakamot sa ulo. I am supposed to meet Ziana after her workshop that day. She wants to try the new milkshake Mikoy is going to make, libre niya raw iyon sa kanya. Pwede namang lumiban muna ng isang araw. We can go there next week.
“Ah. Sige.” sagot ko. Pumalakpak siya at ngumiti.
“See you there!”
Naging maayos naman ang pag-uusap namin ng tatay ni Caitlyn. There are also people who knows my father as well kaya naparami ang usapan mula sa diskarte nila sa pangangalaga ng mga hayop hanggang sa mga deals. Mas lalo tuloy akong naenganyo sa pamamahala.
“Fire,” one of my classmates waved at me from their table.
Nagpaalam ako sa mga kausap ko bago lumapit. Lance is frowning at nang makita niya ako ay may kakaiba siyang sinenyas gamit ang mga mata niya. I glanced at the smug look the other men are giving me.
Nakapamulsa ako at tinaggihan ang inalok nilang alak. Pabiro akong siniko ng tumawag sa akin, a guy from the men’s swimming team of our university.
“Is it true? May pinopormahan ka raw na bata?” his tone is full of malice.
“Kanino mo naman narinig yan?” I almost sneered at him but I controlled myself.
“Kay Andrea. She's in the same workshop with that girl you're fetching. Nakikita ka nila.”
Ang daldal talaga ng babaeng yon. Umiling ako.
“Her parents ask me sometimes since our mothers are best friends.”
Totoo naman. Tita Charlotte once asked me to fetch Ziana at si Mama naman ay pinilit ako kaya ginawa ko na lang. Their family can hire another driver but for some reasons, walang tiwala si Tito Christopher sa ibang tao. Tama naman siya lalo na't parang madaling magtiwala itong si Ziana, minsan ay nakakatulog pa sa biyahe dahil sa pagod. Delikado na.
They all look amused except for Lance.
“Say. How old is she?”
Siniko ng isang nasa gilid ang katabi niya. “Hey, how young was the last girl you banged?” bulong nito.
Are they implying that I'm hitting on her so I could bed her? Someone that young? Gago ba tong mga to?! Doon na sumama ang timpla ko.
Hahablutin ko na sana ang kwelyo niya nang pinigilan ako ni Lance. Nabigla ang gago pero nagawa pa ring ngumisi.
“Bata na pala ngayon ang gusto mo? Bro, don't worry di lang ikaw ang ganyan.”
“We actually know a place if you want someone that young. Ayos lang yan Fire,” dagdag pa ng isa pang siraulo na parang hindi naman malaking bagay iyon.
“Ano?” I sneered at him. Isang hakbang lang at masasapak ko na rin ito.
“Fire,” pigil sa akin ni Lance. Humigpit lalo ang hawak niya sa braso ko.
I wanted to punch the hell out of these men. Do they look at Ziana and have those kinds of thoughts in mind? Tangina niyo ba!
Galit akong umalis doon. Hindi ko na pinansin ang pag tawag sa akin ni Caitlyn o ang pagsalubong sa akin ni Lovely na papasok pa lang sa loob. I also didn’t mind the stares they’re giving me. I am pissed!
“Ah.” Tyler mused while he's busy fixing a black car. “Gusto mo pero di pwede kasi bata pa. Tama lang naman. Huwag muna. Maghintay ka.”
“Oo nga po, Sir. Pagka matanda na, saka mo na ligawan,” Boni, one of the attendants in Tyler's shop, said. Inabot niya ang langis na hinihingi kanina ni Tyler.
Iyon naman talaga ang balak ko. Hanggang sa maabot niya ang pangarap niya at kapag matagumpay na ako sa pamamahala sa rancho, saka ko pa lang susubukang manligaw.
“If she still likes you then,” Tyler added, nilingon niya ako at ngumisi.
“Delikado sinasabi ko sayo. Yang ganyang bata madaling mapikot.” sabi naman ng mekaniko sa tabi nila.
“Ha? Paano mo nasabi Emil?” tumawa ng konti si Tyler, his eyes are now focused on the machine in front of him.
Dito ako dumiretso sa shop niya pagkaalis ko sa party ni Caitlyn. Hindi ko kayang umuwi sa bahay namin dahil baka gambalain ako ni Fiona. I know she also hears things about me and Ziana hanging out but she doesn't dare to ask questions. She just keep things to herself at kapag napuno na ay saka lang magsasalita.
When Tyler is done, may tinawag siyang isa pang trabahante. He's busy wiping his hands covered with grease then tossed a can of beer to me.
“Kasi boss, yung bata gustong-gusto itong si Fire..” tinuro ako ni Emil gamit ang hawak niyang wrench. “... yung mga ganyan, bumibigay agad. Oh! Oh, wag mo akong titigan ng ganyan!” bahagya siyang umatras at nagtago sa likod ng sasakyan.
Nagtaas ako ng kilay. “Ano?”
Tyler chuckled. “You look like you're going to break his neck. Easy ka lang,” he said, tapping my right shoulder. I sighed then drink the beer. Dapat yata umuwi na lang ako.
“Nakakatakot ka namang tumingin..” hawak ni Emil sa dibdib niya. “Parang yung pinsan mo lang.”
“Sino? Yung mukhang anghel na parang guardian angel ni--?” nagtatakang tanong ni Toni na naliligpit ang mga ginamit ni Tyler kanina.
“Hindi. Yung magpupulis,” putol ni Boni sa sinasabi niya.
“Calm down,” nagawa pang tumawa ni Tyler na parang walang pinoproblema sa mundo. “Where’s the carefree guy I know? Masyado kang seryoso.”
Sumandal ako sa upuan at ipinatong ang braso. Dapat naman talagang seryosohin ang bagay na iyon. What if I might affect her future?
“Her grades are flopping. Hindi siya nagparticipate sa isang event ngayon dahil pinagfo-focus siya ni Zian sa pag-aaral,” narinig kong kinuwento ni Conrad sa kanyang pinsan, isang araw nang bumisita ako sa shop ni Tyler para bumili ng isang piyesa para sa sasakyan ko.
I hid behind the shelf. May kinuha ako at nagkunwaring interesado doon. Tyler’s staff didn’t mind me.
“Oh?” tanging sagot ni Tyler na tila ba walang pakialam.
“Paki sabi na lang kay Fire niyan. Baka naiimpluwensyahan niya si Ziana that's why..”
I watch Conrad left the shop. Binati siya nina Toni at Emil, he smiled at them. Hindi ko na napansin ang paglakad ni Tyler palapit sa akin habang tinatali ang mahaba niyang buhok.
“You heard that?”
“She told me that her grades are fine,” sabi ko habang inaalala ang usapan naming dalawa kagabi. She sounded tired but kept on talking to me. Hindi ako gaanong nakakasagot dahil pakiramdam ko pagod nga siya at dapat nang magpahinga.
Nabanggit noon ni Zian that his twin should maintain a particular grade so their father will allow her participate in the upcoming audition when she turns eighteen. Malapit na iyon and she should not mess up. She’s been practicing really hard! It would be a waste kung hindi man lang siya makakapag-audition!
“Ghost her! Yan na lang talaga ang naiisip ko,” iritadong sinabi ni Paolo.
I looked at him in disbelief then shook my head.
“You don’t want to reject her directly, you don’t want to just text her to leave you alone, you don’t want to say anything..” Lance enumerated. He looks more frustrated than me. “Anong gusto mong gawin?”
“Sige nga. Paano ka lalayo sa kanya ng payapa? May ganon ba? May nagbi-break ba ng ganon?”
“Bro they’re not even in a relationship,” singit ni Tyler na natatawa pa. Gago ka talaga.
“Buti pa yung pinsan mo no? He’s got side chicks.”
Leo clapped like he suddenly got a bright idea. “Yun na lang kaya idahilan mo! You’ve got a girl! Lalayuan ka niyan talaga.”
I deadpan looked at him. “Then she will reject me the moment I court her.”
“Ay, manliligaw ka? Marunong ka?” hawak ni Tyler sa balikat ko. I pushed his hand away.
“Lakas mangasar dati nito ni Fire sa ganyan.”
“Got a taste of your own medicine, huh.”
I didn’t know asking for an advice can be this painful. Gusto kong batukan bawat isa sa kanila pero sila lang ang mapagkakatiwalaan ko. Alfred and Hughes are busy with their own lives.
“Why not ghost her? Then kapag nagtanong na kung bakit magdahilan ka like everything is just a bet,” Tyler suggested.
“You’re really good in breaking hearts,” kumento ko.
“That’s what a playboy does.”
“Iyon na lang ang gawin mo bro. I doubt she will ask you why personally. Madalas ang ganyan sa mga chat lang or tawag.”
“Pinagpustahan natin yung isa sa mga kotse mo pang karera.” Dagdag ni Paolo.
I thought it’s going to be easy. I made myself content with just watching and listening to her cover songs again. Bumalik ako sa pakikisalamuha sa mga kaibigan ko. I started learning how to manage the ranch on weekends.
She still sends me messages at para akong tanga na agad kinukuha ang phone ko para tignan iyon imbis na huwag nang pansin. Hindi ko naman kayang i-block ang numero niya. Her simple “Hi” or “How are you?” gets me. It shakes the things I promised myself. Pinigilan ko ang sarili ko. I am not a good influence. Simula nang pumasok ako ng tuluyan sa buhay niya unti-unti siyang nahihila pababa.
If she forgets about me, I can always try again. Sana lang ay gusto niya pa rin ako non. How selfish can you be Fire?
“Akala ko true na lumalabas kayo nung girl na sinasabi ni Andrea,” Lovely said.
