32.BÖLÜM

160 7 0
                                    

Onun burda ne işi vardı. Üstelik şuan kollarının arasındaydım. Nasıl bir tepki vereceğimi bilmiyordum. Biraz tepkisiz kaldıktan sonra göz yaşlarımı silip boğazımı temizleyip kollarından çıktım.

Ayağa kalkıp üstümü silkeleyip sakin bir sesle " Burda ne arıyorsun?" diye sordum.

Ayağa kalkıp önümde durdu. Ona  göğe bakar gibi kafamı kaldırarak bakıyordum.
Gözlerimin içine bakarak "Seni." dedi.

"Neden?" diye sordum.

Sorumu es geçip " Hava çok soğudu. Artık gidelim." dedi.

"Neden?" diye sorumu tekrarladım.

"Ne duymak istiyorsun?" dedi.

"Beni neden aradığını?" dedim.

"Matio burda olduğunu ve seni getirmemi istedi." dedi.

"Anladım. Ama ben biraz daha burda kalacağım." dedim.

"Tamam. Beraber kalırız ." dedi.

Ağlamaktan zaten sesim kısılmıştı. Bir de Dereğe laf anlatmaya çalışıyordum.
Derin bir nefes alıp
"Yalnız kalmak istiyorum." dedim.

"Öyle bir seçeneğin yok." dedi kararlılıkla.

Onunla şuan sonuna kadar inatlaşırdım ama hem çok yorgundum hem de yüzünü özlemiştim.

Arkamı dönüp mezarlığın çıkışına doğru ilerledim. O da arkamdan geliyordu.

Tam arabamın kapısını açmıştım ki kendi arabasını işaret ederek
"Benimle geliyorsun." dedi.

"Ben kendi arabamla giderim." dedim.

"Eva uzatma bin şu arabaya." dedi.

"Bak zaten dediğini yaptım. Matio'yu arar eve gittiğimi söylerim. Beni bırakmak zorunda değilsin." dedim.

Derek cevap vermeden arabanın kapısını binmem için açtı.
Yüzüne kötü kötü baktıktan sonra arabamın kapısını hızla çarpıp kapattım.

Dereğin arabasına binip arkama yaslandım. Derek kapımı kapatıp yanımdaki yerini aldı.

"Arabam ne olacak?" dedim.

"Birini gönderir aldırırım." dedi.

Cevap vermeyip yolu izlemeye başladım.

Biraz zaman sonra kendi evine doğru gittiğini anlayınca " Beni evime götürebilir misin? " dedim.

"Matio bu gece eve gelmeyecek." dedi.

"Önemi yok . İlk defa tek kalmayacağım." dedim.

Derek yolu değiştirince arkama yaslanıp yeniden dışarıyı izlemeye koyuldum.

Biraz sonra bizim evin önündeydik.
Arabanın kapısını açıp Dereğe döndüm. 
Bana bakıyordu.
"Teşekkür ederim." deyip cevabını beklemeden arabadan indim.

Ben eve girene kadar gitmemişti. Gülümseyerek mutfağa gittim. Mutlu olmuştum.
Yüzümdeki sırıtışla bir şeyler atıştırıp odama çıktım.
Aynada kendimi görmemle yüzümdeki sırıtış yavaşça silindi.

Bu tiple mi Derek beni görmüştü.
Gözlerim kızarmış ve şişmişti. Dudaklarım çatlamıştı.
Tam bir faciaydım.

Kendimi bir şekilde avutup elimi yüzümü yıkayıp geceliklerimi giydim.

Yatağıma yatıp Dereğin bana sarılışını düşünerek uykuya daldım.

Sabah uyandığımda gözlerimi açmamla kapatmam bir oldu.
Dün çok fazla ağladığım için gözlerim ağrıyordu.
Biraz daha tepkisiz yatakta uzandıktan sonra kalkıp elimi yüzümü yıkadım.

AVCI (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin