44.BÖLÜM

131 5 0
                                    

Derin uykumdan çıplak sırtıma konan öpücüklerle uyandım. Gözlerimi açmadan gülümseyerek gerindim ve geri uykuma kaldığım yerden devam ettim.

Derek canımı acıtmadan sırtımı ısırınca gözlerimi açıp geri kaçtım.

Derek'in erkeksi gülüş sesini duyunca arkamı dönüp Derek'e bakmaya başladım. Ne kadar da güzel gülüyordu. Çok gülmezdi ama gülünce de gözlerinin içi gülerdi. Şuan da olduğu gibi.

Kendisine hayran hayran baktığımı fark eden Derek daha çok gülüp beni kollarının arasına aldı.

Saçlarıma ardı ardına öpücükler kondurdu.
Başım göğsünde tekrar uykuya dalacaktım ki Derek "Hayır Eva uyumak yok." deyip yataktan kalktı.

Çıplak vücudunu görünce hemen önüme döndüm. Derek'in kahkahasını duyunca yüzüme daha çok ateş bastı.
Kızarıp bozarmıştım.

Derek "Beni burada bekle. Hemen geleceğim." deyip pantolonunu giydi ve odadan çıktı.

Acaba ne yapacaktı? Derek gelmeden ayağa kalkıp üzerime birşeyler geçirdim.

Çok geçmeden Derek kaslı gövdesiyle elinde kahvaltıyla geri döndü.

Gülümseyerek onu izledim. Elindeki tepsiyi yatağa koyup yanıma oturdu ve "Sana kahvaltı hazırladım." dedi.

Yanağını öpüp "Düşünceli sevgilim." dedim.

Karşılıklı kahvaltımızı yaptıktan sonra Derek'in dikkatle beni izlediğini fark ettim.
Daha fazla dayanamayıp "Sorun ne Derek?" dedim.

Derek önüne dönüp "Sorun yok." dedi.

Tek kaşımı kaldırıp dikkatle yüzüne bakmaya başladım ve "Söyle hadi Derek." dedim.

Derek "Pişman değilsin değil mi?" diye sordu.

Ona pişman gibi mi gözükmüştüm?

"Hayır tabiki. Birbirimizin olduk. Neden böyle düşündün?" diye sordum.

Derek sözlerimi duyduktan sonra rahatlayarak genişçe sırıtıp "Bilmiyorum. İlkin oldum. Belki pişman olmuşsundur diye düşündüm." dedi.

"Bir daha böyle düşünme. Seni çok seviyorum." dedim.

Derek'in böyle düşünmesi bir yandan normaldi . İlkim olmuştu. Ama ben onun ilki değildim tabiki. Ama bu demek değil ki sonu olmayacağım.

Derek "İyi ki hayatıma girmişsin. Ben çok şanslı bir adamım. Seni herşeyden çok seviyorum." dedi.

******

5 GÜN SONRA

Dün Loxias ile buluşmuştuk ve birlikte bir restoranda yemek yemiştik. Herzaman ki gibi yine çokça susuyorduk ama eskisi kadar ona yabancı davranmıyordum. Hatta ona alışmaya başlamıştım. Hatta ve hatta dün ona baba demiştim. Kendisi böyle istemişti . Yüzündeki mutluluğu görseniz şaşırıp kalırdınız.

Bugünde işte evde kös kös oturuyordum. Çoğu zaman yaptığım gibi.
Salona geçip televizyonu açmıştım ki kapı çaldı.

Derek gelmiştir diye hızlıca kapıyı açtım. Ama karşımda hiç ama hiç beklemediğim biri duruyordu.

Onu uzun zamandır görmemiştim. Ortalıklarda yoktu ama şuan karşımda sırıtarak yüzündeki galibiyet ifadesiyle duruyordu.

"Beni içeri almayacak mısın?" diye sorunca yana çekilip içeri girmesini bekledim.

Ciddi anlamda Lisa'nın benim evimde ne işi vardı?
Birazdan öğrenirdim.

Lisa gereksiz bir özgüvenle salona geçip koltuğa oturdu ve sırıtarak bacak bacak üstüne attı.

AVCI (Tamamlandı)Where stories live. Discover now