Lisa'nın sözlerini duyunca ağlamamak için kendimi zor tuttum.
Ben buradan gittikten sonra kimseye Derek'e baktığım gibi bakmamıştım ama o yeniden Lisayla mı barışmıştı?
Lisa'nın karşısında yine acınacak duruma gelemezdim.
Boğazımı temizleyip "Amacına ulaştın demek?" dedim ve gülümseyerek ekledim. "Senin adına sevindim." dedim.
Lisa yüzüme dikkatle bakıp doğru söyleyip söylemediğimi anlamaya çalışıyordu.
"Bende seviniyorum. O yüzden artık Derekten uzak dur." dedi.
Gülerek "Bunları söylemek için mi değerli vaktimi boşa harcadın?" dedim.
Lisa cevap vermeyince arkamı dönüp oradan uzaklaştım.
Şuan bağıra bağıra ağlamak istiyordum. Gözlerim dolmuştu.
Bunu bana nasıl yapabildi? Gözümden düşen yaşı silip arabaya bindim. Bende hâlâ bir ümit beni unutmadığını , sevdiğini düşünüyordum.
Ne kadar da safmışım.
Gözyaşlarımı kurulayıp aynadan kendime baktım.
Barnas'ın arada bir keyif olsun diye içtiği sigaradan bir dal alıp yaktım.
Sigaramın sonuna gelince camdan dışarı atıp arabadan çıktım. Barnas hâlâ gelmemişti.
Son kez aynadan yüzümü kontrol ettim. Makyajım akmamıştı ve de gözlerimde kızarmamıştı.
Üzerimi düzenleyip eve doğru ilerledim. İçeri girip salona bakındım ama Barnas orada değildi.
Emma yanıma gelip "Nereye kayboldun?" diye sordu.
"Dışarıdaydım." dedim.
Emma "Sen sigara mı içtin?" dedi.
"Kızım sende de ne burun varmış öyle." dedim.
Ardından "Barnas nerde?" diye sordum.
"Bilmiyorum ama büyük salona geçmiş olabilirler." dedi.
"Anladım. Bana onu bulsan olur mu? Artık eve gidelim." dedim.
Emma" Acelen niye? Kız kıza vakit geçirirdik ne güzel." dedi.
"Daha buralardayım. Bol bol kız kıza vakit geçiririz." dedim.
"Daha buralardayım derken? Geri gitmeyeceksin değil mi?" dedi.
"Bunları sonra konuşuruz. Sen bana Barnas'ı bulsan." dedim.
"Tamam." deyip merdivenlerden çıktı.
Mutfağa gidip kendime su doldurdum. Son öğrendiğimden sonra bana bir bardak soğuk su içmek düşerdi zaten.
Suyumu içtikten sonra dışarı çıkıp arabanın yanına gidip arabaya yaslandım. Barnastan hâlâ ses yoktu.
Başıma ağrılar girmişti. Daha fazla burada durmak istemiyordum.
Telefonumdan yeni indirdiğim çevrimiçi bir savaş oyunu oynuyordum. Derek kapıdan çıktı. Telefonla konuşuyordu. Beni fark etmemişti. Etmemesi de normaldi zaten.
Sıkıntıyla nefes alıp yeniden telefonuma döndüm. Madem benimle göz göze gelecek kadar bile beni umursamıyordu aynı karşılığı da görürdü.
Lisa'nın sesini duyunca kafamı telefondan kaldırıp baktım. Lisa Derek'in dibine kadar girmiş birşeyler söylüyordu.
Sevgililer sonuçta.
Moralim burada durduğum her saniye daha da bozuluyordu. Burnumun ucu sızlıyor gözlerim sürekli doluyordu.
Biran önce eve gidip ağlayıp rahatlamam lazımdı.
Ama beni en çok üzende Derek'in bir saniyecik bile olsa bana bakmamasıydı.
Barnas kapıdan çıkınca sonunda bir oh çektim. Derekle ve diğerleriyle el sıkışıp yanıma geldi. Karşıma geçip burnumun ucunu sıkıp "Benim faremi kim üzdü?" dedi.
