Tam kapıdan çıkacaktım ki "Veda konuşması mı yapıyorsun?" dedi.
Arkamı usulca dönüp gözlerinin içine bakarak "Belki." dedim.
Derek gözlerini benden ayırmıyordu. Sanki gitmemden korkar gibi hâli vardı. Yada ben öyle görmek istiyordum.
Derek sonunda gözlerini gözlerimden çekip pencereye döndü.
Oysa bana kal demesini. Gitme demesini isterdim. Ama o sadece yüzünü çevirmişti.
Darren Derek'e bakıp "Eva bence biraz daha kal. Birlikte hiç vakit geçiremedik. " dedi.
Solgun bir gülümsemeyle "Belki başka bir zaman. Artık dönmem gerekiyor." dedim.
Darren başını sallayıp Derek'e bakındı. Kalmamı Derek için istiyordu . Derek söylemesede yüzünden üzüldüğü anlaşılıyordu. Üstelik Darren Derek'in en yakın arkadaşıydı. Onunla konuşmuş olmalıydı.
Belkide Derek beni uçaktan indirdiğinde kavga etmeseydik , birbirimizi sevdiğimizi daha düzgünce söyleseydik şuanda Derek'e özlemle değilde mutluluktan parlayan gözlerle bakabilirdim.
Derekten gözlerimi çekip Darren'e "Yarın görüşürüz." dedim.
Darren başını sallayıp "Görüşürüz Eva." dedi.
Kapıdan çıkınca moralim daha da çok bozuldu. Hep herşeyin iyi olacağını düşlüyordum ama düşlerim hep ters tepiyordu.
Çok mu zordu bana kal demesi? Oysa bana daha birkaç gün önce seni hâlâ seviyorum demişti ve tabi bana hakettiğimden fazla değer verdiğini , beni koyduğu yere acıdığınıda söylemişti.
Söylediği sözler kafamın içinde dönüp duruyordu. Ama zaten mutluluk bana ayak uyduramıyordu.
Kendime çeki düzen verip hastaneden çıktım. Arabaya binip eve doğru sürdüm.
Eve gelince ilk iş odama çıkıp Kendimi yatağa attım. Gözlerimi kapatıp uykuya dalacaktım ki Emma odaya damladı.
Uyumuş numarası yapıyordum ki Emma başımda dikilip "Odaya çıkalı 5 dakika bile olmadı. Numara yapma Eva. Ne kadar hızlı anlatırsan o kadar hızlı uyursun." dedi.
Oflayarak gözlerimi açıp "Neyi anlatacağım Emma?" dedim.
"Sabahtan beri Derek'in yanındasın. Hiçbir şey olmadı mı?" diye sordu.
"Olmadı. Doğru düzgün konuşmadık bile. Şimdi izin verde biraz uyuyayım. Yarın dönüyorum. Dinlenmem lazım." dedim.
"Öyle olsun bakalım." dedi ve odadan çıktı. Olan bütün kötü şeylere rağmen gözlerimi kapatıp uykunun güvenli kollarına kendimi bıraktım.
***
Emma'nın sesiyle gözlerimi açtım. Birşeyler söyleniyordu ama anlayamıyordum.
Yorgan üzerimden çekilince kapattığım gözlerimi açıp Emmaya baktım.
"Aval aval bakma Eva. Saatten haberin varmı? Öğle oldu." dedi.
Yataktan hızla doğrulup ayağa kalktım.
"Yine ayı gibi uyumuşum." deyip lavaboya koştum. Elimi yüzümü yıkayıp dolabın önüne geçtim .
Önce camdan havaya bakındım. Yağmur yağıyordu. Tamda ruhumu yansıtan bir hava vardı. Gökyüzü benim yerime ağlıyordu.
Altıma siyah tayt ve siyah uzun sweat giyindim. Aynanın karşısına geçip saçlarımı hızla tarayıp bıraktım. Böyle giderse aklımdaki düşünceleri eyleme geçirmeden uçağı kaçıracaktım .
