Mafia Heiress Married the Mafia Boss- COMPLETED✔

CHAPTER 3

YNA's POV

Nandito ako sa opisina ngayon. Walang pasok ngayon kaya okey lang. Naka-upo ako sa swivel chair ko habang nagsusulat at naglalaptop para sa trabaho. Well, mas okey na rin itong maging busy ako para makalimutan ko muna panandalian ang mangyari.

Yung sa last will and testament ni daddy ang nagpapasakit ng ulo ko. Kailangan ko na kasi daw magpakasal sa anak ng bestfriend nila ni mommy bago mawala ang lahat sakin. Ni bahay ko mawawala kung hindi pa ako magpapakasal.

*knock*knock*

Narinig kong may kumatok. "Come in." I said habang patuloy pa rin sa ginagawa.

I could see in my peripheral na may pumasok. "Goodmorning, ma'am." bati nung secretary ko.

"Morning." walang ganang bati ko ng hindi siya tinignan.

"Uhm, may lunch meeting po kayo with Mr. Damzel Troy Damien sa Japanese restaurant na pagmamay-ari niyo, ma'am." aniya.

Natigilan ako sa ginagawa ko at nag-angat ng tingin sa kaniya. "Damzel Troy Damien?" kunot-noong tanong ko.

She nodded. "Yes, ma'am."

Ugh! Siya yung gustong ipakasal sakin nila dad. "Okey." Nagpatuloy na ulit ako sa ginagawa ko.

Siguro mas okey na rin yung makapag-usap kami. Sa totoo lang, I don't know him. I tried to research about him at ang lumabas ay siya ang may-ari ng Damien's Corporation and also the youngest billionaire. Woah! That's how rich he is. He also the owner of Lux's Corporation. How he manage that anyway? Iisa lang siya pero dadalawa ang companya. Wew!

Aside from that, meron din siyang kapatid na bata. It's 10 years old I guess? Pero kahit ni isang picture ni Mr. Damien ay wala akong makita.

At ito pa yung sinabi ng Red Organization sakin, he is a mafia boss, like my dad. Yung pumatay daw sa parents niya at pumatay sa parents nila insan at iba pang members ng red org. ay iisa. Kaya pinaghiganti sila ng parents ko, pinatay ng daddy ko ang pumatay sa parents nila kaya gumanti yung Kairo at iba pa.

Sabi nila insan ay mas mabuti daw ang magpakasal kami ni Mr. Damien para mas madaling mapabagsak ang kalaban namin.

Tinignan ko ang relo ko and it's 11:30am already. Niligpit ko muna ang mga ginagawa ko at kinuha ang bag. Nagretouch lang ako saglit bago umalis.

"Goodmorning, ma'am."

"Goodmorning, Ms. Suarez."

Bati sakin ng mga tauhan na nadadaanan ko. I just smiled at them habang naglalakad.

Nung makarating ako sa parking lot ay agad akong pumasok sa kotse at pinaharurot.

Tungkol saan ba ang imemeeting namin ni Mr. Damien? Tungkol ba yan sa business? O di kaya, alam na niyang ikakasal ako sa kaniya? Pero paano? Hays.

Huminto na ako sa Japanese restaurant tulad nung sabi ng secretary ko at bumaba.

"Goodafternoon, Ms. Suarez." bati nung staff.

I just nodded. "Where's Mr. Damien?" I asked.

"This way, ma'am." iginaya niya ako sa isang table na may dalawang lalaki.

Ang isang lalaki ay medyo may katandaan na. At muntik na akong mapanganga nung makita ko ang isang lalaki, siguro nasa 25 years old na siya and guess what? Sobrang gwapo!!

"A-Am I late?" damn! Why am I stuttering?

Napatingin silang dalawa sakin. "No, you're not. Have a seat." sagot ni pogi.

Umupo naman ako gaya ng sabi niya. "Anong kailangan niyo?" tanong ko.

"By the way, I am Damzel Troy Damien and this is Mr. Alfer." pakilala nung pogi.

I nodded. "I'm Ivanna Yvon Suarez. Nice to meet you." nakipag-shakehands ako sa kanila.

"Let's order some food first. Waiter!" tawag niya sa waiter.

Agad namang lumapit. "Yes sir, ma'am?" tanong niya. Sinabi naman namin ang o-orderin namin at umalis na siya.

"I know, you know about our marriage." umpisa niya.

I nodded. "Uh, yeah. So, alam mo rin pala?" tanong ko.

He smirked. "Yeah." tipid na sagot niya.

"Then, what about it?" I asked.

Gosh! He's so handsome. Mom, dad! Thank you for giving me this handsome husband. I love you so much! Chos!

May inabot naman siyang envelope sakin kaya kinuha ko yun. "It's a marriage contract." aniya.

Pero bago ko pa mabuksan ay dumating na ang order namin. "Here's your order, ma'am, sir. Enjoy your lunch!" aniya.

"Thank you." I said.

"Welcome, ma'am, sir." aniya at umalis.

"Later ko na babasahin. I'm so hungry." I said. He just nodded at nagsimula na kaming kumain.

Tahimik lang kaming kumakain, lalo na si Mr. Alferez. Nung matapos kami ay nagsalita ulit si Damzel.

"Here's the pen." aniya sabay abot ng ballpen sakin.

Tinanggap ko iyon at binuksan ang envelope kanina. Binasa ko muna yung nakalagay dito.

Marriage Certificate of Damzel Troy Damien and Ivanna Yvon Suarez.

"T-Teka lang ha! Pipirma lang ba ako dito at kasal na tayo?" tanong ko.

He smirked and nodded. "Yeah."

"Ano?! Bakit? Wala man lang bang reception? Mga bisita? Pagkain? Gowns? Gosh! Hindi ganito yung wedding dream ko! Gusto ko yung engrande kasi once in a lifetime lang ang kasal!" reklamo ko.

Kumunot naman ang noo ni Damzel. "Bakit gusto mo ng engrande? Dapat kung mag-eengrande ka ay yung mahal niyo ang isa't-isa. Tss." aniya.

I pout when I realized that he's right. "Alam mo ba nung bata ako ay itong kasal na ang iniisip ko? Yung maglalakad ako papunta sa altar kung saan naghihingay ang taong mahal ko pero wala na. My wedding dream has gone." mangiyak-ngiyak na sabi ko.

Tinignan naman ako ng masama ni Damzel. "Don't waste our time. We are here for that and just sign that papers and done. Hindi kami nandito para makinig sa mga drama mong walang kahahantungan. At mas lalong hindi kami nandito para maki-usosyo sa wedding dream mo." aniya.

I frowned. "I hate you!" singhal ko.

He smirked at me. "The feeling is mutual." sabi niya.

"Ugh! I hate you! I hate this! I hate this marriage!" bulong ko at padabog na pinirmahan lahat ng papels at ibinalik sa kaniya. "Here, happy?"

He smirked. "You're my wife now." aniya.

Yes you are, because we're married.

*-*-*-*-*-*-*-*-*