Mafia Heiress Married the Mafia Boss- COMPLETED✔

CHAPTER 5

YNA's POV

"Sleepyhead wake-up!"

Dahan-dahan kong minulat ang mata ko nung may umalog sakin. "Bakit?" antok na tanong ko.

He smirked. "You have to learn how to used guns. So fix yourself now." aniya.

Kinuha ko ang cellphone ko sa tabi ng lamp. "Eh? Alas 3 palang ng madaling araw." sabi ko at pumikit ulit.

"I will kiss you kung hindi ka babangon." aniya.

I yawned before reply him. "Kiss your ass." sabi ko habang nakapikit pa rin.

"I'll only count one to three."

"Count your ass."

"One"

"I don't care, I'm still sleepy." sagot ko.

"Two"

"I have a class later."

"Three"

"God! Stop tha--"

Nanlaki ang mata ko nung maramdaman ko ang kung anong malambot sa labi ko na ikinabilis ng tibok ng puso ko. He kiss me??

"What the hell?!" sigaw ko sabay balikwas ng bangon.

He chuckled. "Your lips is so soft, huh?" he said.

I glared at him. "Pervert!"

"I'm not. Pfft. Fix yourself now or else I will kiss you again."

I stood up ang walking towards the bathroom and ignoring him. The hell! He kiss me. Damn!

Pagkapasok ko sa banyo ay napahawak agad ako ng dibdib ko na ang bilis parin ng tibok. What the hell is this? Ughh!

Naligo nalang ako at paglabas ko ay wala na dun si Damzel kaya nakahinga ako ng maluwag. Magnanakaw ng halik ugh!

Pumili na ako ng damit at nagbihis bago bumaba. Just I thought, nasa salas siya.

"Ano na? Uupo ka nalang jan?" inis na tanong ko.

He smirked. "Let's go." anyaya niya at pumasok sa isang kwarto kong saan kami nagga-gunfiring kahapon.

LUTHOR's POV

"Who ordered you to follow us?" I asked the spy while I pointed the gun on his forehead na nahuli namin ni Kevin.

We're here in our so-called-hide-out with Kevin, my brother and this fvcking guy. It's 4AM in the morning and I'm so sleepy.

"WALA AKONG SASABIHIN!! KILL ME IF YOU WANT DAHIL MAMATAY RIN KAYONG LAHAT!! ZEUS AND RED ORGANIZATI--"

*BANG*

"Tss. Daming satsat." I whispered and turn my glance to Kevin who's busy with his phone. "I have to go." I said to him.

He look at me and he stood up. "Sabay na tayo." he said at umalis na kami dun.

"Clean the mess." I said sa mga tauhan namin and he nodded.

AIZLE's POV

I'm on my way to Damzel's pad. Gutom na din ako at doon na ako magbe-breakfast.

I just park my baby (ang kotse ko ang tinutukoy ko) at pumasok na sa loob. Tanging maid lang ang nakita ko.

"Goodmorning sir Aizle." bati niya at bahagyang yumuko.

I nodded. "Morning, where's Damzel?" I asked her.

"Sa kusina, sir."

I nodded again and tap her shoulder. "Thanks." pumunta na ako ng kusina. "Yow! Morning!" bati ko sabay upo.

They three look at me at masama agad ang tingin ni Damzel sakin. "Goodmorning, hyung!" oh! It's Daniel.

I smiled at him. "What the hell are you doing here, Asshole?" kalmadong tanong ni Damzel.

Kumuha ako ng pagkain at sumubo. "Obviously, kumakain." I said habang ngumunguya. Tinignan ko naman ang babae na nagtataka ata sakin. "Hi Ivanna Yvon Suarez, I'm Aizle Caleb Orenaz the gwapo at your service." pakilala ko.

Nagulat naman siya. "Hi! Yna nalang, mahaba ang fullname eh." aniya.

"Hehe Yna."

Tumikhim naman si Damzel kaya napatingin kami sa kaniya. "What do you want?" tanong niya ulit.

"Later." tipid na sagot ko.

"Tss." pfft.

YNA's POV

Kasabay ko si Daniel ngayon sa kotse, hinatid kami ng driver niya sa school. At dahil mas malapit lang ang school ko ay nauna akong ihatid.

"Bye, Daniel!" paalam ko.

He kissed my cheek. "Bye, Noona!"

Bumaba na ako ng kotse at pumasok sa loob. Ayaw ko sanang pumasok ngayon dahil inaantok pa ako pero naalala kong hindi pala ako pumasok kahapon kaya wala akong choice kundi ang tiisin ang antok.

Nung makapasok ako sa classroom ay agad akong umupo sa tabi ni Marion. "Goodmorning, Yna!" masiglang bati niya.

Well, lagi naman siyang ganito. "Goodmorning!" masiglang bati ko rin.

"Bakit absent ka kahapon?" he asked me.

Bakit nga ba? Ah, dahil lumipat ako ng bahay kahapon at nagpahinga. "May urgent meeting sa company."

Okey I lied. Ang alam lang kasi niya ay ako na ang naghahandle ng company namin pero hindi niya alam na may asawa na ako at wala rin naman akong balak sabihin kahit kanino dito sa school.

Hindi naman siya nakapagsalita pa dahil dumating na ang professor namin. Gaya ng inaasahan ay tinanong ako bakit wala ako kahapon so I answer them the same of what I said to Marion. Kukuha lang sana ako ng handouts ngayon pero hindi ko nalang itinuloy dahil mabobored lang ako sa bahay no!

Nung lunch time ay sabay kami ni Marion papuntang cafeteria. As always. Like me, ako lang din ang kaibigan niya at siya lang ang kaibigan ko. Not because he's nerd, it's because he don't want a lot of friend.

Um-order na kami at naupo sa palagi naming pwesto. "Nahihirapan ka ba sa companya niyo?" bigla niyang tanong.

Sumubo muna ako bago siya sinagot. "Hindi naman. Nung buhay pa si daddy ay he always teach me how to handle the company kahit hindi naman business management ang kinuha kong kurso. Sabi niya, kailangan ko daw matuto dahil nag-iisa lang nila akong anak at ako din naman daw ang maghahandle niyan soon if they're gone. That's what he said." my voice cracked when I said 'if they're gone' kaya tumikhim ako. "Let's not talk about it." pilit ngiting sabi ko.

I saw in his eyes worried look. "I-I'm sorry, Yna." sinsero niyang sabi.

Kumunot naman ang noo ko sa kaniya. "Don't be sorry, I'm okey and it's okey. Forget about it okey?" nakangiting sabi ko.

He smiled back at me. "I can't help it. I'm so worried of you lalo na ang wala ka nang magulang."

"But I have couzins and you." I winked at him.

*-*-*-*-*-*