Mafia Heiress Married the Mafia Boss- COMPLETED✔

CHAPTER 41

YNA's POV

"You have to avoid stress, Mrs. Damien. Muntik ka nang mawalan. Wag kang masyadong magpuyat. Kumain ka sa tamang oras. Pwede ka namang may gagawin pero wag ka lang masyadong nagpapagod, okey?" Sabi nang doktora.

Nagising ako kanina na may doktora na dito sa kwarto na tinawagan pala ni Damzel. Siya yung doktora na nagcheck-up din sakin.

"Okey." Walang ganang sagot ko habang nakatingin at hinimas-himas ko ang tyan ko.

Hindi ko mapigilang mangingilid ang luha ko sa takot. Muntik na! Muntik nang mawala ang baby ko. I'm so sorry baby. I promise na hindi na ako magpapa-stress. I'm really sorry.

May sinabi pa ang doktor kay Damzel pero hindi ko na pinakinggan. Galit ako kay Damzel! Hindi ko naman siya sinisisi pero galit ako sa kanya. Galit na galit.

"Okey. Thank you, doc." Rinig kong sabi niya.

"Alright. I'm leaving." Paalam nung doktora.

"Hatid ko na po kayo." Presinta ni Ellian.

Nung kami nalang ni Damzel sa kwarto ay agad siyang umupo sa gilid ko. Hinawakan niya ang isang kamay ko habang ang isang kamay naman niya ay hinimas ang tyan ko pero hindi ako makatingin sa kanya.

"I'm sorry, my wife. I'm sorry, baby. I'm really sorry." Ramdam ko ang pagkabasag nang boses ni Damzel. Paulit-ulit niyang hinalikan ang kamay ko bago hinalikan ang tyan ko. "I'm so sorry, baby. Daddy won't do that again. Daddy won't shout at your mommy again. I will never do that again, baby. I'm sorry." Paulit-ulit niyang hinalikan ang tyan ko bago siya umayos nang upo at niyakap ako. "I love you so much, my wife. I'm sorry of what I act earlier. I won't do that again. I'm sorry, please forgive me." Kahit di ko makita ay alam kong umiyak siya.

Tumulo ang luha ko pero agad ko itong pinunasan bago siya tinulak bahagya. "Matulog lang ako." Malamig kong sabi bago ako humiga at tinalikuran siya.

Niyakap niya naman ako nang mahigpit galing sa likod. "I'm sorry. I'm sorry. I'm sorry. I'm sorry.." yan ang paulit-ulit niyang sinabi hanggang sa makatulog ulit ako.

SHAN's POV

Pagpasok namin sa mansion nila Damzel ay agad kong nakita si insan na kakalabas lang sa kusina at may hawak-hawak na baso nang gatas.

"Insan, kumusta? Tinawagan ako ni Ellian." Sabi ko.

"God! Nahimatay ka daw?" Tanong naman ni Veronica.

Pumunta siya sa salas kaya sumunod kami. "Okey na ako." Sagot niya bago umupo. Umupo ako sa tabi niya habang sila ay sa tapat namin. "Muntik nang mawala ang baby ko." Aniya habang hinimas-himas ang tyan.

"Ano bang nangyare?" Bakas ang pag-aalala sa tono ni Christina.

Uminom nang gatas si insan bago huminga nang malalim. "Nagsigawan kami ni Damzel kanina tapos bigla nalang ako nahilo at nawalan nang malay." Aniya.

"Oh? Bakit naman kayo nagsigawan? Nag-away kayo?" Tanong ko.

Tumango naman siya. "Oo. Sinigawan niya kasi ako kaya sinigawan ko din siya. Tinatanong niya kung may tinatago ba daw ako tapos lagi akong tulala." Sabi ni insan.

"May tinatago ka?" Tanong ni Veronica.

Tumango naman si insan. "It doesn't matter. Hindi naman lahat ay dapat alam niya. Siya nga alam kong may tinatago sakin eh pero hindi ako nagtanong dahil may tiwala naman ako ss kanya." Bumuntong hininga siya at uminom nang gatas.

"Oh? Nasan na si Damzel ngayon?" Tanong ni Vivien.

"Nasa taas, natutulog." The latter answered.

"Magpahinga ka rin." Sabi ko.

"Kakagising ko lang din pero matutulog ulit ako mamaya."

Tumayo na si Veronica at ganun din kami. "Una na kami insan. Tatapusin lang nam--" diko na natapos ang sasabihin ko at sabay kaming tumingin sa hagdanan dahil sa yabag.

"Red, Aizle, Nathan and Kevin is in danger." Kalmadong sabi ni Damzel.

"What?! What happen?" Nag-aalalang tanong ko.

"Come with me. My wife, stay here okey? We have to save the morons." Paalam nito kay insan.

Bakas ang pag-alala sa mukha ni insan. "Okey." Walang gana niyang sabi.

Hinalikan pa siya ni Damzel sa labi bago bumaling samin. "Let's go." Aya niya.

NATHAN's POV

Pucha! Kailan ba dadating si batman para iligtas kami? Lintek oh! Napuruhan pa tuloy ang gwapo kong mukha.

"Tang*na! Hanggang dito nalang 'tong si Kevin oh! Ang weak p*ta!" Sabi naman ni Aizle.

Tinignan ko si Kevin na walang malay. "Hoy pucha! Gumising ka gago!" Siniko-siko ko pa siya pero deads na talaga.

"Bwesit! Panong hindi tayo nakakilos agad kanina?! Walangya! Ang sakit nang gwapo kong mukha!" Reklamo naman ni Red.

Kanina kasi ay bigla nalang may dumukot samin at dito kami dinala sa abandonadong building ata 'to tas pinagbubugbog kami. Pucha lang! Makalaya lang ako dito ay cha-chop-chopin ko talaga sila. Joke!

Nakarinig kami nang ingay sa labas kaya nagkatinginan kami tatlo at nagsalita naman si Red. "Nandyan na ata si Batman."

VIVIEN's POV

Agad kong binaril ang mga lalaking nakakasalubong ko. Naglakad ako sa hallway at nakita ko si Damzel na nakipagbarilan kaya dumeretso na ako sa isang pintuan.

Binaril ko kaagad agad ang bantay bago pa sila makakilos. Nasa tabi ko na si Ate, Christina, Shan at si Damzel naman ay nasa unahan--

*BLAAAG*

Sinipa niya ang pinto at bumukas ito kaya kaagad kaming pumasok at dun nakita namin sila Red, Aizle, Nathan at Kevin.

"Kuyaaa!" Agad-agad na nilapitan ni Shan ang kuya niyang walang malay.

"Pucha! Thanks god!"

"Woah! Akala ko hanggang dito nalang."

"Tss. Moron." Si Damzel.

Agad akong lumapit kay Aizle, si Ate naman ay kay Nathan tapos si Christina ay kay Red at kinalas namin ang pagkakatali sa kanila. Si Damzel at Shan naman ay kay Kevin.

"Oh my god!!" Naiiyak na sabi ni Shan.

"Don't worry, Shan. Nahimatay lang yan sa bogbog." Sabi ni Red sa kanya.

Tinignan siya nang masama ni Shan. "Ikaw kaya patayin ko sa bugbog?!" Inis ma sabi ni Shan sa kanya.

"Walangya! Sabi ko nga wag na." Nagkamot nang ulo si Red at lumapit para palitan si Shan na kumarga kay Kevin at umalis na kami dun.